All Chapters of Hot Night With Mattheus Martinez : Chapter 341 - Chapter 350

Andrea “Baby, sure ka kaya mong umalis?” nag-aalala tanong ni Atlas ng ibaba niya ako sa kama. Paggising ko masama na ang pakiramdam ko. Katatapos ko lang sumuka kaya galing kami ng CR ni, Atlas. “Oo naman kaya ko. Diba tuwing umaga lang naman ganito ako. Malala lang talaga ngayon dahil paulit-ulit hindi ka pa nasanay,” sagot ko at saglit akong pumikit. Dapat magpapahinga lang ako kasi nanghihina ako sa katatapos na pagduduwal. Nakatulog naman ako. Tumabi rin pala si Atlas sa akin nagising kami alas-diyes na ng umaga. "Okay ka ba talaga?" anang Atlas pinasadahan ako ng tingin hinalikan din ako sa buhok ko. "Oo ayos na ako. Saglit lang kailangan kong i-text si Vianca baka tapos na sila sa city hall," Bumangon si Atlas upang kunin ang phone ko. Naiwan ko pala sa couch kagabi dinala ni Atlas sa akin. “Marami ng text si Vianca,” sabi ko kay Atlas kaya tumawa ito. Biniro pa ako lagot daw ako magtatampo si Vianca. Binasa ko lahat ang mga text ni Vianca. Habang binabasa ko nai-im

Andrea “Sabi mo aalis ka na bakit narito ka pa sa living room?” natatawa ako kay Atlas ng maabutan ko paglabas ko ng kuwarto namin na parang babalik siya sa kuwarto. Mabuti na lang sumunod ako lumabas sa kaniya nahuli ko hindi pa umalis. “Gusto pa kitang makita baby,” honest n'yang sagot hinapit niya ako sa baywang humalik sa gilid ng ulo ko. “Tara na nga ihahatid na kita sa pinto baka abot ka pa ng tanghali sa pagdadalawang-isip na umalis. Kahit sa pinto ayaw pa akong bitiwan. Talaga naman hindi na nagsawa humalik itong asawa ko. Akala mo kung umasta hindi niya ako palaging nahahalikan. “Labas na,” tinulak ko na siya sa dibdib. Nakatawa naman ito at hinuli ang kamay ko hinalikan niya. Nagkatawanan kami dahil matagal ako bago bitiwan. Napapalilng na lamang ako ng sa wakas binitiwan ako at tuluyan siyang lumabas sa pinto. Dahil nasa living room naman ako hindi muna ako bumalik sa k'warto namin. Lumabas si ate Bituin galing sa silid. Niyaya ko siyang tumambay kami sa sofa ng

Andrea Kakilala mo pala iyon pare? Bakit kita ko may gusto ka kay Ms. ganda. Pare nakita mo buntis na though maganda talaga pre. Naulinigan ko pa ang sinabi ng lalaki sumundo kay Paul. Hindi lang nag-isip na malakas ang boses at naririnig ko ang usapan nila o, baka naman sinadya na iparinig sa akin. Pero para saan naman? Bakit kailangan niyang iparinig sa akin. Kumunot ang noo ko ng lumingon pa si Paul at sa paraan ng titig at ngiti niya para bang humingi siya ng paumanhin dahil sa katabilan ng dila ng kasama niya. I nodded. Nag-apir naman sila ng lalaki sumundo sa kaniya. Kaya nagsalubong ang kilay ko. Gago, may nakatutuwa ba sa akin bakit masaya sila ni Paul? Tss ano iyon? May pinag-uusapan ba sila tungkol sa akin? Nang maisip iyon ay nilukuban ako ng konting kaba. Sinundan ko ng tingin hanggang sa pinto. Pagkalabas nila Paul ng pinto may tumigil na magarang kotse. Sumakay ng kasama n'yang lalaki sa huminto na kotse. Ibang kotse na naman ang nakita ko. Andeng car dealer si

Andrea “Erica?” sabay kami ng angat ng tingin ng marinig namin ni Erica ang boses ni tita Olivia. Nakangiti si tita Olivia halatang miss na niya si Erica. Tumingin din siya sa akin ngumiti and I smiled too. Malaki ang pinagbago niya. Nawala na ang dating mapagmataas na titig. Nabura din ang mabalasik niyang mata kapag tumitingin sa akin. Ngunit napansin ko sa kaniya nahulog ang katawan ni Tita Olivia sa ilang buwan niyang pananatili rito. Malaki ang pinayat nito. Malaki talaga ang nagagawa ng perwisyo kapag nalulong sa bawal na gamot. Hindi lang katawan at isip maging pamilya ay maapektuhan. Ganoon din ang prinsipyo sa buhay maaring makalimutan dahil dito. Tumingin sa akin si Erica. Tinapik ko siya sa balikat niya. “Puntahan mo na,” wika ko sa kaniya. Tila ba hindi pa rin siya makapaniwala nakikita niya ngayon na okay na ang mama niya. Nakatayo hindi kalayuan sa amin inaantay na lumapit siya. “Thank you, A-Andeng,” nauutal pa niyang tugon namumula rin ang mata ni Erica. “Bawal

Andrea "Sino ang nilingon mo roon?" bulong ni Erica kaya lihim akong napangiwi. "Wala may nakita ako akala ko kakilala ko hindi pala," "Ah kaya naman pala," sabi nito. Tapos na kaming kumain nagkasundong umuwi na. Niyaya ko pa sila kung gustong mamasyal para makagala si tita Olivia. Tinanggihan nilang mag-ina. Gusto na raw muna magpahinga ni tita Olivia. At ako rin daw dapat hindi gaano'ng magpagod kasi nga buntis daw ako. "Ihahatid muna kayo bago kami umuwi alam naman po ni Atlas," wika ko sa tita Olivia. "Andeng 'wag na mapapalayo ka aabutin kayo ng gabi sa byahe," tumangi si Erica. "I insist. Ngayon lang naman kaya okay lang. Tara na para hindi kami masyadong abutin ng traffic," "Makulit pero salamat," sagot ni Erica. Inihatid namin sila ni mama niya sa apartment niya. Hindi naman mabigat na trabaho may driver naman at may sasakyan kaysa kukuha pa silang taxi pwede naman silang unahan bago kami umuwi buti pumayag din. “Andeng salamat sa paghatid,” bago sila buma