Lahat ng Kabanata ng SHE RETURNS WITH MR. CEO’S BABY: Kabanata 251 - Kabanata 260

[Hazel] Nagpalinga-linga siya. Pakiramdam niya ay may nakatingin sa kanya. Pero ng lumingon siya ay wala naman siyang napansin na nakatingin sa kanya. Mukhang guni-guni lang niya ‘yun. Bumaling siya kay Steve, nahuli niya na nakatingin na naman ito sa kanya. Napahawak na naman siya sa mukha. Kanina pa niya ito napapansin na nakatingin sa kanya. Siguro ay naninibago din ito sa itsura niya kagaya nila Gladys. “Ang bagal mo naman kumain. Eh anim na fishball lang naman ang kinakain mo.” Sinilip niya ang pagkain nito. “Kagat ang tawag mo diyan?” Ang liit lang naman ng fishball pero ang tagal nitong maubos. Ganito ba kumain ang katulad nitong mayaman? Huminto ang isang grupo ng mga kababaihan sa pwesto nila. Ang babaeng nasa gitna ay hindi maalis ang tingin kay Steve na ngayon ay halos ibaba pa ng husto ang suot na sumbrero upang hindi makita ng mga ito ang mukha nito. “Sandali… hindi ba ikaw si Steve Montenegro?” Tanong pa ng babae. Dahil sa sinabi nito ay sumilip ang isang kasa

[Hazel] Hindi maalis ang ngiti sa labi niya ngayon habang sakay ng jeep papunta sa office ni Frank. Napag isip-isip niya na walang mangyayari kung mag iisip siya palagi ng masama. Kailangan niyang magtiwala kay Frank at sa pagmamahal nito. Saka wala siyang karapatan na magalit sa ate niya. Bumuntong hininga siya. Tama. Wala siyang katapatan na magalit sa ate niya. Siya ang may kasalanan dito. Pumasok siya agad sa buhay ni Frank kahit kahihiwalay pa lamang ng dalawa. Kung tutuusin ay siya ang may kasalanan dito dahil pumatol siya sa ex nito. Nabasa at napanood niya na hindi magandang gawin iyon. Pero huli na dahil nagawa na niya. Masyado na niyang mahal si Frank para bitiwan pa. Saka naman mahal nila ang isa’t isa kaya wala naman siguro masama kung piliin nilang mahalin ang isa’t isa. Sabi ng nila. Kapag mahal mo, ipaglaban mo. Hindi na mahalaga kung maging masama siya sa paningin ng iba, basta mahal nila ni Frank ang isa’t isa. Yun lamang ay sapat na. “Hazel!” Kumaway si To

Ibig sabihin ay mag-Lolo ang dalawa? Naalala ni Hazel kanina ang pagluha nito dahil sa sakit kaya nataranta siya. “Kuya Steve, dalhin mo na ang lolo mo sa hospital. Umiiyak siya sa sakit kanina—“ napahinto si Hazel sa pananalita at kunot ang noo na tumingin sa lolo ni Steve na ngayon ay nakangiting nakatingin sa kanilang dalawa. Kataka-taka na hindi na ito ngayon umiiyak, nakangiti na ito habang nakatingin sa kanilang dalawa ng binata. Para itong natutuwa na makita silang magkatabi at magkasama. “Steve, nakakatakot ang lolo mo… bakit ganyan siya tumingin?” Mahinang natawa si Steve ng maramdaman ang pagkapit ni Hazel sa laylayan ng suot niyang tshirt habang napapantastikuhan itong nakatingin sa matanda. Agad na yumuko si Ranz ng makita ang among hinahanap, maging ang mga kasama ay nakahinga ng maluwag ng makita ang kanilang hinahanap. “Chairman, kinakailangan na natin na bumalik ng hospital. Hindi makabubuti sa inyo ang lumabas ng mag isa at walang kasama.” Ani ni Ranz, sagl

“Wala si Sir Frank ngayon, Hazel. Pumunta siya ng Japan for some business reason. Para sa akin ba ang dala mong pagkain?” “A-ah… oo. P-para sana sa inyo ni Kuya Frank.” Sagot ni Hazel kay Toni. “Ang dami naman ng dala mo. Sigurado na masasayang lang ang iba dito kahit pagsaluhan pa natin ito—sandali, Hazel. Aalis ka na?” Tumango siya. “Ah, oo. May lalakarin pa kasi ako. S-sige, Toni… aalis na ako.” Paalam ni Hazel bago nagmamadali na umalis. Kunot ang noo na sinundan ng tingin ni Toni ang kaibigan. Nakapagtataka na sa tuwing wala ang boss niya ay umaalis din ito agad. Nagkibitbalikat na lamang siya bago nagpatuloy sa pagkain na dala nito para sa kanya. “The best ka talaga, Hazel! Naku, iba talaga ang nagagawa ng inlove.” Hinala niya ay makikipagkita lamang si Hazel sa nobyo nito. “Kaya pala madalas kitang makita na nakangiti ng mag isa dahil may nobyo ka na pala ha.” Ang swerte ng kaibigan niya, hindi lamang mayaman ang nobyo nito, gwapo pa. Isip-isip ni Toni ng hindi maa

MABILIS na pinahid ni Hazel ang luha sa pisngi. ‘Wag kang iiyak’ ito ang sinisiksik niya sa isip niya ngayon ngunit hindi niya magawa. Katulad kanina, parang tubig na rumagasa ang luha niya sa pisngi habang nakatingin sa screen ng telebisyon. Magkasama na naman sila—at sa ibang bansa pa. Gusto niyang isipin na nagkataon lang na magkasama ang dalawa. Pero paano maipapaliwanag ang ilang beses na pagkikita ng mga ito? Nagkataon nga lang ba ito? O b-baka nagkikita talaga ang dalawa? “Hazel.” Untag ni Steve sa lumuluhang dalaga. Gusto man ng binata na tanungin ito kung bakit ito umiiyak, nanatiling tikom na lamang ang kanyang bibig, muli ay ipinatong niya ang suit sa ulo nito para matakpan ang luhaan nitong mukha. ‘Frank Evans at Yassie Samonte.’ Hindi kaya…. Kumuyom ang kamao ni Steve ng may hinala na namuo sa kanyang isipan. Nakita niya ang initials ng suot na kwintas ni Hazel. F&H. Ngayon ay alam na niya ang ibig sabihin ng initial sa suot nitong kwintas. Damn! Sa dinami-dam