All Chapters of ชายาแพทย์พลิกชะตา: Chapter 2221 - Chapter 2230

“อะไรนะ?” เจ้าสำนักตะลึงเล็กน้อย แม้ฐานะทั้งสองคนจะไม่ธรรมดา แต่นึกไม่ถึงว่าจะเป็นฮ่องเต้กับฮองเฮาองค์ปัจจุบันหลังหายตะลึง เขาส่ายหน้า“ฮ่องเต้กับฮองเฮาไม่เหมือนกับที่ข้าจินตนาการไว้เลย”ปรมาจารย์แพทย์หัวเราะเสียงดัง “ศิษย์พี่ ตั้งแต่ท่านรับตำแหน่งเจ้าสำนัก นานเท่าใดแล้วที่ท่านไม่ได้ออกไปข้างนอก ท่านคงไม่รู้ว่าบัดนี้ยุคสมัยเปลี่ยนไปแล้ว ไม่ใช่ทรราชย์ที่โหดร้ายคนนั้นอีกต่อไปแล้วฮ่องเต้องค์ปัจจุบันรักราษฎร ส่วนฮองเฮายิ่งเมตตาใต้หล้า เรียกได้ว่าเป็นแบบอย่างบัดนี้บ้านเมืองสงบสุข ราษฎรอยู่เย็นเป็นสุข ไม่ใช่สภาพอย่างเมื่อสิบกว่าปีก่อนแล้ว”เจ้าสำนักตะลึงเล็กน้อยหลังหายตกใจเขาเลือกจะเชื่อในสิ่งที่ปรมาจารย์แพทย์บอก เพราะจากหลายวันที่ได้คลุกคลีอยู่ด้วยกัน กู้หว่านเยว่กับซูจิ่งสิงเป็นคนดีมากจริง ๆ แต่อาจารย์เคยสั่งเอาไว้ ไม่ให้พวกเขาติดต่อกับคนของราชสำนัก“ช่างเถอะ ช่างเถอะ พวกเขาเป็นผู้มีพระคุณของเกาะเซียนเฝิงไหล ในใจข้าพวกเขาทั้งสองคือคนรุ่นใหม่ที่ดีมาก ส่วนฐานะของพวกเขายังสำคัญอยู่หรือ?ขอเพียงจำไว้ตลอดไปว่าพวกเขาคือผู้มีพระคุณของเกาะเซียนเฝิงไหล เท่านั้นก็พอแล้ว”ปรมาจารย์แพท

“เจ้า เจ้ากล้าทำอย่างนี้กับข้าหรือ ข้าเป็นองค์หญิงที่สูงศักดิ์ที่สุดในแคว้นของพวกข้า ฐานะของข้าสูงส่ง ไม่ยอมให้เจ้าย่ำยีกันเยี่ยงนี้เด็ดขาด หากคนในแคว้นของข้ารู้เข้า จะไม่ปล่อยเจ้าไปแน่นอน”กู้หว่านเยว่ทำหน้าไม่ยี่หระอีกฝ่ายจะปล่อยนางไปหรือไม่ นางไม่รู้ แต่นางไม่ปล่อยอีกฝ่ายไปอย่างแน่นอนความบาดหมางของทั้งสองแคว้นเกิดขึ้นนานแล้วแต่ละเรื่องแต่ละอย่างนางจะทวงคืนกลับมาให้หมด เป็นไปไม่ได้ที่จะมีความสันติตั้งแต่แรกแล้ว“ถ้าอย่างนั้นก็พอดีเลยไม่ใช่หรือ ให้พวกเขามาช่วยองค์หญิงอย่างเจ้า”ในน้ำเสียงของกู้หว่านเยว่ไม่มีความรู้สึกใดทั้งสิ้น ท่าทางเช่นนี้ทำให้ชีซู่อีตระหนักถึงคำพูดเหล่านี้อย่างจริงจัง ในเมื่อนางกล้าพูดก็สามารถทำได้แน่นอนเมื่ออับจนหนทาง ชีซู่อีทำได้เพียงมองซูจิ่งสิงด้วยสายตาวิงวอน “ฝ่าบาท ท่านโปรดช่วยข้าด้วย ท่านดูสิว่าฮองเฮาของท่านโหดร้ายเพียงใด ถึงขนาดทำกับข้าเช่นนี้ ขอเพียงท่านยอมช่วยข้า ปล่อยข้ากลับไป ข้ารับประกันว่าต่อไปพวกเราจะอยู่ร่วมกับพวกท่านอย่างสันติ ถึงตอนนั้นจะส่งทรัพยากรมาให้ท่านจำนวนมหาศาล ใช่สิ แคว้นของพวกเรามีหญิงงามมากมาย ถึงตอนนั้นจะนำมาถวายท่านทั้งหมด

ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาขับเรือ ในไม่ช้าก็รู้สึกเวียนหัวตาลาย กระทั่งเกาะอยู่บนรั้วแล้วอาเจียน“ท่านนั่งเรือไม่เป็นหรือ” กู้หว่านเยว่แปลกใจมากใบหน้าซูจิ่งสิงเผยความกระอักกระอ่วน เดิมทีเขาอยากจะดูแลกู้หว่านเยว่ แต่นึกไม่ถึงว่าเขากลับเป็นคนที่ต้องให้กู้หว่านเยว่ดูแล“ตั้งแต่เด็กจนโตไม่เคยนั่งเรือเลย นึกไม่ถึงว่า...” ซูจิ่งสิงเพิ่งพูดไปได้สองคำ พลันรู้สึกเวียนหัวตาลายอีกแล้ว จึงหันหลังไปอาเจียนกู้หว่านเยว่รีบลูบหลังให้เขา“เอาละ เอาละ ในเมื่อท่านเมาเรือก็รีบกลับไปนอนพักในห้องโดยสารเถอะ”กู้หว่านเยว่เข้าใจเขาดี ครั้งแรกที่นางนั่งเรือก็เมาเรือเช่นกัน ต้องนั่งบ่อยครั้งถึงจะปรับตัวได้ซูจิ่งสิงนวดขมับ “แต่เรือยังต้องมีคนคอยบังคับ”กู้หว่านเยว่โบกมือ“ไม่ต้องเป็นห่วง มอบให้ข้าจัดการเอง ข้าสามารถบังคับได้ ท่านไปพักผ่อนเถอะ”ซูจิ่งสิงยังอยากจะพูดบางอย่าง แต่ถูกกู้หว่านเยว่ดันให้เข้าไปในห้องโดยสาร จึงได้แต่นอนลง“ท่านพักผ่อนให้เต็มที่ อีกเดี๋ยวข้าค่อยมาหาท่าน”กู้หว่านเยว่ยิ้มแล้วมองซูจิ่งสิง ชายผู้นี้ช่างหล่อเหลาเหลือเกิน ตั้งแต่ถูกพิษ บนใบหน้าเจือไปด้วยความอ่อนแอ ยิ่งทำให้หล่อเห

ตรงหน้าอกยังมีผ้าพันไว้ ตรงผ้าพันแผลมีเลือดซึมออกมาเล็กน้อยวินาทีที่ได้เห็นโฉมหน้าของกู้หว่านเยว่ แม่ทัพใหญ่และทหารที่อยู่ด้านหลังต่างคุกเข่าลง คำนับให้กู้หว่านเยว่“องค์หญิงใหญ่ เหตุใดท่านจึงได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้ขอรับ?”กู้หว่านเยว่นิ่งไปสักครู่ ก่อนเอ่ยขึ้น “พวกต้าฉีเจ้าเล่ห์นัก เมื่อรู้ฐานะของข้า จึงทำให้ข้าได้รับบาดเจ็บสาหัส พวกเราลำบากมากกว่าจะหนีรอดกลับมาได้”เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ กู้หว่านเยว่กระแอมสองครั้งท่วงท่าของนางและน้ำเสียงในการพูดเหมือนชีซู่อีไม่ผิดเพี้ยน แม่ทัพใหญ่จึงไม่เกิดความสงสัยเลยแม้แต่น้อย“พวกเจ้ารีบไปตามหมอผีมาเร็ว” นางสั่งการอีกครั้งแม่ทัพใหญ่คุกเข่าพร้อมคำนับ ต่อมาลุกขึ้นแล้วกล่าว “องค์หญิงโปรดรอสักครู่ ข้าน้อยจะกลับไปทูลฮ่องเต้กับฮองเฮาเดี๋ยวนี้ และจะให้หมอผีมาเดี๋ยวนี้ขอรับ”ระหว่างที่พูด แม่ทัพใหญ่รีบหันไปสั่งการกับผู้ใต้บัญชาข้างกาย ต่อมาจูงม้ามาตัวหนึ่งแล้วกระโดดขึ้นไปบนหลังม้า แล้วพาคนเหล่านั้นมุ่งหน้าไปทางวังหลวงอย่างรวดเร็วกู้หว่านเยว่กับซูจิ่งสิงหันไปสบตากัน ทั้งสองคนยังคงนิ่งเฉยกู้หว่านเยว่เองก็ไม่รีบร้อน ไปหาเก้าอี้บนเรือตัวหนึ่งนั่

กู้หว่านเยว่เองก็ไม่ปฏิเสธ เพื่อได้รับความไว้ใจจากฮองเฮา นางทำให้ตัวเองได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย ซ้ำยังกินยาพิษเข้าไป“ได้เพคะ”เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่พยักหน้า ฮองเฮารีบหลบไปยืนด้านข้าง เพื่อหลีกทางให้หมอผีทั้งสอง ปล่อยให้พวกเขาตรวจอาการกู้หว่านเยว่หลังจากหมอผีทั้งสองมาถึงก็ตรวจชีพจรกู้หว่านเยว่ก่อน แล้วตรวจดูบาดแผลบนหน้าผากของกู้หว่านเยว่ ต่อมาจึงขมวดคิ้ว แล้วหันไปรายงานฮองเฮา“พระนางฮองเฮา แผลบนหน้าผากขององค์หญิงไม่หนักหนา ตกสะเก็ดจนใกล้จะหายดีแล้ว แต่สิ่งที่ยุ่งยากคือพบร่องรอยของยาพิษในร่างกายขององค์หญิง”ฮองเฮาชะงัก สีหน้าเผยความกังวล“ความหมายของเจ้าคือองค์หญิงถูกยาพิษหรือ?”หมอผีสองคนสบตากัน ต่างทยอยพยักหน้าด้วยความมั่นใจ“ถูกต้องพ่ะย่ะค่ะ เมื่อครู่หลังจากพวกกระหม่อมตรวจชีพจรให้องค์หญิง มั่นใจว่าองค์หญิงน่าจะถูกพิษบางอย่าง ยาพิษชนิดนี้พวกกระหม่อมก็ไม่เคยเห็นมาก่อน ดังนั้นจึงยุ่งยากเล็กน้อยพ่ะย่ะค่ะ”บนใบหน้าของทั้งสองเผยความลำบากใจ เดิมทีฮองเฮาก็เป็นห่วงอยู่แล้ว เมื่อได้ยินดังนั้นใบหน้าที่งดงามพลันเผยความโกรธแค้นทันใด“นี่หมายความว่าอย่างไร? พิษชนิดนี้พวกเจ้าไม่เคยเห็นมาก่อน