The CEO’s Regret: Chasing My Gorgeous Ex-Wife의 모든 챕터: 챕터 121 - 챕터 130

Casey ay saglit na natigilan, puno ng mga naguguluhang isipin, ngunit ang masiglang ngiti ni Stephanie ay agad na sumira sa kanyang pag-aalinlangan.“Sige na nga! Papuntahin mo siya. Casey, sagot ko na ang gabing ito! Lalabas tayo at magsasaya! Bibigyan ko pa ng pamagat ang gabi natin—‘Nakulong sa Pag-ibig at Nalulunod sa Pagkamuhi!’”Tumaas ang kilay ni Casey, walang masabi sa drama ng kaibigan niya.Si Daisy naman ay biglang tumawa nang malakas. “Ang ganda! Hayaan na lang natin ang pamilya Hernandez na malunod sa sarili nilang gulo. Deserve nila ‘yan!”Tumango si Stephanie, ang sigla niya ay tila nakakahawa. “Tatawagan ko muna ang parents ko. Magpapaiyak muna ako ng kaunti para mas madali silang pumayag. Hintayin niyo ako!”“Naku! Ang drama magsisimula na!” natatawang sabi ni Daisy, ang mga mata ay nagniningning sa kapilyahan.“Drama? Panoorin niyo kung paano ako magpakitang-gilas!” sagot ni Stephanie, bago pabirong inilabas ang dila at nagmadaling lumayo para tumawag.Makalipas ang

“Agawin mo. Kapag lumaki tayo, magkakaroon tayo ng hindi matitinag na ugnayan sa kanya. Sa totoo lang, dapat tawagin mo na akong ‘kuya,’” ani niya na may pilyong ngiti.“Lumayas ka nga! Wala akong kapatid na tulad mo!” asik ni Daisy, kita ang pagkainis sa mukha nito.Nagtinginan ang tatlong tao sa lamesa, halatang aliw at hindi makapaniwala sa palitan ng sagot.“Tsk! Libre ka ba mamayang gabi? Labas tayo, mag-enjoy naman tayo! Dadalhin kita sa clubhouse!” pangungulit nito, puno ng sigla ang tinig.“Yo-yo-yo, bigla ka na lang bumait? Akala ko may masamang balak ka sa akin! Pasensya na, pero may lakad ako kasama ang mga kaibigan ko ngayong gabi,” sagot ni Daisy, ang sarcasm sa boses niya’y halatang-halata.Sabay baba niya ng tawag, bahagyang sumimangot at tinapon ang cellphone sa mesa na tila ayaw na niyang marinig pa ulit ang boses ng kausap. “Nakakairita talaga!”Napansin niyang nakatingin pa rin sa kanya ang tatlong lalaki, kaya’t napairap siya at agad na dinampot ang kanyang baso ng

“Bilisan mo at humanap ng paraan para mapalapit kay Casey!”“Kailangan mong manatili sa tabi niya palagi!”Habang nangyayari ito, si Suzanne ay nasa bahay pa rin, hindi mapakali sa paghihintay kay Dylan para sa hapunan. Habang lumilipas ang oras, ang pananabik niya ay napalitan ng inis. Nang sa wakas ay buksan niya ang kanyang social media, napuno ang trending topics ng mga larawan nina Casey at Yuan Mendez. Biglang sumiklab ang galit niya.Dati, baka hinanap pa niya si Casey para komprontahin ito. Pero ngayon, nang makita niya ang galit ni Dylan, naisip niyang sadya itong ginawa ni Casey para paglaruan ang damdamin nito. Plano niya itong guluhin at muling makuha ang atensyon ni Dylan.Napakuyom ang mga kamao ni Suzanne sa frustration. Ano ang dapat niyang gawin ngayon? Kung tatawagan niya si Dylan o susubukan niyang linisin ang pangalan ni Casey tulad ng dati, baka lalo lang siyang mawalan ng saysay sa mata nito.Sa wakas, napagtanto niya ang isang mapait na katotohanan—isa lang siya

Kumatok si Casey sa pintuan, at agad namang binuksan ito ng mayordoma.“Miss Casey, welcome!” bati nito na may mainit na ngiti. Napansin niyang hindi nagbago ang itsura ni Casey—pareho pa rin ito gaya ng dati. Gayunpaman, bahagyang nag-alinlangan siya nang palitan niya ang paraan ng pagtawag dito—mula sa “young lady” ay naging “Miss Casey” na lamang. Alam niyang may malaking pagbabagong naganap sa pamilya, ngunit pinili niyang huwag na lang ito isipin nang husto.Nagustuhan naman ni Casey ang bagong pagtawag sa kanya. “Hello, Tito Jane,” sagot niya nang may maliwanag na ngiti, habang dala-dala ang isang maingat na binalot na regalo.Sa sala, sabik na naghihintay si Lola Isabel sa pagdating ni Casey.Nang marinig ang pagbukas ng pinto, agad na nagliwanag ang kanyang mga mata. “Halika, halika! Isang oras at kalahating late ka pa rin! Kailan ka ba matututo na dumating nang nasa oras?”Habang papasok, nagpalit ng tsinelas si Casey sa may pasukan at lumapit kay Lola Isabel na may maaliwala

Nanlaki ang mga mata ni Claudine, hindi makapaniwala sa narinig. Sandali siyang napatigil, pero mabilis ding lumitaw ang galit sa kanyang mukha. Halos sumabog siya sa inis.“Mama! Bakit ka pa nakikipag-usap sa isang taong wala nang lugar sa pamilyang ito?” matalim niyang tanong.Tahimik lang na tinapunan siya ng tingin ni Casey.Alam niyang mahirap pakisamahan si Claudine—masyadong matalas ang dila at mapanlait. Pero kahit na ganito ito, hindi ito kailanman gumamit ng bastos na pananalita laban sa kanya. Hindi dahil mabuti itong tao, kundi dahil lumaki ito sa isang marangyang pamilya at may mataas na edukasyon. Sa kabila nito, hindi ito naging hadlang para iparamdam kay Casey na hindi siya kailanman naging bahagi ng pamilya.Noon, iniisip pa ni Casey na dapat siyang magpakumbaba para lang mapanatili ang maayos na relasyon sa pamilya ng asawa niya. Pero ngayon? Wala na siyang obligasyong magpakumbaba. Bakit pa siya magpapakababa sa harap ng isang taong matagal na siyang minamaliit?Kun