All Chapters of ARAGON EMPIRE SERIES: GARETT ARAGON: Chapter 1 - Chapter 10

COCO:“Ma’am bago ako pumunta dito nakausap ko pa yung Talent Coordinator na nandito na raw yung Talent-" Napatigil siya sa pagpapaliwanag ng bigla niyang maalala na "Chelsea" ang binanggit na pangalan ng isang Talent Co. sa kanya habang kausap ito telepono. Hindi niya agadiyon napansin nung narinig dahil nagmamadali siya makarating agad sa venue.In short, hindi sila nagkaintindihan.(Lord! Please lang! Buhayin niyo pa ako kahit hanggang mamyang gabi lang...) Dalangin niya sa lahat ng santo na kabisado niyang noong elementary pa habang hinhintay ang muling bagsik ng kanyang boss."Coco,” Narinig niyang sambit nito habang tigtig ang mga mat anito kulang na lang ay maging laser point sa pagtutok sa kanya. “I am very disappointed in you. What are we going to do now?! Do I have to postponed the shooting?! Fyi, Miss Almeda. Mahal ang renta ng lokasyon dito! " Galit na galit na sabi ng boss niya habang may pahabol pang pasigaw sa huling litanya nito.“I can fire you right now COCO! Pero, y

COCO:" P-pasensya na po ma’am,” Napayuko na lang ng ulo si Coco habang kausap ang kanyang boss pagkatapos niyang makabalik sa tent kung nasaan ito. Hindi niya alam kung titingin ba siya sa mat anito o i-yuyuko na lang ang kanyang ulo habang hinihintay ang mga katagang ‘YOU ARE FIRED’ sa bibig ng kanyang boss.Mukhang kailangan na niyang gumawa ng bagong resume at i-post sa social website pagkauwi pa lamang sa bahay nila. She knew na wala naman siyang magagawa kung matanggal siya dahil kasalanan din naman niya eh. Ang Bobo niya kasi…" It’s okay. " Narinig niyang sabi ng boss niyang si Miss Kathy habang abala sa pagpindot sa tablet nito.(Huh?) Napakurap siya sa pagtataka ng ito lamang ang sinabi ng kanyang boss sa kanya. Bakit bigla yatang nagbago ako ihip ng hangin? Yung boss niya na kanina pa galit sa kanyang pagkakamali ay tila napakalma ng wala sa oras?Her confused eyes shifted into a fishy stare secretly at her boss while she was busy scrolling. She knew that there was a plot

COCO: " Coco, Anak?"Isang mahinang katok ang narinig niya sa kahoy niyang pinto. Ang bahay nila ay tila pinaglipasan na ng panahon. Gawa ito sa kahoy mula sahig, pader, pinto, bintana at yero. Malaki iyon at maluwag. Minana iyon ng kanilang ama sa namayapang magulang nito kung kaya’t wala silang binabayarang bahay at lupa. Malaking tulong rin iyon sa kanyang bayarin sa pangbuwanan."Mamay? Got to go na. Bukas ah Call time 7 a.m SHARP!" Mariin niyang bilin sa assistant bago niya pinatay ang tawag sa telepono. Pumasok naman ang kanyang ina bahagya pa itong sumilip ng kanyang maganit na kahoy na pinto."Mamay? Ano yun?"- salubong niya sa ina sa may pintuan at nginitian ito. Gumanti naman ito ng ngiti sa kanya. Matanda na ito. Halata rito ang pagod sa maghapon nitong paglilinis na naman ng maluwag nilang bahay at siyempre sap ag-aalaga siguro sa nakaratay niayng ama sa kabilang kwarto. "Nakauwi ka na pala, Hindi ko agad napasin. Nagpalit kasi ako ng diaper ng papay mo. Kumain ka na ba

COCO:“SHIT!” Corine couldn’t help but cuss while getting up from that epic fall. She stood up faster and smiled at the guy. “Hi!” She greeted.Hindi ito kumibo at kumunot-noo lamang. Nakita niyang naka abante na pala ang pink na jeep sa likuran ng kanyang kotse. She was about to get hit kung hindi siya napansin ng mga ito."Hehe, Madulas yung semento.” Palusot niya. Awkward!(Hala! Isip Coco! Mag-isip ka ng plano!) Sandaling nagpanic ang utak niyo kug ano ang pwedeng sabihin sa kaharap na pakay namna niya talaga sa lugar na iyon. Obviously, he was about to leave and she needed to stop him."Hey?! have I seen you before? You look familiar. " She attempted to prolong the conversation and tried to open a little. Baka kasi sakaling hindi siya nito natatandaan. Edi mas mabuti?"Ikaw yung babaeng nagpapaalis ng truck ko sa set kahapon." He said straightly to her face and it was expressionless!(Oh no!) Her brain was slammed while still trying to give him an awkward smile.“Ah-eh Ganon ba?!

GARETT:"AH okay. T-Thanks." Nakita ni Garett na nakuha pa rin nitong ngumiti sa kanya kahit anong klaseng pagsusungit niya rito. He leaned his back at the table anf d carefully observing the woman who was pouring alcohol on a cotton.The image of this girl became blurry and replaced by Jamilla’s image. Napangisi siya ng ma-imagine na si Jamila ang nasa kanyang harapan.“Oh! My legs! I’m gonna have a scar! Ewwww,” Napangisi siya habang naiimagine na ito ang sasabihin ni Jamila kung ito ang nasugatan. Knowing that silly girl, Ito na ang pinamaarteng babaeng nakilala niya sa kanyang buhay.“Ikaw kasi! You’re avoiding mo! I won’t have this wound if hindi ka umiiiwas!” Garett imagined Jamila’s irritated face if ever she would complain like this to him. Mas lalo siyang napangiti sa isiping iyon.Napansin siguro ng babae ang kanyang pag-ismid kung kaya’t ini-angat nito ang ting in sa kanya. In just split seconds, it brought him back to reality. It wasn’t Jamila…Awtomatikong nawala ang kany