All Chapters of พ่ายเกมสวาท: Chapter 301 - Chapter 310

ตอนที่ 283 ลูกสะใภ้ตามสั่งฉันที่นั่งยิ้มด้วยความดีใจที่แม่และครอบครัวของเขาไม่นึกรังเกียจฉันแม้แต่น้อย ก่อนที่คุณแม่ของคุณเซฟจะเอ่ยพูดต่อในประโยคถัดไปที่ทำให้ฉันยิ่งหน้าแดงฉาน“และแม่ยังยืนยันคำเดิมนะ ว่าแม่อยากได้หนูเอลิซมาเป็นลูกสะใภ้แม่จริง ๆ” คุณแม่ของคุณเซฟกุมมือฉันแน่นพร้อมกับส่งสายตาอบอุ่นมาที่ฉัน และฉันก็ทำได้แค่ยิ้มตอบกลับไปให้ท่านด้วยความขอบคุณที่ท่านมีเมตตาต่อฉัน“เอาล่ะ งั้นเรามาแนะนำตัวอย่างเป็นทางการเลยดีกว่า แม่ชื่อแม่เธียร่านะจ๊ะ และนี่...แต่เอ๊ะ...!! นี่ตาเซฟไม่เคยเล่าเรื่องแม่หรือครอบครัวของเราให้หนูเอลิซฟังเลยเหรอลูก...หึ...ตาเซฟแกนี่ใช่ไม่ได้เลยจริง ๆ นะ” (-*-) คุณแม่เธียร่าพูดย้ำเรื่องลูกสะใภ้ ก่อนจะนึกขึ้นมาได้ว่าไอ้ลูกหัวดื้อของตนเองน่าจะไม่เคยพูดถึงพ่อแม่หรือให้เห็นรูปพ่อแม่เลย นั่นก็เพราะเมื่อตนเองเพิ่งมาสังเกตว่าหญิงสาวที่ตนเองหมายใจอยากจะได้เป็นลูกสะใภ้คนนี้ กลับทักเธอว่าเป็นคุณป้าที่เคยเจอกันตอนช่วยเหลือ แต่ไม่ได้เอ่ยทักว่าเธอคือแม่ของไอ้ลูกหัวดื้อคนนี้เลย นี่ไอ้ลูกชายตัวแสบตั้งใจจะเก็บลูกเมียเอาไว้ไม่คิดให้เจอหน้าพ่อหน้าแม่เลยหรือไง และถ้าไม่เกิดเหตุการณ์

ตอนที่ 285 ร่างกายชอบ...หลังจากที่คุณแม่เธียร่าพูดจบ ท่านก็เดินตามคุณพ่อเซบาสเตียนขึ้นไปยังห้องนอนทันที โดยปล่อยให้ลูกชายตัวดีของท่านยืนหน้าไม่สบอารมณ์อยู่ตรงนี้...“เฮียเป็นอะไรคะ ทำไมถึงไม่อยากนอนที่นี่ล่ะคะ นี่มันก็บ้านของเฮียไม่ใช่หรอ” ฉันอดไม่ได้ที่จะสงสัยเขาว่าทำไมเขาถึงทำท่าไม่อยากนอนที่บ้านของตัวเอง“อยากรู้จริง ๆ หรอ...หืมมมม” เขาที่มองฉันด้วยสายตามีเลศนัย ก่อนที่จะกระซิบที่หูของฉันด้วยน้ำเสียงมีแสงเย้ายวน“บอกดี ๆ ก็ได้ค่ะ ทำไมต้องเป่าลมมาที่หูด้วย” ฉันที่รู้สึกวูบวาบไปทั่วร่าง แถมใบหน้ายังผ่าวร้อนจนเกิดเลือดฝาด โดยที่รู้ทั้งรู้ว่าเขากำลังกะลิ้มกะเหลี่ยฉันอยู่“ก็เฮียกลัวเอลิซไม่ได้ยินไงคะ” เขายังคงกระเส่าเย้าแหย่ฉัน หลังจากที่เห็นฉันออกอาการเขินอาย“ไปเลยค่ะ เอลิซไม่อยากรู้แล้ว” ฉันทำทีเป็นผลักเขาก่อนจะเดินไปโดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ทิศทางว่าควรจะเดินไปทางไหน นั่นเพราะว่าฉันเพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก“ฮ่าๆๆๆ เมียใครเวลาอายน่ารักชะมัด แล้วนั่นจะไปไหนคะ รู้ทางหรอ...หื้มมม ฮ่าๆๆๆ” คุณเซฟที่ขำในท่าทางของฉัน พร้อมกับเอ่ยแซวจนฉันได้แต่ยืนหมุนไปมาทำตัวไม่ถูก“คนบ้า...” O///O ฉันเขินจนห

