All Chapters of พ่ายเกมสวาท: Chapter 311 - Chapter 320

ตอนที่ 294 มีแค่สองคน!!เมื่อทุกคนส่งฉันกับคุณเซฟเข้าห้องหอเสร็จ จากนั้นทุกคนก็เตรียมตัวที่จะแยกย้ายกันกลับ...“เออ เดี๋ยวแม่พาสองแสบกลับบ้านแม่ก่อนแล้วกันนะ ลูก ๆ จะได้มีเวลาเป็นส่วนตัว” คุณแม่เธียร่าเอ่ยบอก หลังจากที่เห็นป้าเสริมกับป้าสายพร้อมกับขบวนองครักษ์เดินเข็นเปลลูก ๆ ของฉันออกมาจากห้องข้าง ๆ“ไม่เอาอ่ะแม่ แม่ชอบเอาลูกผมไปแล้วไม่ค่อยเอามาคืน” คุณเซฟเกิดอาการงอแงขึ้นมาทันที เนื่องจากอาการหวงลูกกำเริบ“อีกอย่างที่นี่ก็ปลอดภัย เพราะเป็นโรงแรมในเครือเราเอง อีกทั้งวันนี้ผมก็ไม่อนุญาตให้แขกที่เป็นคนนอกเข้ามาพักเลย แถมผมก็อุตส่าห์ลงทุนทำห้องกันกระสุนให้ลูกของผมแล้วด้วย ให้พวกแกนอนที่นี่นั่นแหละครับ” คุณเซฟที่วางฉันลงทันที พร้อมกับรีบเดินไปขวางด้านหน้าแม่ของตัวเอง“ถึงเป็นโรงแรมของเรา มันก็ไม่สะดวกสบายเหมือนบ้านเราหรอกนะ แล้วนี่แกไม่คิดจะดูแลเมียแกบ้างหรือไง เอลิซเดินไปมาทั้งวันเหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว เอาเวลาไปดูแลเมียแกบ้างเถอะนะ ส่วนเรื่องลูก ๆ ยังไงพวกเขาก็เป็นหลานแม่ แกไม่ต้องห่วงหรอก...” คุณแม่เธียร่าท่านเองก็ไม่ยอมลูกชายตัวเองเช่นกัน เพราะถ้าถามถึงความเห่อหลาน คุณแม่เธียร่าเองก็ไม่

ตอนที่ 296 ความในใจเฮือกกกก ~~แต่ทว่า...เสียงที่ดังขึ้นกลับไม่ใช่เสียงร้องจากความเจ็บปวด แต่ดันเป็นเสียงกลืนน้ำลายดังเฮือกลงคอของคนตัวโต ดังมาจากทางด้านหลังของฉันแทน“เป็นอะไรคะ บอกเฮียได้ไหม คนดีของเฮีย...หืมมมม ~~ ช่วยบอกผัวโง่ ๆ คนนี้ให้มันฉลาดขึ้นได้ไหมคะ ฟอด ~~” เขาที่พยายามกลั้นอารมณ์หื่นหลังจากเห็นเรือนร่างที่ไร้ซึ่งอาภรณ์ของฉันต่อหน้าต่อตา เอ่ยถามฉันด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะจับฉันให้นั่งด้านหน้าโดยมีเขาที่นั่งซ้อนอยู่ด้านหลัง พร้อมกับส่งริมฝีปากอุ่นให้บรรจงจรดลงบนแผ่นหลังนวลเนียนอย่างแผ่วเบา“ฮึก ฮึก ฮึก กะ ก็ ฮะ เฮีย อ่ะ ฮืออออ ~~” ฉันที่เหมือนกับว่าทุกอย่างมันถึงจุดขีดสุดของอารมณ์แล้ว และเมื่อการแสดงอารมณ์ไม่สามารถจะแสดงออกไปได้มากกว่านี้แล้ว กลไกร่างกายที่มนุษย์อย่างเราสร้างขึ้น ก็จัดการส่งผลขั้นสุดท้ายที่จะแสดงออกมาแทนนั่นก็คือน้ำตา“โอ๋ เป็นอะไรคะ ถ้าเฮียทำอะไรไม่ดี หรือพูดอะไรไม่ดีออกไปโดยไม่รู้ตัว เฮียขอโทษนะคะ ไม่ร้องนะคนดีของเฮีย” เขาเอ่ยปลอบพร้อมโอบกอดฉันจากทางด้านหลังอย่างอ่อนโยนทันทีที่เห็นฉันร้องไห้ออกมาฉันที่เอามือปิดหน้าซุกตัวร้องไห้อยู่ในอ้อมก

