Fake Marriage With The CEO의 모든 챕터: 챕터 201 - 챕터 210

"I want my family to be safe, Natasha.” Sumunod si Alhaj kay Natasha nang tumuloy ito sa malawak na bakuran.“I’d give them to you, Alhaj. Babawiin natin si Bella at ang mga anak mo. But I wonder, what would happen after we take them back? Tingin mo ba hindi sasabihin ni Greig ang mga nalalaman niya kay Ysabela? He would probably insist to make her remember their past.”Humugot ng malalim na hininga si Alhaj. Alam niyang may posibilidad na pagdudahan na siya ngayon ni Bella, pero hindi iyon ang priority niya.Gusto niya lang mabawi ang mag-iina at makaalis ng Sicily. Saka na siya hahanap ng solusyon sa mga problemang kahaharapin nilang magkasama.“Mahihirapan si Bella na maalala si Greig dahil hindi naging maganda ang huli niyang mga alaala sa g*g*ng ‘yon. Kaya bago pa tuluyang bumalik ang alaala ni Bella, kailangan mabawi na natin sila. Aalis ako agad, di-diretso kami ng Germany. O sa Iceland. O kahit saang lugar na malayo kay Greig!” Frustrated niyang saad.“Hindi ka kasi sa akin ag

“I don’t think that would be easy, Greig.” Ani Archie.It wouldn’t be easy, but it would be harder for him to live without Ysabela and his children. “And rather fight for my chance, than lose them.” Sagot niya.Naupo si Archie sa mahabang sofa. Sumandal ito at tumingin sa kawalan.“You know, sometimes, I think it’s quite unfair for Ysabela. Maayos naman ang buhay niya nang wala ka, tapos ngayon magiging magulo ulit dahil babawiin mo siya. I’m your friend and I would support you with your decision if you want to take her back, but at least be gentle to her. May sakit si Ysabela, at kung ipipilit natin sa kaniya ang mga gusto mong mangyari baka hindi niya kayanin.”Natahimik siya sa sinabi ni Archie.Maayos ang buhay ni Ysabela no’ng wala siya?Nagtagis ang kaniyang bagang. Somehow, he couldn't deny that.Nakita niyang malaki nga ang pinagbago ni Ysabela, sa pananamit, pananalita, at pagdala ng sarili. Ramdam niyang parang ibang tao na ito.Nang una niyang makita ang babae, agad na bum

Nasa sasakyan na si Greig at Archie, kapwa sila tahimik habang binabaybay ang isa pang bahay na kanilang ni-rentahan, hindi gaanong malayo sa burol na kanilang pinagdalhan sa kaniyang pamilya.“Use this.” Ibinigay sa kaniya ni Archie ang isang kalibre 45 na klase ng baril.Inalis niya ang magazine no’n at nakitang puno iyon ng bala.“Magpa-patrol ang mga tauhan ko, at magbabantay rin mula sa mas mataas na bahagi ang isa sa kanila para masiguradong makakapasok muna sila bago kami sumunod.”Huminga siya ng malalim.“How about the family you paid to stay in that house?”“Nasa loob lang naman sila, nasa mas pribado at ligtas na silid. Huwag kang mag-alala, hindi sila masasaktan.” Sagot ng lalaki.Kasabay ng paglipat nila kay Ysabela at sa mga bata, may binayaran silang pamilya na gagamitin nila para mailigaw ang mga nagmamanman sa kanila.Unang inilipat sila Ysabela, sa likod lamang ng hotel sila dumaan. Sinigurado niyang walang nakaalam sa paglabas ng kaniyang pamilya sa hotel.Sumunod a

Bumukas ang pinto dahil sa malakas na pagkakasipa ng mga taong nasa labas. Patuloy pa rin ang putukan at mas lalong bumilis ang tibok ng puso ni Ysabela. Niyakap niya ang kaniyang mga anak na sumiksik naman sa kaniya.Tumama sa kaniyang mukha ang liwanag mula sa flashlight na dala ng mga tauhan.“We found them!” Sigaw ng isang garalgal na boses.“Mommy. I’m scared.” Iyak ni Athalia.Mas lalo niyang hinigpitan ang yakap sa mga bata. Kahit siya, natatakot para sa kaligtasan nila.“Mommy’s here, don’t be afraid, Athy.” Bulong niya.Lumapit ang dalawang lalaki sa kanila. May dala silang flashlight at mahahabang baril. Ang isa ay hinawakan si Niccolò para ilayo sa kaniya, pero pinalis niya agad ang kamay ng lalaki.“Don’t touch them!” Sigaw niya.“You have to come with us. We are Señor Alhaj’s men.” Imporma nito.Mas lalong naghurumintado ang kaniyang puso.Totoo, pinuntahan talaga sila ni Alhaj kasama ang mga tauhan nito.“Where’s Daddy?” Si Niccolò na napukaw ang interes dahil sa sinabi

“Please, Alj, let Niccolò go.” Nanghihina niyang saad nang makitang natatakot ng husto ang batang lalaki. “I’ve done everything for you, Bella! Isinuko ko ang buhay ko sa Pilipinas. Iniwan ko lahat para makasama ka at ang mga anak mo! Pero ito ang isusukli mo sa’kin?” Umawang ang kaniyang bibig. Kahit siya nagulat nang marinig ang sinabi nito. He’s admitting it… isn't he? Mga anak ko? Ibigsabihin... Una palang, alam na ni Alhaj na si Athalia at Niccolò, ay hindi sa kaniya. Kung ganoon, totoo nga ang mga sinabi sa kaniya ni Greig. Pinagsamantalahan nga ni Alhaj ang kaniyang kawalan ng alaala. Kinagat niya ang ibabang labi at napahagulhol. Parang dinudurog ang kaniyang dibdib. “You lied to me! You lied.” Umiling siya. “Kaya ano pang gusto mo? I tried to love you, Alj. I really tried, but I couldn't trust you. Kahit hindi ko maalala, kahit wala akong maalala, alam ng puso ko.” Tinuro niya ang kaniyang dibdib at mas lalong napaiyak. “Na hindi ikaw ang nagmamay-ari nito.” Malungko