All Chapters of NINONG MAYOR (SPG/R-18+): Chapter 201 - Chapter 210

LIBBYAng ganda talaga ng araw ngayon. Ang sarap ng tulog ko at talagang maganda ang gising ko. Ngayon na kami babyahe papunta sa misyon namin. Dadaanan raw ako ni Arthur dito sa bahay ng kaibigan ko.“Ang ganda talaga siguro ng tulog mo, Lib.” “Oo, pretty, masarap ang tulog ko,” nakangiti na sabi ko sa kanya.“Mukhang ganado ka sa bagong misyon. Ready ka na talagang magtrabaho ulit.”“Medyo oo na medyo hindi kaya nga nagsama ako ng mga makakasama ko,” nakangisi na sabi ko sa kanya.“Mukhang mag-eenjoy ka naman kaya go lang. Ang cute kaya nila, dumadami na talaga sila. Mukhang dumating na sila, handa ka na bang umalis?” sabi niya sa akin.“Always ready, pretty. Kagabi pa nga ako ready,” nakangisi na sabi ko sa kanya.“Tara na sa labas, ihahatid na kita. Ito na lang kasi ang kaya kong gawin para sa ‘yo. Gusto ko rin sanang magtrabaho pero may pamilya na ako,” malambing na sabi niya sa akin.“Alagaan mo ang pamilya mo. Mas bagay kang maging asawa at mommy kaysa maging heartless agent,”

LIBBY“Hello po, kami po ang bago niyong neighbor,” nakangiti na bati ko sa mga tao na nakatambay dito sa labas at nag-iinuman sila.“Welcome sa barangay namin,” sabi rin nila.“Mister ko, I like it here na talaga. Mabait ang mga people dito,” malambing na sabi ko kay Arthur.“Sabi ko naman sa ‘yo, Misis ko maganda talaga dito,” sabi naman niya sa akin.“Tagay muna, boss.” sabi ng isa kay Arthur.“Naku, hindi po umiinom ang asawa ko. Ako na lang po,” sabi ko at mabilis kong ininom ang anak na binigay nila. Gusto kong mag-react pero hindi ko ginawa dahil ang pangit ng lasa ng alak nila. Purong-puro talaga.“Salamat, mga tropa.” sabi ko sa kanila.Kailangan ko itong gawin para may makasundo ako sa kanila. Magagamit ko rin sila sa panahon na kailanganin ko sila. Sa ngayon ay mag-explore na lang muna kami.“Ano pa ang mga pangalan niyo?” tanong ng isa sa kanila.“Ako po si Maria Mangku at ito naman ang asawa ko si Pedro Mangku. Kapatid ko si Mana, Nanggalka,” nakangiti na pakilala ko sa ka

LIBBYSumakay kaming dalawa sa tricycle na sinabi nila. Kasya naman kaming dalawa dito sa loob pero dahil malaki ang lalaking ito ay dikit na dikit kaming dalawa. Napansin namin na panay ang silip ng driver sa amin.“Mister ko, may gusto ka ba para sa lunch?” tanong ko sa kanya.“Ikaw, ikaw lang ang gusto ko,” sagot naman ng isang ito.“Ano ka ba naman, ‘wag mo ngang sabihin ‘yan.” kunwari ay sabi ko sa kanya.“Kasi naman ang sabi mo kanina ay honeymoon natin pagdating natin sa bahay. Pero pupunta pala tayo sa palengke,” sabi niya sa akin.“Mister ko, mamayang gabi na po. Saka ‘wag ka nga magsalita ng ganyan, nakakahiya kay manong,” sabi ko pa sa kanya.“Mahal na mahal kita, Misis ko.” sabi niya at hinalikan na naman niya ako.Nakakarami na talaga ang lalaking ito. Kung hindi lang talaga masisira ang trabaho na ito ay sinapak ko na talaga ito. Pero mukhang enjoy na enjoy rin talaga siya.“Mukhang bago pa lang kayong dalawa?” tanong sa amin ni manong driver.“Opo, manong.”“Sure ka na b

LIBBY“Hindi po ba kayo magsasalita? Ano po ang ibig sabihin nit–”“Ang totoo kasi ay–”“Ay ano–”“Tao po, tao po!” naputol ang sasabihin ni Cherriepie dahil may tao sa labas kaya naman ako na lang ang lumabas at hinayaan ko silang dalawa.Binuksan ko ang pintuan.“Susmaryosep!” nagulat ang matanda sa akin at nakahawak pa siya sa dibdib niya. Halatang nagulat siya sa akin.“Magandang araw po, lola. May kailangan po kayo?” nakangiti na tanong ko sa kanya.“Magandang araw rin sa ‘yo, inday. Kayo ba ang bagong lipat dito?” tanong niya sa akin.“Opo, lola. Ako po si Maria Mangku,” sagot ko sa kanya.“Mangku?”“Apelyido po ng asawa ko, lola,” sabi ko pa.“May asawa ka?”“Wow, grabe naman po sa gulat,” sabi ko sa kanya.“Misis ko, bakit ang tagal mo?” narinig ko ang boses ni Arthur.“Susmaryosep! Asawa mo ang babaeng ito, iho?” tanong pa ng matandang ito na judgemental rin pala.“May problema po ba kayo sa akin, lola?” tanong ko sa kanya at pinipigilan ko ang sarili ko na taasan siya ng kila

LIBBY“What are you doing?” tanong ko sa kanya.“A–Ate,” nauutal na sambit niya.“Akala ko ba marunong kang magluto. Mukhang hindi naman,” sabi ko sa kanya dahil kung ano-ano ang ginawa sa mga rekados niya. Hindi ko alam kung maaawa ba ako sa kanya o hindi. Paano ba naman kasi? Mukhang rich girl ang mana na ito.“Akala ko po kasi ay madali lang. Sa video kasi ay ang dali lang,” sabi pa niya sa akin kaya ako naman itong hindi makapaniwala na nakatingin sa kanya. Nagmamagaling lang naman pala siya. Hindi pala talaga totoo na marunong siya.“Ibigay mo na lang sa kanya ang tubig sa labas. Ako na ang magluluto ng dinner natin para naman makain pa natin,” sabi ko kay Cherriepie dahil naawa ako sa isda na nilagay na niya sa loob ng kaldero eh hindi pa naman niya ito nilinisan.Baka magkasakit ako ng dahil sa kanya. Mas mabuti pa na ako na lang. Bida-bida na babae. Akala ko naman ay, kawawa naman pala ang mukhang paa na ‘yon kapag ito ang naging asawa niya. Maliban sa magugutom siya ay kung ka