Lahat ng Kabanata ng One Night Stand with the Unexpected Billionaire : Kabanata 121 - Kabanata 130

Isla’s POVThree days to go. Tatlong araw na lang at gaganapin na ang Face of Dawson Realty. My chest tightened habang nakatayo ako sa mismong stage kung saan mangyayari ang laban. Kahit na kabado, hindi ko maiwasan ma-excite. The stage lights were blinding, kahit practice pa lang, parang ramdam ko na agad ang pressure kapag real event na.“Contestant number one, Selena Alcaraz,” tawag ng coordinator, and ayun na nga—siya ang unang lumakad sa stage. Of course. Who else would demand the first slot? She strutted confidently, chin high, parang siya ang may-ari ng entablado.Ako naman? Last number. Contestant number sixteen. Halos lahat nakalakad na bago ako. Magagawa ng mainip ng mga tao bago pa ako lumabas. Habang hinihintay ko ang turn ko, naririnig ko ang bulungan ng ibang girls. Some were nervous, some were fixing their walk, at yung iba, tahimik lang—saving their energy. Lahat sila magaganda, and I can say, mahihirapan akong kalabanin sila. Tingin ko kasi, hindi sila katulad ni Sel

Third Person POVSa backstage ng Dawson Grand Stage, ramdam ang halo-halong kaba at excitement. Lahat ng contestants ay nagmamadaling gumagalaw—may nag-aayos ng costumes, may nagre-retouch ng makeup habang nanginginig ang kamay, at may iba namang nanghihingi ng tips sa baklang handlers nila.Mula sa stage, sumisilip ang maninipis na guhit ng ilaw sa pagitan ng makakapal na kurtina. The glow caught the shimmer of gowns and jewels, scattering fragments of brightness like fallen stars. Sa pinakadulong corner, tahimik lang na nakaupo si Isla. Nakasandal siya sa upuan, nakapikit ang mga mata at pinapakalma ang sarili. Hindi niya halos alam kung paano siya magsisimula. Kanina pa siya naghihintay sa make-up artist na supposedly assigned sa kanya, pero hanggang ngayon, wala pa ring dumadating.“Unbelievable,” she whispered, tightening her grip on the lipstick tube.Selena’s soft laugh reached her ears. “Oh? Bakit parang natataranta ka, Isla? Don’t tell me… iniwan ka ng glam team mo?” She sai

Third Person POVThe hall erupted into chaos the moment Isla’s name was called as the winner. Natamaan ng liwanag ang kanyang mukha, at sa ilang segundo, tila hindi siya makahinga. Her body went numb, her heart pounding like a war drum inside her chest. “Ladies and gentlemen, your Face of Dawson Realty Queen 2025… Candidate Number 16, Mariah Isla Ledesma!”Kahit malakas ang boses ng host dahil sa mic, natabunan lamang iyon ng malakas na hiyawan ng mga tao. Confetti burst into the air, showering the stage with glitters.Isla froze for a moment, shocked. Siya? Siya ang tinawag? She blinked, tears immediately welling up in her eyes. Sa gilid ng stage, nakita niya si Raphael na literal na tumatalon sa tuwa, hawak ang phone na naka-livestream.Isla’s knees trembled as the crown was carefully placed on her head. Para bang sumasang-ayon sa kanya ang universe. Nagkabati sila ng kanyang ama. Medyo maayos na sila ni Iris. Napapansin na rin siya ni Dominic at kahit papaano may naaalala ng ibang

Isla’s POVNatapos ang Hong Kong trip namin na puro kasiyahan. Akala ko hindi na mangyayari ang ganito. Akala ko hindi niya na ako ulit lilingunin dahil wala siyang maalala. Well, ngayong nakabalik na kami, heto na naman ako, nauuntog sa kasabihan na hindi ka talaga tatantanan ng mga kaibigan mong marites.“Kumusta naman ang Hong Kong? Investors ba talaga pinunta niyo o honeymoon ang ginawa niyo?” tanong ni Cecille na walang preno ang bibig. Muntik akong mabilaukan sa iniinom kong kape.“Business trip ‘yon, bruha!” halos mapasigaw ako, sabay tikhim para maitago ang pamumula ng aking pisngi.“Baka both,” singit ni Therese sabay kindat, nakahanap din ng butas para asarin ako.Napapikit ako at umiling. “Kung ano-ano na naman ‘yang iniisip n’yo…”“Inggit ka lang kasi hanggang ngayon wala pang nangyayari sa inyo ni Asher,” pang-aasar ni Cecille kay Therese.Napasinghal si Therese dahil halatang napikon siya sa sinabi nong isa. “Wow! Mas okay na ‘yon kaysa naman sa’yo na ginawang rebound s

Isla’s POVThe island was every bit as breathtaking as the brochures promised—white sand that shimmered under the sun, turquoise water stretching endlessly, and palm trees swaying lazily with the sea breeze. For a brief moment, I thought maybe this trip could be my escape, even just for a while.“Ang sarap siguro tumira dito, ‘no? Kasama yung taong mahal mo. Tapos pagdating ng hapon sabay niyong papanoorin ang paglubog ng araw sa dalampasigan…”Tumawa si Cecille sa sinabi ni Therese. “Wow! Nagkaroon lang ng something sa inyo ni Asher, naging ganyan ka na mag-isip.”Napangisi ako. Hindi naman kasi ganyan kacheesy si Therese dati. Nakakapanibago kung paano baguhin ng pagmamahal ang tao. But then, I agree with her. Kay sarap siguro talaga kung ganoon. Simpleng buhay, payapa, malayo sa ingay. Kay sarap mangarap ng simple basta masaya.Tinungga ko ang isang bote ng alak. Nasa may white sand kami ngayon. Palubog na ang araw kaya naman nagkulay kahel na ang langit. Nakahanap kami ng magandan