All Chapters of บำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++: Chapter 61 - Chapter 70

“อ๊าา พะ เพลิง ยะ อย่าแกล้ง” เมื่อเพลิงกัลป์ดำเนินบทรักกระแทกแกนกายใหญ่โตด้วยอย่างถี่รัวไปได้สักพักเขาก็แกล้งทำเป็นผ่อนแรงให้ช้าลงทำเอาคนที่กำลังร้องครางด้วยความเสียวซ่านถึงกับเงยหน้าขึ้นขอร้องคุณหมอจอมเจ้าเล่ห์ด้วยเสียงหวานอย่างอ้อน ๆ เธอไม่ชอบจังหวะที่เนิบนาบ เธอชอบจังหวะที่เร่าร้อนและรุนแรงมากกว่า“หืม ใจร้อนเชียวนะทูนหัวตอดของผัวไม่หยุดเลย”^_^เพลิงกัลป์แซวลูกพีชที่หน้าแดงเขินด้วยความอายกับคำพูดที่แสนจะทะลึ่งตึงตังของเขาก่อนที่เพลิงกัลป์จะปล่อยขาเรียวของลูกพีชลงบนพื้นให้เป็นอิสระ แล้วถอนตัวตนออกจากช่องทางรักอุ่นนุ่ม ความวูบโหวงที่เกิดขึ้นด้านล่างทำเอาลูกพีชมองการกระทำนั้นตาละห้อย เพราะตอนนี้ลูกพีชรู้สึกค้างอย่างบอกไม่ถูกโดนทิ้งไว้กลางทางเสียแล้วสิลูกพีช“_”“รอบนี้ถ้าอยากเสร็จต้องมากระแทกเองนะ”น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์บอกลูกพีชก่อนที่จะเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้พร้อมกับกระดิกนิ้วเรียกร่างบางที่ยังคงยืนพิงตู้เก็บหนังสืออยู่ ขาเรียวสวยที่แอบสั่นเล็กน้อยค่อย ๆ ก้าวช้า ๆ มาหาเพลิงกัลป์ก่อนที่จะนั่งลงบนตักแกร่ง ใบหน้าสวย Sexy ยื่นไปคลอเคลียริมฝีปากสีไวน์อย่างหลงใหลก่อนที่จะประกบ

โรงพยาบาล Nท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบสงบควันสีเทาหม่นลอยคละคลุ้งไปในอากาศด้วยฝีมือของใครบางคนที่กำลังนั่งพิงพนักม้านั่งปล่อยตัวปล่อยใจไปกับความเงียบสงบของสวนหย่อมแห่งนี้ เมื่อว่างเว้นจากการตรวจคนไข้ฉุกเฉินเพลิงกัลป์ก็มักจะหลบมาสูบบุหรี่ที่สวนหย่อมของโรงพยาบาลที่เต็มไปด้วยความร่มรื่นจากต้นไม้ใหญ่และความสดชื่นจากเหล่าไม้ดอกไม้ประดับที่ส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่วทั้งสวนซึ่งเจ้าของโรงพยาบาลอย่างกฤษฎิ์เป็นคนมาควบคุมดูแลการจัดสวนด้วยตัวเอง ข้าง ๆ ม้านั่งที่เพลิงกัลป์กำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่มีต้นกุหลาบที่กำลังออกดอกบานสะพรั่งส่งกลิ่นหอมยั่วยวน ใบหน้าหล่อเหลามองดอกกุหลาบที่กำลังบานด้วยความสนใจก่อนที่จะดีดบุหรี่ในมือทิ้งลงถังขยะ แล้วเดินไปเด็ดดอกกุหลาบสีสันสดใสมาหนึ่งดอกแล้วเดินผิวปากอย่างอารมณ์ดีกลับไปที่แผนกเพื่อเอาดอกไม้ไปให้ใครบางคนคนที่พิเศษมาก ๆ สำหรับเขา คนที่มีค่ามากสำหรับเขาและเป็นคนที่เขารักมาก ๆ เธอคนนั้น ลูกพีช รินรดาดอกกุหลาบสีสันสวยงามถูกยื่นมาตรงหน้าลูกพีชที่กำลังทำแผลให้คนไข้เด็กอยู่เรียกความสนใจให้คุณพยาบาลคนสวยหันหน้าไปมองเจ้าของดอกกุหลาบที่กำลังยืนส่งยิ้มหวานให้เธออยู่ข้าง ๆ เด็ก

เพลิงกัลป์บ่นอุบอิบเสียงเบาอยู่คนเดียว แต่กฤษฎิ์กลับได้ยินเต็มสองรูหูปากหนาเบะปากใส่เพลิงกัลป์ด้วยหมั่นไส้ ก่อนที่คุณหมอปากหมาของท่านประธานจะลงมือขุดหลุมจนเสร็จแล้วเอาดอกกุหลาบลงหลุมจนเสร็จเรียบร้อย“ดี ๆ ขุดอีกตรงนั้นน่ะ ตรงนั้นแหละ”กฤษฎิ์ชี้ไม้ชี้มือบอกเพลิงกัลป์ที่หันมาทำหน้าคว่ำใส่อย่างไม่สบอารมณ์ แต่ก็ลงมือขุดหลุมให้กฤษฎิ์ตามคำสั่งอย่างไม่อิดออด ขืนขัดคำสั่งคงโดนพ่อตามาเฟียของน้องชายเขาเป่ากะโหลกเข้าให้ แบบนั้นไม่ดีเป็นแน่ สงสารลูกพีชที่ต้องเป็นม่ายทั้ง ๆ ที่ยังไม่ได้แต่งงานกับเขาเลย เขาน่ะไม่ได้รักลูกพีชเล่น ๆ นะ แต่รักจริงหวัง แต่งต่างหากเล่า“สั่งแบบนี้มาทำเองเลยไหมครับท่านประธาน” เพลิงกัลป์หันมาถามกฤษฎิ์ที่คอยสั่งให้เขาขุดดินไม่หยุดอย่างประชดประชันก่อนที่กฤษฎิ์จะลุกขึ้นมาจากม้านั่ง มือใหญ่ฟาดลงบนหัวทุย ๆ ของเพลิงกัลป์อย่างแรงทำเอาคนที่กำลังขุดดินอยู่ถึงกับเห็นดาววิ้ง ๆ อยู่ตรงหน้าท่ามกลางแสงแดดอ่อน ๆ ที่สาดส่องลงมายังร่างสูงของเพลิงกัลป์“นี่แกกล้าใช้ฉันเหรอไอ้หมอเวร ขุดต่อไปอย่าพูดมากเดี๋ยวจะเจอดี”แค่คำขู่ยังไม่พอ แต่มือที่ยกขึ้นเตรียมโบกใส่หัวเพลิงกัลป์นั่นทำเอาคุณหมอหนุ่

