Semua Bab Whirlwind Marriage: Tying the Knots with Mr. Billionaire: Bab 801 - Bab 810

111.Sabay-sabay silang tatlo na sumakay ng elevator, at paglabas nila ng Military Hospital, si Mirael ay nasa loob ng kwarto kung saan natutulog si Solene. Mula sa taas ay nakita niya ang tatlong taong sabay na naglalakad paalis, at hindi niya napigilang kumunot ang noo. Sinundan ni Chiles ang direksyon ng tingin niya, saka siya tiningnan, yumuko at hinalikan sa gilid ng pisngi, sabay hila sa kurtina at sabing, "Wala namang magandang makita diyan."Ngumiti si Mirael, hinawakan ang pisngi niya kung saan siya hinalikan, saka lumingon at tiningnan si Solene na mahimbing pa ring natutulog sa kama. Si Miro ay nailabas na mula sa expert area at ngayon ay nakaupo sa wheelchair sa tabi ng kama. Tinitigan nito si Solene, kita sa mga mata ang pag-aalala at sakit sa puso.“Dad, huwag kayong mag-alala. Sabi ng doctor, sobrang pagod lang si Mom at hindi nakapagpahinga nang maayos.” Mahinahon at malumanay ang boses ni Mirael habang inaalo si Miro. Napabuntong-hininga ito, bahagyang ngumiti, at tum

113.Biglang tumingin si Mirael kay Reola, mahigpit ang pagkakakuyom ng kanyang mga kamay. Dahil sa sobrang higpit ng pagkakapit, bumaon ang kanyang mga kuko sa palad niya, kaya may kirot siyang naramdaman, pero hindi pa rin siya bumibitaw."Ikaw lang ang nang-agaw ng tahanan ng may tahanan!" sigaw ni Reola habang nakaturo kay Mirael, may halong pagkabaliw at lamig sa mga mata niya, at pagkatapos ay tumawa siya nang parang nawawala na sa sarili. "Hah! Ang mahal ni Chiles ay ako, si Reola! Ang tagal na naming magkasama, paano niya magagawang magmahal ng iba? Ako lang ang mahal niya, kahit pa ikaw ang pinakasalan niya, wala rin ‘yon! Hindi ka niya mahal! Hindi ka niya mahal!"Nanghina si Mirael. Habang pinakikinggan ang sigaw ni Reola, para siyang pinupunit sa sakit ang puso. Ako ba ang nang-agaw? Si Reola ba talaga ang mahal niya?Saglit siyang nawala sa sarili. Paulit-ulit sa isip niya ang mga sinabi ni Reola, at sabay noon, pumapasok din sa isip niya ang maamong mukha ni Chiles. Sobr

115.“Bakit, wala ka bang tiwala sa sarili mo?” Ngumiti si Zhaira, kumikislap ang mga mata. Hindi niya alam ang totoong dahilan pero nagulat siya nang si Reola mismo ang lumapit sa kanya at nagsabing gustong ipalipat si Mirael sa headquarters.“Medyo nabigla lang ako,” aminadong sagot ni Mirael. Kasi naman, importante ang summer launch ng jewelry bawat quarter. Hindi niya inasahan na siya ang magiging in-charge.“Kaya mo ‘yan. May talento ka. At kung may kailangan ka habang nasa headquarters ka, tawagan mo lang ako anytime. Tutulungan kita,” sabi ni Zhaira na may ngiti. Mahalaga sa kanya si Mirael bilang designer, at mahirap palitan. Ang pagpapahiram lang sa kanya sa headquarters ay pinakamalaking konsesyon na niya.“Salamat, Manager Zhaira!” Medyo excited si Mirael. Hindi niya inasahan na matapos sirain ang disenyo niya at halos mag-resign na siya, bigla siyang binigyan ng ganitong malaking oportunidad. Tapat ang pasasalamat sa mga mata niya habang kinukuha ang mga dokumento. “Gagali

117.Mahinang humimig si Chiles at nang makita niyang hinaharangan pa rin siya ni Mary para makasakay, basta na lang niya isinara ang pinto. Napatigil ang ngiti ni Mary, hindi pa nga ito tuluyang namumuo, pero nawala na agad.Pagkatapos ay itinuro ni Chiles si Mirael na nasa driver’s seat, sabay pumasok siya sa passenger seat. Lalong nanigas ang ngiti ni Mary sa nakita.Pagkaupo ni Chiles, kinabit niya agad ang seatbelt niya, at pagkatapos ay maingat niyang ikinabit ang seatbelt ni Mirael. Tumango siya bilang senyales na puwede nang magmaneho.Nakita ni Mary ang itim na Hummer na papalayo sa kalsada. Napakuyom siya ng kamao at kitang-kita sa mga mata niya ang matinding pagkadismaya.Pagdating nina Chiles at Mirael sa bahay, umakyat sila agad. Pagbukas ng elevator, bumungad si Reola sa pinto. May dala siyang dalawang supot ng basura, naka-home clothes, at mukhang kakagising lang. Nagulat siya nang makita ang dalawa, pero ngumiti pa rin at bumati.Mukhang bad mood si Chiles at isang suly

119.Napahinto si Old Commander Evangeles, at may kakaibang pakiramdam na kumalat sa dibdib niya. Si Noemi ang panganay niyang anak. Siya mismo ang nagpalaki, niyakap, inalagaan. Paano ba naman siya walang nararamdaman? Pero dahil pinilit nitong pakasalan si Alfred noon at ayaw magpakumbaba kahit kailan, naging malamig ang relasyon nila bilang mag-ama.Ngayon, narinig niya ang anak niyang nagsalita sa ganitong mapagpakumbabang tono, at agad siyang nabalot ng emosyon. Tinitigan niya si Noemi nang may halong lungkot at guilt. Bumuka ang labi niya, pero wala siyang nasabi.“Dad, iisa lang ang anak ko, si Mary. Sa lagay niyang ‘to, uuwi ko na lang muna siya sa bahay para hindi siya magalit sa’yo,” mahinahon na sabi ni Noemi habang hinahawakan si Mary. Pero agad na pumiglas si Mary at sumagot, “Ayokong sumama sa’yo! Gusto ko kay Grandpa ako!”Matagal nang nabubuhay si Commander Evangeles, kaya alam na alam niya kung bakit gusto ni Mary manatili sa tabi niya kahit galit siya. Hindi dahil sa