All Chapters of My Mysterious Wife: Chapter 511 - Chapter 520

CHAPTER 93RD POV“Mabuti at naisipan mong sumama sa amin Daisy.” Ngiting wika sa kanya ni Arya. Napatingin siya rito at ngumiti. “Hindi pa rin ba magaling ang asawa mo?” Tanong sa kanya ng pinsan niyang si Gray, kaya umiling siya rito.“Kung ganun, bakit hindi mo siya isinama?” Taka na tanong sa kanya ni Arya. “Baka ayaw niya, lalo na at hindi niya tayo kilala.” Malungkot na sagot niya, kaya hindi maiwasan ni Arya, na makaramdam ng awa sa kanya.“’Wag kang mag-alala, kapag babalik na ang alaala niya, tiyak na magsisi ‘yon, dahil nakalimutan ka niya.” Ngiting wika nito, kaya napangiti siya rito.“Ang sarap ngang bugbugin ng asawa mo.” Napalingon sila kay Gray, dahil sa sinabi nito.“Manahimik ka nga! Alam mo naman na may sakit ‘yong tao.” Galit na saway ni Arya sa asawa niya. “Bakit ba kasi ang tagal bumalik ng alaala niya?” Tanong ni Gray, sa kanya.“Hindi ko rin alam Gray.”“Pinatingnan mo na siya sa doctor?” Tanong nitong muli, habang tumango siya rito.“Hayaan mo, kapag gumali

CHAPTER 113RD POV “Kaya ka pala laging wala sa tabi ko, dahil kasama mo ang kapatid ko.” Wika ni June, habang nailing sa kanya si Dahlia, at napatingin sa kasintahan. “Hindi mo naman ako kailangan, dahil may ibang naka-dikit sa ‘yo.” Sagot niya, habang pasimpleng hinawakan si Fico. “Ibang klase ka rin pala. Baka nakakalimutan mong ako ang asawa mo?”“Hindi ko, nakalimuta-.”“Tama na.” Saway sa kanila ni Fico.“Tayo na.” Wika nito, habang hinawakan siya sa kamay. “Bakit ba ayaw niyong sabihin sa kanya na hindi ikaw si Daisy?” Wika nito, matapos silang makalabas sa opisina ni June.“Ayaw ni Daisy, hayaan mo nalang.” Ngiting wika niya, habang nailing sa kanya si Fico. “Baka lalo lang siyang magagalit, kapag nalaman niyang niloloko niyo siya.”“Ano naman ang ikagagalit niya?” Taas kilay na tanong niya. “Dahil maiisip niya na pinagka-isahan natin siya, habang may sakit siya.”“Hindi niya, maisip ‘yon, lalo na ngayon at nasa babaeng ‘yon, ang kanyang atensyon.” “Sandali nga lang, na

CHAPTER 13 3RD POV “Tama na, sasama na ako sa kanya.” Natigilan sila at napatingin kay June, dahil sa sinabi nito.“Pero Anak, alam mong ikukulong ka lang ng babaeng ‘yan.” Narinig niyang wika ng ina nito.“’Wag na kayong mag-alala Mommy, kaya ko ang sarili ko.” Sagot nito, habang hinawakan siya sa braso at hinila. “Hindi kaba nahihiya sa ginagawa mo?” Tanong nito, habang nasa loob na sila ng kotse. “Ano ang ikakahiya ko?” Walang emosyon na sagot niya. “Alam mo bang naguguluhan ako sa ‘yo.” Wika nito, na kina-kunot ng kanyang noo. “Ako pa talaga ang magulo?” Naiiling na sagot niya. “Totoo naman, ang sabi mo kilala mo ako, dahil ako ang asawa mo! Ngayon, galit ka dahil pinagdududahan mo ako!” Galit na wika nito, habang nakatitig lang si Daisy, sa kanya. “Kung gusto mo akong patingnan sa doctor, sige gawin mo. Hindi kita pipigilan, pero sana naisip mo ang ginawa mong kahihiyan. Para kang walang pinag-aralan.” Wika nito, habang hindi siya sumagot. “Hubarin mo ang damit mo.” Wika

CHAPTER 15 3RD POV Hindi mawala-wala ang ngiti ni Daisy, sa labi niya, habang iniisip ang sanggol na nasa sinapupunan niya. Ayaw niya na rin na isipin si June, dahil ayaw niyang makaramdam ulit ng sakit. Iniisip niya na baka maapektuhan ang bata, kapag malungkot siya. “Apo, inumin mo na itong gatas.” Wika ng kanyang lola Helen. Habang inabot sa kanya ang baso na may laman na gatas. “Alam mo bang ibang-iba kana sa Daisy, na dumating dito Apo.” Napatingin siya sa kanyang lola, dahil sa sinabi nito sa kanya. “Masaya lang po ako ngayon Lola, lalo na at buntis ako. Alam niyo po ba na nawalan na ako nang pag-asa noon, matagal din kaming nagsama ni.” Natigilan siya, habang hinaplos ng kanyang lola ang buhok niya. “Ayoko na po siyang isipin ngayon, ang mahalaga lang sa akin ay ang Anak ko.” Ngiting wika niya rito. Matapos niyang inumin ang gatas niya, ay pumunta siya sa gilid ng swimming pool. Kinakausap niya ang kanyang Anak, kahit nasa t’yan pa niya ito. Gusto niyang maramdaman ng ka

CHAPTER 17 3RD POV “Mommy..” Malakas na iyak ni Damian, habang paalis na siya ng bahay. Ito ang unang beses na iwanan niya ang mga anak niya, dahil may business trip sila. “Damian, ‘di ba sabi ni Lolo, bibili siya ng maraming laruan natin.” Wika ng kakambal nitong si Dominic. “Ayaw! Sama ako!!” Malakas na iyak nito. Hindi niya naman napigilan na maawa sa kanyang anak, dahil namamaga na ang mga mata nito sa kakaiyak. “Sige, isasama na kita.” Wika niya, habang binuhat ito.“Pero Anak, baka hindi ka makapag- focus sa trabaho mo, kung dadalhin mo sila.” Wika ng kanyang ina.“Ayokong sumama.” Narinig niyang wika ni Dominic. “Mommy, dito lang ako. Hihintayin ko si Lolo, kasi bibilhan niya ako ng kotse.” Ngiting wika nito sa kanya. “Tingnan mo si Dominic, ayaw sumama. Gusto mo bang dito nalang din kasama niya?” Tanong niya sa isang anak niya, habang mabilis itong umiling. “Magdadala nalang ako ng yaya niya Mommy.” Wika niya sa kanyang ina. “Tara na.” Nailing siya, dahil sa sinabi n