All Chapters of Secret Marriage With The Cold-hearted Billionaire: Chapter 581 - Chapter 590

CHAPTER 45 – “Civil Vows”Maaga pa lang ay gising na si Elle. Sa maliit niyang apartment, nakaupo siya sa gilid ng kama, hawak ang simpleng pearl earrings na iniwan sa kanya ni Tita Marry. Ito ang una niyang beses na isusuot iyon muli, ngayong araw na ikakasal siya, hindi sa simbahan, hindi sa harap ng bulaklak at musika, kundi sa isang tahimik na civil ceremony.Habang isinusuot niya ang earrings, tinitigan niya ang sarili sa salamin. White blouse, beige skirt, at simpleng makeup para takpan ang bakas ng puyat. Hindi siya mukhang bride. Mas mukha siyang secretary na may importanteng meeting. Pero iyon nga ang realidad.Humigpit ang kapit niya sa clutch bag bago lumabas. Sa labas, naghihintay na si Rodel, nakasandal sa itim na SUV.“Good morning, Ma’am,” bati nito, sabay bukas ng pinto.“Good morning, Kuya Rodel,” mahinang ngiti ni Elle.Tahimik ang biyahe papunta sa Makati City Hall. Sa tabi niya, wala si Knox. Susunduin na lang daw ito mula sa mansyon. Kaya mag-isa niyang kinakalma

CHAPTER 47 – "Fragments of Warmth."Maaga ring nagising si Elle kinabukasan. Tulad ng nakasanayan, malamig ang kwarto, at katahimikan lang ang bumabalot sa paligid. Bumaling siya sa gilid ng kama, at naroon si Knox, nakapikit, steady ang paghinga. Napakaamo nito habang natutulog. Para bang isang bata na nahihimbing sa kandungan ng isang ina. Malayong-malayo sa Knox na kilala niya na seryoso at palaging may malamig na tingin.Saglit niya itong tinitigan at aaminin niyang kakaiba pa ring kaba ang nararamdaman niya sa tuwing pinagmamasdan niya ang gwapong mukha nito. Kaya bago pa siya nahuli nito sa ginagawa ay maingat na siyang tumayo at dinampot ang mga damit niyang nagkalat sa sahig.Habang nagbibihis, naramdaman niyang gumalaw ang kama. Paglingon niya, gising na rin si Knox. Bahagya pang namumungay ang mga mata nito nang tumingin sa kan'ya.“Good morning,” kaswal niyang bati saka marahang ngumiti.Pero tumango lang ang lalaki. “Morning,” tugon nito, malamig at walang kalambing-lambin

CHAPTER 49 – Kinagabihan, gaya ng nakasanayan, nauna nang bumaba si Elle sa basement parking. Tahimik siyang nakaupo sa loob ng itim na SUV, nakatanaw sa malamlam na ilaw ng fluorescent lamps na kumikislap-kislap sa kisame. Walang magandang view, puro linya ng sasakyan at konkretong haligi pero para kay Elle, iyon ang tanging pahingahan niya mula sa maghapong puno ng tensyon.Habang hinihintay si Knox, dahan-dahan niyang ipinikit ang mga mata. Sinubukan niyang pakalmahin ang sarili, pero ramdam pa rin ang kirot sa dibdib niya sa tuwing naaalala ang “convenient” at “safest choice.” Kahit pa nagbigay ito ng pagkain kanina, kahit pa may sticky note pa iyon, hindi pa rin naalis ang malamig na imaheng paulit-ulit na bumabalot sa kanya sa opisina.Maya-maya, bumukas ang elevator exit. Bumungad ang pamilyar na presensiya ni Knox na composed pa rin, steady ang bawat hakbang. Nakasampay sa braso niya ang coat at tie, at bahagyang nakabukas ang dalawang butones ng kanyang long-sleeved shirt. S

CHAPTER 51 – “Shadows of Possession.”Alas-otso na ng gabi at tahimik na ang executive floor. Halos wala nang tao; patay na ang karamihan sa ilaw, tanging mga fluorescent sa hallway at ilang desk lamps na lang ang nagbibigay ng ilaw.Si Elle, nakaupo sa cubicle niya, tahimik na nag-aayos ng mga gamit pauwi. Nakalagay na sa shoulder bag ang ibang folders, pero nire-review pa niya ang notes para siguruhing wala siyang naiwan. Tahimik ang paligid, kaya’t rinig na rinig niya ang mahinang ugong ng aircon at tunog ng relo sa dingding.Bago pa siya makatayo, biglang umilaw ang maliit na pulang button sa intercom ng desk niya. Kasabay niyon, narinig niya ang malamig na tinig ni Knox.“Elle. Inside. Now.”Napatingin siya agad sa glass office nito. Mula roon, nakita niyang nakatayo si Knox, nakaharap sa kanya, ang dalawang kamay nasa bulsa ng pantalon. Malamig ang ekspresyon, walang kangiti-ngiti, at mabigat ang aura.Bahagya siyang kinabahan. Huminga nang malalim, mabilis na inayos ang mesa, a

CHAPTER 53 – Morning Porcelain Maaga pa, pero gising na ang buong bahay. Mula sa hallway, maririnig ang mahinang kaluskos ng mga kasambahay, ang pagtama ng porselana sa mesa, at ang malinis na tunog ng cutlery na inaayos sa dining hall. Sa master’s wing, halos sabay bumukas ang dalawang pinto. Lumabas si Elle, maaliwalas ang mukha pero may bahid ng puyat sa ilalim ng mata. Naka-white blouse siya at navy pencil skirt, malinis ang ponytail—corporate simple, walang sobra. Sa tapat, bumukas din ang pinto ng guest room. Lumitaw si Knox, naka-white shirt at charcoal slacks, may navy jacket sa braso. Crisp, calm, and cold. Nagkatinginan sila sa gitna ng corridor. Sandaling katahimikan. Tila parehong naghintay kung sino ang unang babati. “Good morning,” mahinang sabi ni Elle, pilit na steady ang tono. “Morning,” tipid na sagot ni Knox, halos walang emosyon, pero tumango ng konti bilang tugon. Kumirot ang dibdib ni Elle sa malamig na sagot nito pero pinilit niyang itago ang nararamd