All Chapters of My Mysterious Wife: Chapter 711 - Chapter 720

BOOK19 C7 3RD POV “’Wag niyo na silang lapitan, ako na ang bahala sa kanila, kilala ko sila.” Wika niya sa mga lalaking sa tingin niya ay bodyguard. “Ako na ang bahala sa kanila, kilala ko sila. ‘Wag kayong matakot.” Muling wika niya, habang hinawakan ang matanda, pati na rin si Reymond. Nang makalabas sila sa building ay binitiwan ni si Ryemond, habang ang matanda ay hinahawakan pa rin.“Alam niyo bang delikado ang ginawa ninyong pagpasok sa kumpanya na ‘yan, paano kung wala ako, baka ano ang mangyari sa inyo.” Iling na wika niya, habang mapatingin si Reymond sa matanda. “Alam kung wala kayong tirahan, kaya pumayag na kayong sa bahay na muna. Para rin maka-bawi ako sa ‘yo.” Wika niya, habang masamang tiningnan si Reymond. “Alam mo, kahit alam kung galing sa masama ang binigay mong pera. Ginamit ko pa rin, dahil namumulubi na rin kami ng Daddy ko.” Muling wika niya rito. “Halika Lola, ‘wag kang mag-alala. Hindi tayo mag-lalakad, dahil sasakay tayo ng taxi.” Ngiting wika niya ri

BOOK19 C9 3RD POV “Ano ‘yong narinig ko?” Natigilan siya, habang nakita ang isang babae na medyo may edad. “Mommy..” Gulat siyang napalingon kay Reymond, dahil sa narinig niya mula rito. ‘Mommy? Ibig sabihin ito ang kanyang ina?’ “Tama ba ‘yong narinig ko kanina? Nagtatalo kayo?” Muling tanong nito, habang mabilis siyang umiling dito. “Hindi po kami nagtatalo ni Sir, Madam..” Mahinang wika niya rito. “At wala rin po akong balak na makipagtalo sa boss ko.” Muling wika niya. “Mabuti kung ganun, dahil ayaw kung nakikita na inaapi ang Anak ko.” Halos matawa siya, dahil sa narinig niya mula sa nanay nito. Asar naman siyang tiningnan ni Reymond, dahil sa itsura niya. “Pwede bang lumabas ka muna.” Wika sa kanya ng ginang kaya agad siyang lumabas. Habang nasa labas ay napansin niya na medyo, masungit ang nanay ni Reymond. ‘Mukhang kailangan ko talagang mag-ingat, dahil baka bigla nalang akong palayasin dito. Ano nalang ang ipapakain ko kay Daddy.’ “Bakit nasa labas ka?” Tanong ng

BOOK19 C113RD POV “Tama ang hinala ko ‘di ba?” Wika sa kanya ng katulong, kaya napa-iyak siya sa harapan nito. Gulong-gulo kasi ang isipan niya at hindi niya alam kung ano ang gagawin niya. Lalo na ngayon at naghihirap sila. Alam niya rin na magagalit sa kanya ang kanyang ama, sa oras na malaman nito ang sitwasyon niya. “Ano ang gagawin ko ngayon Manang?” Hikbing wika niya rito. “Gulong-gulo ang isip ko, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa batang ‘to.” Muling wika niya. “Bakit hindi mo sabihin sa lalaking naka-buntis sa ‘yo, ang tungkol sa nangyari?” Mabilis siyang umiling, dahil sa narinig niya mula rito. “Hindi maari ‘yon Manang, hindi niya pwedeng malaman ‘to, lalo na at pinilit ko lang siyang gawin namin ‘yon, dahil kay Danny.” “Kung ganun, ituloy mo nalang ang pagbubuntis mo, hindi mo siya pwedeng patayin Amaya, dahil anak mo siya.” Wika nito sa kanya, habang muli siyang napahikbi. Naisip niyang umalis nalang sa trabaho niya, para hindi malaman ni Reymond ang tungkol

BOOK19 C13 3RD POV “Anong anak?” Gulat na tanong ni Reymond, sa kanyang ina, matapos niyang makita ang hawak nitong sanggol. Napangiti ito, habang lumapit ito sa kanya. “Mom, pwede bang ‘wag niyo akong biruin ng ganyan.” Inis na wika niya, dahil alam niyang hindi niya anak ito. Wala rin siyang nobya at hindi siya mahilig makipagtalik sa ibat-ibang babae, dahil ayaw niyang matulad sa kapatid niya. “Bakit ba hindi ka naniniwala sa akin?” Galit na wika ng kanyang ina, habang nilapit sa kanya ang hawak nitong sanggol. Hindi niya naman maintindihan ang kanyang sarili, dahil bigla nalang siyang natutuwa at gusto itong hawakan. Pero mabilis niyang pinigilan ang kanyang sarili, dahil alam niya sa sarili niya na hindi niya talaga ‘to anak. “Tingnan mo ‘yan, ‘yan ang patunay na anak mo ang batang ‘to.” Muling wika ng kanyang ina, habang may binigay itong isang papel sa kanya. Nang tingnan niya ito, ay napa-kunot ang kanyang noo, dahil nakalagay sa DNA test, na anak niya talaga ang sanggo

BOOK19 C15 3RD POV “Anong ama ang pinagsasabi mo?” Natatawang sagot nito sa kanya. “Kung hindi mo siya anak, bakit daddy ang tawag niya sa ‘yo?” Muling tanong niya, habang na-patitig sa bata. “Dito na kasi siya lumaki sa opisina ko, lagi siyang kasama ng kanyang ina at ako rin nag ninong niya.” Sagot nito sa kanya, kaya napa-kunot ang kanyang noo. “Hindi ba nahihirapan ang kanyang ina, na magtrabaho habang may kasamang bata? Mabuti sana kung may yaya ang anak niya.” Iling na wika niya rito. “Mabuti at pinayagan mo siyang magtrabaho pa rin.” Napangiti ito, dahil sa sinabi niya rito. “Hindi naman siya makulit. Mabait na bata si Aashi.” Lalong napa-kunot ang kanyang noo, dahil sa narinig niya mula rito. “Aashi?” Ulit niyang wika, habang tumango sa kanya si Charles. “Ibig mong sabihin, siya ang tinutukoy ni Aurora na kalaro niya?” Tanong niya rito. “Oo, noong sinama siya ni Ate Apple.” Sagot nito sa kanya. Napatitig naman siya sa bata at napansin na halos magkasing-edad lang ito