ตอนที่ 287 (NC) ปรนเปรอด้วยปากริมฝีปากจากคนทั้งสองได้ค่อย ๆ เลื่อนเข้ามาประกบกันอย่างแผ่วเบา และเนิ่นนานอยู่อย่างนั้นคล้ายกับต้องการที่จะซึมซับความหอมหวานจากริมฝีปากแต่ละฝ่ายให้ได้มากที่สุด ก่อนที่เจ้าของริมฝีปากอวบอิ่มจะยอมศิโรราบขอเป็นฝ่ายเผยอปากออกก่อนเพื่อต้อนรับความอบอุ่นจากปลายลิ้นร้อนของอีกฝ่ายให้เข้ามาสัมผัสความหวานที่อยู่ภายในโพรงปากสาวจ๊วบๆๆ ~~“อืมมมม ~~ / อืออออ ~~”ลิ้นร้อนที่เข้ามาตวัดพันเกี่ยวนัวเนียกันอยู่ในโพรงปาก รสสัมผัสที่แสนหวานรัญจวนใจ จุดประกายให้ความโหยหาพุ่งปลุกเร้าอารมณ์ดิบเถื่อนจากความต้องการที่อยู่ภายในร่างให้ลุกโชนผ้าขนหนูที่เคยพันกายสาวบัดนี้ได้ถูกปลดออกปล่อยให้ร่วงลงสู่พื้น จนเผยให้เห็นความขาวผ่องนวลเนียนน่าสัมผัส และเมื่อร่างบางที่ไร้ซึ่งสิ่งห่อหุ้มถูกแรงลมจากเครื่องปรับอากาศปะทะเข้ากับผิวเนียนสวย กายสาวก็เริ่มจะสั่นสะท้านจนต้องขยับตัวแนบชิดเข้าอ้อมกอดหาความอบอุ่นทันทีหน้าอกอวบอิ่มที่ใหญ่โตเข้าเบียดเสียดสีลงไปที่แผงอกกำยำ และถึงแม้ว่าแผงอกนั้นจะยังมีเสื้อผ้าขวางกั้นอยู่ แต่ก็ไม่อาจกั้นรสสัมผัสอันวาบหวามนั้นได้ โดยเฉพาะเมื่อยอดเม็ดมุกปลายปทุมถันที่แข็

ตอนที่ 289 เอลิซของเซบาสเธียรุ่งเช้า ~~--- เอลิซ Talk ---ฉันตื่นลืมตาสะลึมสะลือขึ้นมาด้วยอาการปวดหนึบไปทั่วทั้งตัว ก่อนที่จะนึกขึ้นได้ว่าสาเหตุที่ฉันเกิดอาการแบบนั้น นั่นก็เพราะว่าเขา...ไอ้เจ้าปีศาจขี้หื่นที่ทำให้ฉันภาพตัดไปในขนาดที่ร่องสาวของฉันยังถูกท่อนเอ็นของเขาเสียบคาอยู่ และภาพนั้นก็ทำให้ฉันถึงกับหน้าแดงแปร๊ดขึ้นมาทันที(โอ๊ยยย...ยัยเอลิซเอ๊ย...จะเป็นแม่คนอยู่แล้วร่างกายยังตอบสนองเขาได้ดีอยู่อีก...เห้ออออ)“เป็นอะไรคะ ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า ทำไมหน้าแดงแบบนี้”ในขณะที่ฉันกำลังตำหนิตัวเองอยู่ในใจ จู่ ๆ เสียงนุ่มทุ้มที่คุ้นเคยก็เอ่ยถามขึ้นมาข้างหูทันที จนฉันสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ“เฮียนิ...ตกอกตกใจหมดเลยค่ะ แล้วนี่ตื่นนานแล้วหรอค่ะ” ฉันแกล้งเฉไฉไปเรื่องอื่น แม้ว่าหน้ายังคงจะมีเลือดฝาดกระจายอยู่บนนั้น“นานแล้วค่ะ แต่เพราะอยากนอนมองเมียหลับ อยากนอนกอดเมียอยู่แบบนี้เลยยังไม่ลุกไปไหน เพราะกอดเมียยามเช้าชื่นใจที่สุด ~~ ฟอด ~~” และเมื่อผู้ชายที่ฉันรักได้เปิดปากตอบคำถามก็ไม่วายปล่อยคำหวานออกมาอ้อนฉันทันที พร้อมกับก้มลงมาขโมยความหอมจากแก้มนวลไปเสียฟอดใหญ่“พอเลยค่ะ...ปากหวานแต่เช้าเลยนะ

ตอนที่ 291 รักษาอาการป่วยฟืดดดด ~~อ่าาาา ~~ผมที่พอล้างหน้าล้างปากเสร็จก็ตรงเข้าเอาจมูกจมซอกคอเมียรักเพื่อสูดดมกลิ่นกายของเธอทันทีภาพตรงหน้าที่ถ้าใครได้มาเห็น คงมองว่าผมรักเมียหวงเมียติดเมียมากแน่ ๆ และถึงแม้ว่าความเป็นจริงมันจะเป็นอย่างนั้นก็เถอะ แต่ทว่า...อาการของผมที่เกิดขึ้นมันก็ได้ทำให้ใครบางคนเกิดอาการหมั่นไส้ขึ้นมาจนอดกระแนะกระแหนไม่ได้...“เหอะ โรคจิตชะมัด” เสียงของไอ้ปากหมามาคินทร์เอ่ยแขวะผม พร้อมกับเบะปากใส่“เสือก!!”ส่วนผมเองก็โต้ตอบกลับอย่างอัตโนมัติ เพราะด้วยศักดิ์ศรีแล้วผมไม่มีทางยอมให้มันปากหมาใส่โดยที่ไม่ตอบโต้กลับแน่นอน“เฮียถ้าไม่ไหวก็ไปนอนพักก่อนก็ได้นะคะ เดี๋ยวเอลิซไปรับแขกเอง” เสียงหวานของเมียรักเอ่ยบอกโดยที่ยังมีใบหน้าของผมซุกไซ้อยู่ที่ซอกคอขาวเนียนของเธออยู่ผมส่ายหน้าอย่างไม่ยินยอม เพราะตัวเองอยากจะตามติดเธอไปทุกที่ ไม่อยากให้เธอห่างกายไปไหนเลย“แล้วนี่ตาเซฟเป็นอะไรกันแน่ แม่เห็นแกอ้วกมาเป็นอาทิตย์แล้วนะ” แม่ของผมเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง หลังจากที่เห็นผมมีอาการแบบนี้มาสักพักซึ่งผมเองก็จนปัญญาที่จะตอบเหมือนกัน เพราะว่าผมเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร“ผมไม่รู้