Lahat ng Kabanata ng Lucky Me, Instant Daddy : Kabanata 51 - Kabanata 60

Nanginginig ang mga kamay ni Fern na Inabot ang isang basong tubig na dala ng kanyang ka trabaho. Ni hindi niya iyon kayang hawakan ng matagal kaya naman ipinatong na lamang niya iyon sa mesa. Kakaalis ng mga lalaking naglinis sa bangkay kasama nila si Damon, she doubt hindi ganung uri ng pagkatao nito. Ang kilala niya ay malayong malayo taong ito ngayon. "Fern..." tawag sa kanya ng takot rin na si Rose, hinagod hagod nito ang likod niya dahil hindi pa rin siya tumitigil sa pag-iyak. "Please kumalma ka, gusto mo bang tawagan na tin ang pamilya mo?" saad muli ni Rose ng hindi siya sumagot. "No, please ayaw kong malaman nila ang nangyari ngayon. Ayaw kong mag-alala pa sila sa 'kin," pakiusap na saad na niya sabay punas ng mga luha gamit ang tissue. "I'm m so scared," muling saad niya, ang mga ganung pangyayari ay hindi niya kayang dalhin mahina ang mentalidad niya lalo at unang beses pa lamang niyang na kasaksi ng gano'n. Siguradong paulit-ulit niya iyong makikita sa balint

Tulala si Madame Conii na nakaupo sa sofa, kaaalis lamang ni Mr. D at ng mga tauhan nito. "Mama! Gumawa ka ng paraan, 'wag mong hayaan makuha niya ang anak!" malakas na sigaw ni Dulce sa pagmamakaawa at bakas ang takot sa timing nito. "Lola, ayaw kong magpakasal sa lalaking iyon!Please, ayaw ko!" umiiyak namang pagsusumamo ni Darlene habang nakatulala. Umiiling-iling na lamang si Madame Coni. "Wala na akong magagawa pa, masyado siyang makapangyarihan. Wala akong laban sa kan'ya kaya nga sinabihan na kita na huwag kang pumunta sa lugar kung saan bali-balitang lagi siyang pumupunta," walang buhay na sabi nito sa apo. Nasa gano'n silang tagpo nang marinig nila ang pagkalampag ng pinto sa kuwarto ni Fern. Nakakulong siya sa kuwarto, mabuti na lamang at hindi siya nakalabas kung hindi ay baka siya naman ang pag-interesan ng lalaking iyon! Nabahala si Madame Coni kaya agad siyang tumayo at tinungo ang kuwarto ng apo. Pagkabukas niya ay ang namumutla at mugtong mga mata ni Fern ang rit

"Start the wedding!" Nanginginig pa itong binuklat ang maliit na aklat na hawak dahil sa sobrang takot. Natuloy ang kasal kahit na Panay na nahpupumiglas si Fern sa mga tauhan nitong nakahawak sa kan'ya. Halos magkanda utal pa ang pari sa pag sa salita habang sila ay kinakasal. "I-ikaw b-babae, tinatanggap mo ba ang lalaki ito na iyong magiging kabiyak sa hirap at ginhawa?" tanong ng pari na ikinatigil niya. Gusto niyang kumawala sa mga ito pero wala na siyang magawa dahil nakita niyang may nakatutok ng baril sa abuela. Nanlalamig na sa sa labis na kaba, hindi niya alam ang isasagot hanggang sa maramdaman niya ang kirot sanhi ng pagpisil ng lalaki sa kanyang tagiliran na ikina-igik niya sa sakit."Bitiwan mo ako!" patuloy naman sa panlalaban. Natigil lamang siya nang balingan na nga siya ng lalaki. Napakunot si Doss dahil hindi gano'n ang tono ng boses na naalala niya mula sa babaeng nakita sa bar. Kakaiba ang tinig nitong babaeng iniharap niya sa altar. Napakalambing at hinhin nit

Nagising si Fern na med'yo mabigat ang kaniyang pakiramdam. Masakit ang kaniyang mga mata kaya naman dahan-dahan siyang nagmulat at agad na bumangon, muli ay na ramdaman niya ang takot at kilabot nang igala niya ang kaniyang paningin sa silid na kinalalagyan ngayon. Nanginig ang Kaniyang mga kamay kahit na pilit na pinapakalma ang sarili. Wala siyang nakita na ibang tao at ayaw niya na rin talagang makita pa ang d*monyong lalaki na ang tanging gustong gawin sa kan'ya ay saktan siya ng pikal at emosyonal. Pinilit na lamang niyang magpakatatag, pinigil ang muling pag-iyak dahil sa kaniyang sinapit.Bumangon siya at umalis sa kama upang makahanap ng daan para makatakas sa impyernong lugar na ito. Medyo madilim ang buong paligid, tanging ang lampshade lamang ang nagbibigay liwang sa buong silid.Kahit nanlalambot ang kan'yang mga tuhod at walang sapin sa paa ay nakapaglakad siya patungong pintuan ngunit nadismaya lamang siya dahil naka-lock iyon. Hindi siya nawalan nang pag-asa kaya nama

~Doss~Huminto ako sa pag hampas sa kan'ya at tinitigan ang namumula na niyang balat.. Hindi ko na rin siya naririnig na dumadaing sa sakit kaya naman inihagis ko sa sahig ang hawak kong sinturon."You gotta be kidding me!" mahinang sambit ko at inikot ko siya para lang malaman na nawalan na naman siya ng malay tao. Napalunok ako habang nakatingin sa basa niyang mukha dahil sa pag-iyak. Halata ang hirap na pinagdaanan ng babae. Napailing-iling ako dahil sa may kung ano akong nararamdaman ang puso nang makita ang ka lagayan nito. 'No! She deserves it! Kung hindi naman siya pumayag na pumalit sa pinsan niya ay hindi niya sasapitin ito sa mga kamay ko!' sabi ng kaniyang isipan ngunit ang mga mata niya ay hindi maitatago ang sobrang paghanga habang pinapasadahan ang buong hubad na katawan ng walang malay na si Fern. Makailang beses nanaman siyang napaluno, nag-iinit ang kan'yang pakiramdam at hindi maitatanging naapektuhan ang pagkalalaki niya.Napabuga siya ng hangin sabay layo nang