Lahat ng Kabanata ng บำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++: Kabanata 81 - Kabanata 90

ลูกพีชยิ้มหวานก่อนที่จะยกมือขึ้นมาจับใบหน้าหล่อเหลาของเพลิงกัลป์เอาไว้พร้อมกับส่ายเล่นไปมาช้า ๆ อย่างน่ารัก ทำเอาเหล่าคุณหมอกับพยาบาลต่างมองคู่รักคนดังของโรงพยาบาลด้วยความอิจฉา เพราะเพลิงกัลป์มักจะตีหน้านิ่งกับทุกคนยกเว้นลูกพีชกับคนไข้ที่เขามักจะยิ้มกว้างให้และพูดคุยด้วยความอ่อนโยนเสมอเพราะลูกพีชคือคนสำคัญของเพลิงกัลป์ส่วนคนไข้ก็คือคนที่ต้องการกำลังใจจากคุณหมอแบบเขา รอยยิ้มจึงมักจะถูกส่งไปให้ผู้ป่วยที่นอนอยู่บนเตียงเวลาที่เขาไปตรวจเสมอ“หยุดหวานกันสักแป๊บได้ไหมคะคุณหมอเพลิง สงสารคนโสดที่ไม่มีผัวแบบน้ำชากับพาขวัญบ้าง” น้ำชากับพาขวัญพูดขึ้นมาอย่างแซว ๆ ทำเอามือบางของลูกพีชรีบผละออกจากใบหน้าของเพลิงกัลป์ทันทีเหมือนเพิ่งคิดได้ว่าตรงนี้ไม่ได้มีแค่เธอกับเขาสองคน“ไม่อยากมานั่งมองให้อิจฉาเล่น ๆ เพื่อนก็หาผัวสิจ๊ะ”ลูกพีชบอกเพื่อนสาวทั้งสองคนยิ้ม ๆ ก่อนที่น้ำชากับพาขวัญจะพากันถอดถอนใจออกมาเสียงดังอย่างท้อใจ ผู้ชายดี ๆ มันหาง่ายเสียเมื่อไรกันละ ที่เห็นตามผับตามบาร์ก็เห็นจะมีแค่พวกหวังจะหลอกฟันแล้วก็ชิ่งกันทั้งนั้นซึ่งพวกเธอไม่ต้องการ“แกคิดว่าผู้ชายที่รักเดียวใจเดียวและแสนดีอย่างคุณหมอเพลิงมั

“มาแล้วเหรอลูกพีช คุณหมอเพลิง”หม่อนไหมแสร้งทักทายลูกพีชด้วยน้ำเสียงสดใสที่ติดจะเยาะเย้ยเล็กน้อย แต่พอได้เห็นทั้งคู่เต็ม ๆ ตาหม่อนไหมก็รู้สึกอิจฉาริษยาลูกพีชขึ้นมาทันที ลูกพีชในวันนี้มาในชุดแบรนด์เนมทั้งตัวตั้งแต่หัวจรดเท้าไหนจะชุดเครื่องเพชรสุดหรูที่ลูกพีชใส่มาอีก แค่นี้มันก็เป็นการบ่งบอกทางอ้อมแล้วว่าเพลิงกัลป์แฟนของลูกพีชรวยกว่านนท์ผู้ชายที่เธอแย่งชิงลูกพีชมาในอดีตส่วนเพลิงกัลป์วันนี้เขามาในชุดสูทราคาแพงกับนาฬิกาเรือนหรูที่นนท์เคยอยากได้แต่ไม่มีเงินพอที่จะซื้อ เพราะราคามันมากเสียจนได้แต่มองด้วยความเสียดาย แต่เพลิงกัลป์กลับมีมันนาฬิกาเรือนละสิบห้าล้านบาทยิ่งอยู่บนข้อมือแกร่งของเพลิงกัลป์แล้วความสวยของนาฬิกาก็ยิ่งโดดเด่นและสะดุดตาผู้คนในงานเป็นอย่างมาก“ยินดีด้วยนะจ๊ะหม่อนไหม นนท์ ส่วนสองสาวน้ำชากับพาขวัญกำลังตามมาน่ะ แล้วก็นี่ซองจ้ะใส่น้อยไปอย่าว่ากันนะ ก็แค่ล้านหนึ่งเท่านั้นเอง”คำพูดที่ดูเหมือนจะขอโทษหม่อนไหมไว้ก่อนในช่วงต้นกลับกลายเป็นน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสะใจอย่างผู้ชนะ เมื่อหม่อนไหมที่รับซองไปเผลอทำมันหลุดมือด้วยความตกใจที่ลูกพีชใส่ซองงานแต่งของเธอหนักขนาดนี้ นนท์ก้มลงเก็