ตอนที่ 297 (NC) ง้อ‘ผัว’ (2) พรวดดดด ~~กึก...!!“ซี๊ดดดด ~~ อ่าาาา ~~ / ซี๊ดดดดด ~~ อืมมมม ~~” สองเสียงประสานร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านทันที หลังจากที่ร่องสาวกลีบอวบอิ่มสีแดงเข้มบรรจงกลืนกินแท่งหรรษาลำแข็งที่ตั้งตัวผงาดหลังจากที่ถูกเธอปลุกมันขึ้นมาด้วยความเร็วก่อนที่เธอจะปล่อยให้ลำเอ็นแช่อยู่อย่างนั้นสักพัก แล้วค่อยจัดการ...ปึก...ปึก...ปึกๆๆๆ แจ๊ะๆๆๆเอวสาวกระแทกขึ้นลงอย่างรู้งานและจังหวะทันที พร้อมกับเสียงที่ครวญครางออกมาด้วยความพึงพอใจของทั้งคู่“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อือ อือ อือ / อืออออ อ่ะ อ่ะ ดีมากเลยทูนหัว อืมมมม”ปั่กๆๆๆๆ ปึกๆๆๆเสียงร้องที่เหมือนกับคำเชยชม เร่งเร้าให้ร่างสาวกระแทกเน้นกระทั้นลำเอ็นแข็งด้วยความเร็วที่มากยิ่งขึ้น“อ่า เสียว จุก อื้ออออ อ่าาาา ~~ / อ๊ะ อ๊ะ อ่าาาา อย่างนั้นแหละจ๊ะ ขึ้นสุดลงสุดไปเลย อืมมมม ~~”“อื้ออออ ~~ อืมมมม เฮียยยขาาาา ช่วยเอลิซด้วย” เสียงหวานร่ำร้องกระเส่าสีหน้าเหยเกขอความช่วยเหลือ“อ๊ะ อ๊ะ ให้ช่วยอะไรคะ หืมมมม อืมมมม ~~ อ่า...” ร่างหนาที่กัดฟันแน่นเพราะความเสียวซ่านขานรับไปเป็นภาษาปั่กๆๆๆ แจ๊ะๆๆๆ“อ๊ะ อ๊ะ เอลิซคัดนม ซี๊ดดดดด ~~” ร่างบางที่ยังคงยก

ตอนที่ 299 นายน้อยชายกับนายน้อยหญิงติ๊ดๆๆๆ แกร๊ก ~~ฉันกดรหัสห้องนอนของลูก ๆ ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไป(เป็นไงล่ะ...ประตูห้องของลูกฉันที่คุณพ่อกับคุณแม่สามีจัดให้ นอกจากจะกันกระสุนแล้วยังติดตั้งระบบล็อกนิรภัยเอาไว้อีกชั้นหนึ่งด้วย...)ทันทีที่ฉันเปิดประตูเข้ามาภายในห้องนอน ก็พบเข้ากับพี่เลี้ยง พยาบาล และบอดี้การ์ด ที่ทางคุณพ่อกับคุณแม่ของคุณเซฟท่านได้จ้างเอาไว้เพื่อให้มาผลัดกันเฝ้าลูกของฉันตลอด 24 ชั่วโมง เพราะห่วงในความปลอดภัยของพวกแก และทันทีที่ทุกคนเห็นฉันเดินเข้าไปในห้องต่างก็โค้งคำนับให้ฉันด้วยความนอบน้อมและเป็นมิตร ก่อนที่พี่เลี้ยงจะรายงานเรื่องเกี่ยวกับเด็ก ๆ ที่เกิดขึ้นในระหว่างที่ฉันไม่อยู่ให้ฉันฟังโดยละเอียด“สวัสดีเจ้าค่ะนายหญิงเอลิซ นายน้อยชายกับนายน้อยหญิง เพิ่งตื่นมาทานนมและหลับไปเมื่อประมาณครึ่งชั่วโมงเจ้าค่ะ” ^-^ พี่เลี้ยงเอ่ยบอกด้วยท่าทางนอบน้อมและสีหน้าที่บ่งบอกถึงความเป็นมิตร“ขอบใจมากจ๊ะ” ^-^ ฉันยิ้มพร้อมกับเอ่ยขอบคุณพี่เลี้ยง ก่อนจะเดินไปยังเปลที่ถูกทำเป็นกระโจมขนาดใหญ่น่ารักสองกระโจม ที่ถูกแบ่งสี ๆ อันเป็นสัญญาลักษณ์ทั่วไปของเด็กชายและเด็กหญิงฉันมองภาพนั้นด้วยคว

ตอนที่ 301 (NC) ฉลองด้วยปากกลับมาสู่สถานการณ์ปัจจุบันที่อยู่ตรงหน้า ~~หลังจากที่ฉันตกอยู่ในห้วงคำนึงระลึกถึงเรื่องราวเก่า ๆ ที่ผ่านมา จนไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่าบัดนี้ร่างกายกำยำได้จัดการพลิกตัวกลับหัวกลับหาง หันแก่นกายลำแข็งให้มาชูชันที่ตรงหน้าของฉันเป็นที่เรียบร้อยแล้วโดยที่ใบหน้าของเขาเองจะหันไปจดจ่อเลียริมฝีปากรออยู่ตรงหน้าปากทางรักที่กำลังแย้มเยิ้มรอคอยความอุ่นชื้นจากปลายลิ้นของเขาอยู่เช่นกันและเมื่อทุกอย่างถูกจัดสรรไว้เรียบร้อยแล้ว ริมฝีปากของคนทั้งสองก็ไม่รอช้าต่างกันพาครอบงำจู่โจมจัดการสิ่งของที่จดจ่ออยู่ตรงหน้าของตนเองทันทีแผล็บๆๆๆ จ๊วบๆๆๆ แจ๊ะๆๆๆบ๊วบๆๆ อ่อก แผล็บๆๆๆ“อื้อออออ ~~ / อืมมมมม ~~” เสียงที่ครางอื้ออึงที่ทำได้อยู่แค่ในลำคอ เนื่องจากปากไม่สามารถจะส่งเสียงที่ดังมากกว่านี้ออกมาได้ เนื่องจากเพราะคนหนึ่งกำลังติดภารกิจละเลียดชิมความหวานจากแท่งไอติมอุ่นนุ่ม ส่วนอีกคนก็กำลังละเลงระรัวลิ้นตวัดขึ้นลงด้วยความเร็วอยู่ตรงกลางร่องนุ่มหยุ่นด้วยความเมามันและเมื่อปากกับลิ้นอุ่นที่ต่างฝ่ายต่างปรนเปรอให้อีกฝ่ายอย่างไม่มีใครยอมใคร เพราะใจอยากจะรีดน้ำหวานที่เป็นดั่งโอเอซิสให้ออกจากร่