All Chapters of One Night Stand with the Unexpected Billionaire : Chapter 131 - Chapter 140

Isla’s POV“Bakit ka pala nandito?” Raphael asked Dominic, leaning lazily against the jacuzzi’s edge, his arm still casually draped near me. Para bang wala siyang pakialam na halos kumulo na ang tensyon sa paligid.Mas lalong dumilim ang mukha ni Dominic, malamig pa sa yelo ang mata niya ngayon. “I need to talk to her.” His gaze slid to me, piercing, as if silently demanding I get out of there.I swallowed hard, my fingers tightening against the edge of the tub.But Raphael only smirked, raising his glass before taking a slow sip. “Eh kaso, bro, bebetime pa namin ni Isla. Kung may sasabihin ka, dito mo na lang sabihin.”Napatingin ako kay Raphael, nanlalaki ang mga mata ko. “Raphael—”Hindi siya tumigil. Instead, mas lumapit pa siya sa akin ulit at muli na naman nagdikit ang katawan namin. “See? She’s comfortable here. Why ruin the mood, Dominic?”Dominic’s jaw clenched, his eyes narrowing like blades. “She’s my secretary, I need to talk to her now.”“Secretary, huh?” Raphael’s grin w

Third Person POVKalansing ng mga baso ang umalingawngaw sa loob ng private lounge ni Dominic. Maingay rin ang speaker na humahalo sa malalim na boses ng mga lalaki. Nakahilera ang mamahaling alak sa bar cart habang nakakalat ang playing cards at chips sa table.Nasa isang corner si Raphael, nakasandal habang nagbubuhos ng alak sa baso ni Jermaine. Si Asher naman, naka-stretch ang mga paa sa sofa, halatang sanay sa inuman at walang pakialam kung gaano kaganda ang carpet na dinudumihan ng sapatos niya. Dominic, however, sat quietly sa kabilang gilid, hawak ang isang baso ngunit nagawa ng matunaw ang yelo, hindi pa rin siya umiinom.Tumayo si Asher at lumapit kay Jermaine. Then he slapped Jermaine’s shoulder with a force that nearly made him spill his drink. “Bro, parang last inom natin, sobrang sabog mo ah. Bakit parang masaya ka na ngayon? Naka move-on ka na ba?” “Malamang. Hindi ako maghahabol sa ganoong klaseng babae. She’s not worth it, dude.”“Weh? Oh baka naman… Nakalimot ka aga

Third Person POVMatapos ang maiinit na sagutan at palitan ng pagbabanta, tumindi ang tensyon sa pagitan nila. Hindi na nagpatumpik-tumpik pa si Selena. Mabilis niyang tinaas ang baril, at dahan-dahan niyang ipinosisyon ang daliri sa malamig na gatilyo, handang tapusin ang lahat sa isang putok.“ISLA!” Dominic’s voice was raw with panic as he lunged forward. Without hesitation, he wrapped his arm around her, shielding her from the bullet meant for her. A deafening bang followed—natahimik ang lahat, sumunod ay ang napakalakas na hiyaw ni Isla.“DOMINIC!” Her voice shook as his body jerked, his shoulder catching the shot. Sumirit ang d*go at namuo sa puting damit niya. Dumadaloy pababa galing sa kanyang braso.Akma siyang tutumba but he refused to let go of her. His arms stayed firm around Isla, as though protecting her was the only thing keeping him alive.“Bakit mo ginawa ‘yon?!” Isla cried, eyes blurring with tears, wrists still bound tightly to the chair. She could feel the warmth o

Third Person POV“Pare, tama na,” Asher muttered, watching Dominic pour another shot. The bar was already littered with empty bottles, the pungent scent of alcohol mixing with cigarette smoke.Raphael’s hand shot out, trying to grab the bottle. “Dom, sobra na. Ilang linggo ka nang ganito. Wala ka nang ginawa kundi uminom.”Jermaine, leaning back against the couch, sighed. “Alam kong masakit. Pero hindi solusyon ‘to, bro. Hindi ka na pumapasok sa kumpanya. Hindi ka na rin umuuwi ng matinong oras.”Parang walang naririnig si Dominic. He poured himself another glass, his hands slightly shaking, his eyes were bloodshot. Gulo-gulo rin ang kanyang buhok at halatang namayat din ito. “I don’t care,” he slurred, his jaw tightening. “Kung hindi niya ako tatanggapin ulit sa buhay niya… then what’s the point?”Nagkatinginan sina Jermaine at Asher, parehong nag-aalala. Ilang linggo na nilang nakikita ang pagbagsak ng kaibigan nila—mula sa isang confident na Dawson heir, hanggang sa isang lalaking

Third Person POVKinabukasan, hindi mapakali si Isla habang nasa opisina. Kahit anong gawin niya, parang may bigat pa rin sa dibdib niya. Paulit-ulit na bumabalik sa isip niya ang mga sinabi ni Divine, at higit sa lahat, ang itsura ni Dominic noong huling nag-usap sila. Hindi niya alam kung nasaan na ba ang lalaki ngayon—kung kumakain ba ito ng tama, kung maayos ba ang lagay. Miss na niya ito ngunit hindi niya alam kung paano niya ito sisimulang kausapin.Kaya nang dumating si Raphael para sunduin siya, hindi na siya nakatiis.“Raphael…” maingat niyang bungad, nakatitig sa kaibigan. “Can I ask you something? How’s Dominic?”Napahinto si Raphael, halatang nag-aalangan kung sasabihin ba niya ang totoo. “Isla, since tinanggihan mo siya… halos gabi-gabi siyang naglalasing. Ako na ang nag-uuwi sa kanya palagi, at ilang beses ko na siyang inabutan na halos hindi na makatayo sa sobrang wasted. Hindi ko alam na ganoon pala mabaliw sa babae ang gagong ‘yon.”Parang tinusok ng libong karayom an