น้ำเสียงของเพลิงกัลป์ถึงจะเต็มไปด้วยความอ่อนโยน แต่กลับแฝงไปด้วยความเด็ดขาด มือใหญ่ปลดล็อกประตูรถก่อนที่จะเปิดออกแล้วเตรียมตัวก้าวลงไป มือบางที่สั่นเทาของลูกพีชคว้ามือใหญ่ของเพลิงกัลป์เอาไว้แน่น ใบหน้าสวยส่ายไปมาช้า ๆ ดวงตากลมโตที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวมีน้ำตาคลอเบ้าอยู่เล็กน้อย“เป็นเมียหมอเพลิงไม่ขี้แยนะคะที่รัก” เพลิงกัลป์ยกมือใหญ่ขยี้ผมนุ่มของลูกพีชทิ้งท้ายก่อนที่จะค่อย ๆ ดึงมือใหญ่ออกจากการเกาะกุมของลูกพีชจนหลุด แล้วก้าวลงจากรถไปเผชิญหน้ากับศัตรูที่ไล่ล่าเขาทันทีคนอย่างเขาไม่เคยกลัวตายถึงเคยเกือบจะตาย แต่ก็รอดมาได้ทุกครั้งแค่ศัตรูที่ลอบกัดแค่นี้เขาไม่เคยกลัว“ไง ท่านริว” น้ำเสียงที่ยียวนกวนประสาทเอ่ยขึ้นทักทายเพลิงกัลป์ทันทีที่เขาลงจากรถมาเผชิญหน้ากับคนที่มันลอบกัดเขา ว่าแล้วเชียวนิสัยหมาลอบกัดแบบนี้มีมันแค่คนเดียว ฮิเดกิ ไม่สมกับที่เป็นหัวหน้าของแก๊งยากูซ่าเลยสักนิด“ยังคงทำนิสัยเดิม ๆ ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ เป็นหมาหรือไงถึงชอบลอบกัดคน” เพลิงกัลป์เอ่ยคำทักทายคู่แค้นกลับคืนก่อนที่ฮิเดกิจะหัวเราะในลำคอเบา ๆ อย่างเห็นเป็นเรื่องที่ช่างน่าตลกขบขันเสียจริงกับคำเหน็บแนมของเพลิงกัลป์ที่เขา

มาถึงตอนนี้เพลิงกัลป์แค่นยิ้มออกมาเล็กน้อยอย่างรู้สึกเจ็บปวดใจกับเรื่องราวในอดีตที่ค่อย ๆ ผุดขึ้นมาทีละฉาก ราวกับบทละครที่กำลังฉายซ้ำไปซ้ำมาอยู่ในหัวรวมถึงภาพที่ริโกะมารดาถูกยิงตายต่อหน้าต่อตาก่อนที่จะจากไปด้วยรอยยิ้มสุดท้ายที่ผู้เป็นมารดาทิ้งไว้ให้พวกเขาทั้งสองคน“คนที่ไม่เคยอยากฆ่ากลับต้องเล็งปืนใส่ คนที่เคยสนิทชิดเชื้อกลับต้องกลายมาเป็นศัตรูกัน เพราะความขัดแย้งอยากเป็นใหญ่ การเป็นหมอช่วยเหลือคนไข้คือความสุขที่พอจะเยียวยาให้หัวใจของเพลิงให้ลืมความเจ็บปวดจากการที่ต้องเล็งปืนฆ่าคนได้บ้าง จนกระทั่งวันหนึ่งวันที่วายุรู้สึกเจ็บปวดจนทนไม่ไหวกับการที่ต้องอยู่ในวงการมาเฟียเจ้านั่นก็ตัดสินใจถอนตัวและหนีมาเป็นหมอที่เมืองไทย”“เพลิงไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าน้องชายอยากหนีไปให้ไกลจากชีวิตที่ใครหลาย ๆ คนอยากไปอยู่ในจุดสูงสุดแบบนั้น แต่เราสองพี่น้องแค่อยากเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขโดยที่ไม่ต้องฆ่าและทำร้ายใคร แต่อย่างว่าชีวิตคนเรามันเลือกเกิดไม่ได้ เพลิงกับวายุเกิดในตระกูลมาเฟียเราสองคนก็ต้องสืบทอดตำแหน่งนี้ต่อไป”พูดมาถึงตรงนี้ดวงตาของเพลิงกัลป์ที่แฝงไปด้วยความเจ็บปวดแดงก่ำอย่างพยาย

“สั่งคนของนายจับตาดูแก้มใสเอาไว้ให้ดี แต่ไม่น่าจะมีอะไรให้ต้องเป็นห่วงมาก เพราะคนของท่านประธานน่าจะคอยดูแลแก้มใสอยู่แล้ว ถ้ามันคิดจะเล่นแก้มใสมันก็คงรนหาที่ตายแล้วละ ท่านประธานโหดขนาดนั้นคงไม่มีวันปล่อยให้มันรอดไปได้แน่นอน”เพลิงกัลป์พูดปลอบใจน้องชายให้หายกังวล แต่ถึงอย่างนั้นวายุก็ยังไม่วางใจอยู่ดี เพราะเขารู้นิสัยเมียตัวน้อยของตัวเองดีว่าซนและเฟียร์สมากแค่ไหนเรื่องสับขาหลอกให้คนของเขาและคนของบิดาตามไม่ทันแก้มใสยืนหนึ่ง“หึ เฟียร์สขนาดนั้นกลัวจะพลาดท่าเอาได้น่ะสิ เรื่องหลบคนของฉันกับคนของพ่อตางานถนัดของเมียฉันเลย สกิลเรื่องนี้ใครก็สู้ไม่ได้นิสัยแบบนี้ไม่รู้ได้มาจากใคร”วายุพูดออกมายิ้ม ๆ เมื่อคิดไปถึงสาวน้อยร่างบอบบางที่แสนจะเฟียร์สและแสนซุกซน ดวงใจของเขาผู้หญิงที่เขารักมากและพร้อมจะปกป้องเธอด้วยชีวิตไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาคนนี้จะทำทุกอย่างเพื่อปกป้องเธอ แก้มใส“อย่าห่วงนักเลยไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพี่ชายคนนี้จะปกป้องน้องชายของพี่เอง พี่ไม่มีวันให้ใครมาแตะต้องน้องชายของพี่ได้หรอก”ประโยคที่แสนอบอุ่นและอ่อนโยนที่วายุมักจะได้ยินมาตั้งแต่เล็กจนโตถูกพูดขึ้นอีกครั้ง เปรียบเสมือนคำพูดที่ถูกบั