“ว้าย!! คุณหมอเพลิง”เสียงร้องวี้ดว้ายที่ดังขึ้นพร้อมกับเสียงฝ่ามือที่กระทบใบหน้าดังลั่นไปทั่วบริเวณ ใบหน้าของเพลิงกัลป์หันไปตามแรงตบจนเลือดกลบปาก ลูกพีชลืมตาขึ้นมาก็พบว่าคนที่มารับฝ่ามือของบิดาแทนเธอก็คือเพลิงกัลป์ มือบางรีบยกมือขึ้นจับใบหน้าหล่อที่แดงช้ำเป็นปื้นด้วยแรงตบที่ไม่เบาสักนิด น้ำตาไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อเห็นคนที่รักต้องเจ็บตัว เพราะเธอคือต้นเหตุ“เพลิง ทำไม ฮึก ฮือ” เพลิงกัลป์ค่อย ๆ หันหน้ากลับมาหาชยพลที่ชะงักค้างไปด้วยความตกใจ เพราะไม่คิดว่าเพลิงกัลป์จะยื่นหน้ามารับฝ่ามือของเขาแทนลูกสาวตัวดีที่ต่อว่าเขา มือใหญ่ยกขึ้นเช็ดเลือดที่มุมปากออกก่อนที่จะแค่นยิ้มออกอย่างรู้สึกสมเพชคนตรงหน้าเพลิงกัลป์ยื่นมือมากุมมือเล็กของลูกพีชที่สั่นด้วยความเจ็บปวดใจสายตาคมกริบไล่มองหน้าตั้งแต่ช้องนางที่ขยับเข้ามาใกล้ ๆ ชยพล เพราะรู้สึกกลัวสายตาของเพลิงกัลป์ที่เหมือนพร้อมจะฆ่าเธอกับสามีให้ตายลงไปมันเดี๋ยวนี้เลย จนถึงลูกพลับที่ก่อนหน้านี้เชิดหน้าอย่างคนเหนือกว่าตอนนี้กลับขยับไปหลบที่หลังมารดากับบิดาด้วยความกลัวกับสายตาของเพลิงกัลป์เช่นกัน“โวยวายกันพอหรือยัง” น้ำเสียงนิ่ง ๆ แฝงความเคร่งขรึม

ใบหน้าสวยผละออกจากไหล่แกร่งก่อนที่จะถามเพลิงกัลป์ออกไปด้วยความสงสัยที่กำลังก่อตัวขึ้นในใจ เพลิงกัลป์ยิ้มกว้างให้คนข้างกายด้วยความจริงใจ มือใหญ่ยื่นมาจับมือบางเอาไว้อย่างอ่อนโยน ก่อนที่จะเอามือของลูกพีชมาแนบที่แก้มนุ่มของตัวเองลูกพีชถึงกับชะงักไปเล็กน้อยกับการกระทำที่แสนอ่อนโยนของคุณหมอเพลิงกัลป์คนขี้อ้อน“ยกเลิกมันได้ไหมสัญญาระหว่างเราสองคน เพลิงขอให้มันสิ้นสุดลงตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป แล้วเรามาเริ่มต้นใหม่ด้วยกันกับสถานะคนรักที่พร้อมจะจับมือเดินเคียงข้างกันตลอดไป”“...”“ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขเราจะมีกันและกันเสมอไม่ทิ้งกันไปไหน เพลิงอาจจะไม่ใช่ผู้ชายที่ดีมากในสายตาของพีชทั้งปากหมาเอาแต่ใจแถมชีวิตยังเทา ๆ ในบางเรื่อง แต่เพลิงสัญญาว่าเพลิงจะเป็นคนที่พีชมองมาเมื่อไรก็เจอคนที่คอยทำให้พีชยิ้มตลอดเวลา คนที่คอยสร้างเสียงหัวเราะและความสุขให้กับพีชตลอดไป”“พีชพร้อมที่จะเดินไปด้วยกันไหม พร้อมที่จะรับผู้ชายคนนี้ที่ไม่ได้ดีที่สุดเป็นคนของใจตลอดไปไหมครับ”เพลิงกัลป์ถามลูกพีชที่กำลังอึ้งจนแทบช็อก ไม่คิดว่าอยู่ ๆ เพลิงกัลป์จะขอยกเลิกสัญญาแล้วเปลี่ยนเป็นคนรักกันจริง ๆ นี่เธอไม่ได้ฝันไปใช่ไหมสิ่งที่เ