Semua Bab The Billionaire's Contract Bride: Bab 251 - Bab 260

"Thanks for meeting me right away kahit na walang pasabi ahead of time," umpisa ni Carlo, umupo sa swivel chair nito bago inilapag sa mesa isang folder. "It's okay. Ako ang humingi ng pabor sa 'yo. I must make time," sagot ni Kiel, umupo na rin sa receiving chair sa tapat ng office table ni Carlo.Nasa opisina ni Carlo si Kiel, doon siya pinupunta ng kaibigan nang tawagan siya nito kanina at sinabing mayroon na raw resulta ang initial investigation na pinagawa niya tungkol sa mga Dela Fuente. Sa totoo lang, nakalimutan na niya ang tungkol doon. Nagtanong-tanong siya sa mga kakilala niya sa industriya. All of them have nothing but good things to say to the Dela Fuentes. And with Erin refusing him one final time, tinanggap na ni Kiel ang kanyang kapalaran. Na siguro nga, swerte siya sa kanyang karera subalit isang miserableng buhay-may-asawa ang naghihintay sa kanya. Subalit bahagyang nabuhayan ng loob ang binata habang patungo siya roon sa opisina ni Carlo. Malakas ang kutob niya na

Nanginig si Erin sa sinabi ng ama sa kabilang linya. O mas tama bang sabihin niyang ama-amahan? Matagal na niyang alam na bunga siya ng pagkakamali ng kanyang ina kaya ganoon na lamang kalupit ang turing sa kanya ni Fernan.Nasa kolehiyo siya noong malaman niya ang totoo, ilang buwan mula nang mamatay ang kanyang Mommy. Fernan was inconsolable with the death of her mother. To cope, lagi itong umiinom ng alak at nagwawala. At si Erin, bilang natitirang babae sa kanilang bahay, siya ang nakatoka sa paglilinis ng kalat ng ama at pagasikaso rito.Minsan, habang lasing si Fernan, pinagdiskitahan ng matandang lalaki ang noo’y disi otso anyos na si Erin. Pinagsisigawan nito ang dalagita at pinagsalitan ng masasakit na salita.‘Lumayas ka! Hindi kita anak! Ikaw ang resulta ng kakatihan ng ina mo habang nasa malayo ako! Ngayong wala na siya, dapat wala ka na rin! Pero wala akong pagpipilian, dala mo ang pangalan kong bastarda ka! Sana hindi na lang… sana hindi ka na lang ipinanganak!”Kumurap

Malungkot na pinagmamasdan ni Kiel ang amang si Francis na noon ay tulog na tulog pa rin sa silid nito sa ICU. Katatapos lang ng angioplasty ng matandang lalaki at maghapon at magdamag nang hindi umuuwi sa kanyang condo unit ang binata.Kahit na gusto na nang umalis ng binaa sa ospital at muling kausapin si Carlo, hindi rin magawa ni Kiel. He needs to stay by his father’s side, wait for him to wake up and make sure he is out of danger.Once he is father is awake, he will do what he needs to do.Maya-maya pa, tumunog ang cellphone ng binata. Nang tignan niya, naka-flash sa screen ang pangalan ni Michelle. Malapit nang mag-alas sais ng gabi. Sigurado siyang ipapaalala na naman nito sa kanya ang tungkol sa taste testing nila sa caterer. Well fck that taste testing! Fck that wedding he didn't want in the first place!Tatlong beses nang nagte-text si Michelle sa kanya mula kaninang umaga tungkol doon. But he chose not to answer. He’s still cannot compose himself. He is angry. No. He is

"How is Tito Francis?" tanong ni Carlo kay Kiel nang bisitahin ng lalaki ang kaibigan sa ospital kung saan naka-confine pa rin ang ama nito."He is getting better, I guess. Medyo hirap pa sa ngayon, pero stable naman ang vital signs niya. Nakausap na rin namin siya nang masa matagal kanina. The doctors said when his progress will continue, baka bukas pwede na siyang lumabas ng ICU at makalipat na siya sa regular private room," sagot ng binata, muling bumaling sa viewing window at pinagmasdan ang ama na nagpapahinga.Dalawang araw na mula nang maoperahan ang ama. Ganoon na rin siya katagal na nagtatago roon, nag-iisip ng susunod na hakbang laban sa mga Dela Fuente."Do you have anything for me?" ani Kiel, muling bumaling sa kaibigan. "Not quite, but I think what my men found something," ani Carlo, ibinigay ang hawak na folder sa kaibigan. Mabilis namang tinanggap ni Kiel ang folder at binuklat. "These are..""Recorded calls from telcos. Nandiyan ang ilang huling mga conversation nina

Sumilip si Erin sa bintana ng apartment na kanyang kinaroronan. Mula roon ay tanaw ng dalaga ang malawak na park at nagtatayugang buildings ng siyudad at iba pang establishments sa malapit.The view from the apartment was very modern, hindi nalalayo sa tanawin na nakapalibot sa condo niya sa Maynila.Maya-maya pa, “Erin,” tawag ni Rolly sa likuran ng dalaga.Agad namang nilingon ni Erin ang kapatid, unti-unting humarap dito pagkatapos.“How do you find the place? Ayos na ba sa ‘yo ‘to?” tanong ni Rolly sa kapatid.Pilit na ngumiti si Erin, tumango. “O-oo, Kuya. I like the place. Accessible din sa lahat ng kailangn ko pati ang healthcare,” sagot ng dalaga bago muling ibinalik ang tingin sa bintana.Doon, sa fully-furnished na apartment na ‘yon, titira si Erin mula sa araw na ‘yon. Nang simulan siyang kausapin ng kapatid kaninang umaga tungkol kay Fernan, alam na agad ng dalaga kung tungkol saan iyon. Hindi diretsong sinabi ni Rolly kay Erin ang tungkol sa ipinagtapat ni Fernan nang na