All Chapters of My Stranger Groom Is A Billionaire: Chapter 551 - Chapter 560

Chapter 92 (Expanded)“Huwag mong kapalan, ah. Maganda na siya, hindi na niya kailangan ng maraming make up—iyong simple lang, pero dapat kumikinang para mas lalong mabaliw si Aiden sa kanya,” ani Cheska sa nagma-makeup kay Kierra habang maingat na nilalagyan ng highlighter ang cheekbones nito.Napangiti si Kierra. Kanina pa ito, sa lahat ng bagay ay sinisigurado niyang maayos lahat. Pumunta nga siya kanina sa labas para tignan ang mga ginagawa ng ilang mga tao roon. She is making sure that everything is in good place, na hindi magkakaroon ng kahit anong aberya.Nakita pa nga niya ang paglalatag ng mga puting petals sa aisle, ang pagsasaayos ng wooden arch na may mga puting rosas at dried leaves, at ang mga upuan na may mga minimalist decors—lahat simple, pero elegante. Sakto sa tema. Hindi magarbo, tamang tama lang talaga.“Dahil beach wedding naman, ilulugay nalang iyong buhok niya dahil tamang tama iyong wavy hair niya sa dagat, ieenhance na lang ang mga gilid-gilid na buhok sa gili

Chapter 93Hindi matanggal ang ngiti ni Kierra habang nakatingin sa singsing niya. Sa liwanag ng lampshade sa loob ng kubo, kumikislap ang mga brilyante sa wedding ring niya, tila ba sumasayaw ang liwanag sa mga ito—parang sinasayaw din ang bagong yugto ng buhay niya. Sa gitna ng katahimikan, hindi na siya nagulat nang maramdaman ang mainit at pamilyar na yakap mula sa likod.“Misis na talaga kita,” she heard Aiden say, his voice soft and full of wonder, parang hindi pa rin siya makapaniwala.Hinawakan ni Kierra ang kamay ni Aiden at tinignan ang singsing nito. Hindi iyon isang simpleng singsing lang. It obviously worth a million—pero hindi lang dahil sa halaga ng bato. Ang disenyo, ang bigat, at ang paraan ng pagkakabit ng bawat maliit na diamond sa paligid ng gitnang bato—lahat iyon ay para bang sinadyang maging simbolo ng pagmamahal at pangakong walang wakas.“Thank you sa pagdala kay papa rito, hindi ko iyon inaasahan,” mahinahong ani ni Kierra habang pinipigilan ang luha.Alam niy

Chapter 95“Ganito kaliit dapat ang hiwa,” si Cheska habang hinihiwa ang repolyo ng maliliit para sa lulutuing lumpianada. Kinagat ni Kierra ang labi at sinubukan humiwa ng ganoon kaliit. Pinilit niyang gayahin ang bawat galaw ni Cheska, pero halata sa kamay niyang medyo nanginginig ito—hindi sa takot, kundi sa pressure na ayaw niyang mapahiya.“Hey, careful,” si Aiden habang pinapanood si Kierra na naghihiwa. Kung pwede lang na ilayo ang kutsilyo ay ginawa na niya. “I told you, you don’t need to learn cooking. Ako na lang ang magluluto o kaya kumuha tayo ng cook—”“Shut up, Aiden,” mariing ani ni Kierra. “I’m focusing here so shut your mouth,” dagdag niya habang maingat na hinahati ang repolyo. Hindi niya maintindihan kung bakit siya ganito ka seryoso, pero may parte sa kanya na gustong-gusto talagang patunayan sa sarili na kaya niya. Na hindi lang siya babae sa mamahaling damit, kundi asawa na kayang mag-alaga.“You heard that? Shut up, Aiden. Oa mo kasi, hindi naman mamamatay o ano

Chapter 98 (Expanded)“Call me if something happens, okay?” ani Aiden, punong-puno ng pag-aalala ang boses habang nasa harap na sila ng bahay ng mga Madrigal. Hinatid siya nito hanggang sa mismong gate.Nakapag-usap na sila, pero mukhang ngayon ay may pagdadalawang isip nanaman si Aiden na iwan si Kierra sa lugar kung saan siya kinulong ng kanyang ina.Imbes na sumagot ay lumapit si Kierra at hinalikan si Aiden. Isang mabilis, ngunit punong-puno ng kahulugan. Pakiramdam niya ay iyon ang tanging paraan upang mapawi kahit papaano ang kaba at pag-aalala sa mukha ng kanyang asawa. She knew Aiden well enough—he wouldn't be convinced by mere words. But maybe, just maybe, a kiss could hold him back from overthinking.“Kierra, I’m serious,” mariing ani Aiden, halatang pilit pinapakalma ang sarili, pero may bahid ng pagkadismaya sa tono nito. Muli siyang hinalikan ni Kierra—isang mabilis na halik sa pisngi, as if saying, "Let me do this on my own."“Masyado namang nerbyoso ng mister ko,” nakang

Chapter 100Tahimik si Kierra habang kumakain at ganoon din ang kanyang ina. It’s already dinner, and after their last conversation —wala nang sumunod na salita mula sa kanilang dalawa. Kahit ilang beses pa silang nagkasalubong sa loob ng bahay, ni isang tinginan ay wala. It was as if that emotional confrontation had left both of them wordless, exhausted.Ni hindi na nagtanong ang kanyang ina tungkol sa ebidensyang iniwan ni Kierra sa opisina nito—mga dokumentong nagpapatunay na niloloko at pinapaikot lang siya ng mga Cervanstes. Inasahan niyang lalapitan siya ng ina, magtatanong kung tungkol doon o kaya naman baka sabihin na gawa gawa ni Kierra ang mga ion, ngunit wala. And in some ways, mas lalong bumigat iyon sa dibdib ni Kierra. That silence felt heavier than any shouting match they could’ve had.Tapos na si Kierra sa pagkain at tatayo na sana para iwan ang lamesa. Gusto na niyang makabalik sa kwarto, magpahinga at kalimutan ang buong araw. But then she looked at her mother—just in