Lahat ng Kabanata ng My Stranger Groom Is A Billionaire: Kabanata 571 - Kabanata 580

Sabay-sabay na “ooohhh!” ang narinig ni Kierra mula sa mga nanonood. May mga napapamulagat, may nakanganga, at halos lahat ay nakatutok lang sa dalawang babae sa gitna ng drama."He is my fiancé—" Pilit na sagot ni Pia, pero mahina na ang boses nito, parang nauupos na kandila sa harap ng matinding hangin. Halos hindi na ito makatingin sa mga tao, at tila nag-aalinlangan na rin sa mga salitang lumalabas sa bibig niya."Patunayan mo," hamon ng babae, tumiklop ang mga braso at tiningnan siya mula ulo hanggang paa. "Baka humanga pa ako sa’yo kapag nahalikan mo siya ngayon. ‘Cause I’m sure he won’t let you kiss him. Marumi ka kasing babae. You're not just desperate, you're disgusting."Napatitig si Kierra sa babae. There was something fierce and admirable about her—an unapologetic strength. Hindi lang ito basta tapang, kundi isang uri ng dignidad na bihira niyang makita sa kahit kanino. The woman stood her ground with such conviction, na para bang kahit buong mundo ang umatake sa kanya, hin

“What? Do you really want me to get pissed?” Aiden's eyes narrowed, his voice low but dangerous, though his hand still rested firmly on her thigh.Talagang napakagwapo ni Aiden. She couldn’t blame Pia—or anyone—for falling. Lalo na ngayon, sa lapit nila, kitang-kita niya ang tikas ng panga nito, ang lalim ng titig, at ang para bang laging handa nitong yakapin at protektahan siya. Tumingin siya sa paligid, napansin na wala na sina Cheska—mukhang nagsolo na nga, pati ang iba pa at sila na alng ni Aiden ang natira.Ngayon, wala nang ibang makakuha ng atensyon niya kundi ang lalaking kaharap—ang lalaking sa kanya lang ngayon.She reached out and touched his brows, tracing downward to his eyes, then to his nose, her fingers gentle and lingering as if memorizing every feature she adored. Her thumb brushed the bridge of his nose, then slid down slowly, lovingly.“Don’t stare at me like that. Baka makalimutan ko kung nasaan tayo,” warning ni Aiden. But Kierra ignored him. Dumampi ang mga dalir

Chapter 117Kinagat ni Kierra ang labi nang maramdaman ang yakap sa likod niya—mainit, mahigpit, at punong-puno ng pagmamahal. Pakiramdam niya ay kung ganito sila tuwing umaga ay parang lulutang na siya sa subrang gaan at saya ng pakiramdam niya.“Good morning, misis ko,” paos at inaantok pang boses ng kanyang asawa, sabay baon ng mukha sa kanyang leeg, ang mainit na hininga nito ay nagdulot ng kiliti sa kanyang balat.Napangiti si Kierra, at masayang hinarap si Aiden. She was in the middle of preparing their breakfast, and for the first time, she was genuinely proud of herself. She perfected the eggs. Hindi sunog, hindi hilaw. Tama lang. Perfect pa ang bacon at hotdog, hindi rin sunog.Kanina pa siya excited na ipatikim ito kay Aiden.She even called Cheska early this morning just to ask the exact timing—ilang minuto dapat sa isang side ng bacon, gaano kalakas ang apoy, at kung anong klase ng mantika ang dapat gamitin. She remembers pa how horrible her last attempt was—lahat sunog, am

Chapter 119“Hey, are you okay?” Aiden asked Kierra when they were already in the car, on the way to the OB-Gyne para ipacheck-up si Kierra. Kanina pa niya napapansin ang hindi karaniwang katahimikan ng asawa—parang may mabigat na bumabagabag dito at halatang hindi mapakali.At ang mas kinakatakot ni Aiden, ay ang posibleng dahilan nito. Kilala niya si Kierra—masyado itong tahimik kapag may iniisip o may bumabagabag. At kapag ganito ito, siguradong negative na naman ang takbo ng isip nito. Naiisip na naman siguro ni Kierra ang mga bagay na hindi pa naman nangyayari, at madalas, nauuwi iyon sa self-doubt o guilt na siya lamang ang nagpaparusa sa sarili niya.He gripped the steering wheel tighter, trying to remain calm kahit siya mismo ay kinakabahan na rin. Ayaw niyang isipin na baka muling nilalamon ng takot si Kierra—lalo na ngayong may posibilidad na buntis ito. And for some reason, that made his heart race even more.“Hey,” muling tawag ni Aiden, this time with a gentler, almost ple

Chapter 120Kabado si Kierra at Aiden, lalo na nang bumalik na ang doctor at may hawak ng papel. Parang tumigil ang mundo ni Kierra sa mga sandaling iyon, at kahit hawak niya ang kamay ni Aiden, ramdam niya ang malamig na pawis sa palad niya. Hindi niya alam kung ano ang maririnig niya, at sa puso niya’y magkahalong kaba at pag-asa ang namamayani.“So here’s the result of the lab test,” iba ang ngiti ng doctor nang sabihin nito iyon—isang ngiti na puno ng positibong enerhiya. Nakagat ni Kierra ang labi niya habang pinipigilan ang sariling manginig, at napatingin siya kay Aiden na para bang hindi na makahinga sa sobrang anticipation sa paghihintay ng magiging resulta.“You are 4 weeks pregnant. Congratulations, Mr. and Mrs. Buenavista,” nakangiting sambit ng doctor at saka inabot ang papel na hawak. Napahinto ang oras, napatingin si Kierra doon, ganoon din si Aiden, they both stared at the word positive on that paper. A single word—yet it carried the weight of their future, the promise