Hot Night With Mattheus Martinez 의 모든 챕터: 챕터 351 - 챕터 360

Andrea Dalawang linggo ang lumipas. Araw ng kasal namin ni Atlas. Kanina pa panay text at tawag pa nga ni Atlas akala mo hindi ko siya sisiputin para bang hindi ko pa siya asawa kung umasta. Kagaya na lang ngayon. Mayroon ulit text nagtatanong kung tapos na kami. Bakit kasi ang aga pumunta ng church. Ayan naiinip e, hindi pa naman ako late. Thirty minutes lang ang byahe patungo sa church na napili namin. May one hour pa ako at tapos na rin naman ako makeup-an. Hindi makapag antay si Atlas. May kumatok sa pinto pinapasok ko. Ang Nanay Fidelisa pala ang nasa labas. Nakangiti lumapit sa akin at dala-dala niya ang phone n'ya tila may tawag. Huhulaan ko kung sino. Si Atlas Martinez. Tama nga si Atlas nga sabi ng Nanay Fidelisa. “Pakisabi po tapos,” wika ko sa Nanay Fidelisa. “Kausapin mo na para hindi na mangulit,” tugon niya. Humagikhik ako napilitan tanggapin ang inaabot n'yang phone. “Atlas papunta na kumalma ka!” Mahinang tumawa sa kabilang linya. “Baby naiinip na ako baka h

Andrea Malayo na ang tinakbo ng sasakyan ni Paul. Nasa part na kami ng Cavite, nang biglang malakas na sunod-sunod na putok ng baril ang naulinigan ko at kotse ni Paul ang niraratrat. Gulong ng kotse ni Paul ang pinatamaan kaya nagpaekis-ekis ang takbo ng kotse niya. nanlaki ang mata ko sabay napatili ako ng malakas sa takot na mataaman ako. Ang luha ko nag-u-unahan sa sobrang takot. Hindi para sa akin. Natatakot ako para sa baby ko. Hindi na ba kami magkikita ni daddy? Si Atlas, paano na matutuloy pa ba ang kasal namin ngayon. Tiyak nag-alala iyon at masasaktan kapag may nangyari masama sa akin. Magkasunod ulit na putok ng baril. Hindi na tumakbo ang kotse ni Paul. Ang bilis ng pangyayari mayroon nag bukas ng pinto sa tagiliran ko. Kaya nagsumiksik ako sa gilid animo hindi ako kayang maabot ng taong nagbukas sa pinto. Dahil sa takot na si Paul iyon hindi ako tumingin nanatiling akong nakayuko habang nakahawak ang magkabila kong palad sa magkabila kong tainga. Ayaw ko ng makari

Atlas POV part 02 “Dammit sana ginamit natin ang chopper mo Ishmael, sobrang traffic!” may inis na sabi ko at napahilamos ako sa mukha ko ng mabagal ang usad ng kotse ko. Malakas na tumawa ang gago kong kapatid kaya nakatikim ng batok galing sa akin. “Kuya aabot tayo. Diba sabi noong Maxine. Nagpakarga sila ng gasoline at maraming tao. Isa pa saan tayo lalapag kung chopper ang gagamitin natin. Ganito pala ang nagagawa ng baliw sa asawa.” “Manahimik ka!” singhal ko ngunit tinawanan lang ulit ako ng kapatid ko. Kaya hindi ko na pinansin dahil napipikon ako sa stress. Mabilis ang patakbo ng aming sasakyan. Bahala ng mahuli ng MMDA. Walang mahalaga sa akin tanging maabutan namin ang asawa ko at tadtarin ng pinong-pino ang siraulong si Paul. Nang makita namin malapit na kami. Saktong nasa highway wala na gano'n sasakyan madalang ang bumibyahe pinaulanan namin ng bala ang gulong ng kotse ni Paul. Sapol sa pangatlo tama ni Balthazar. Tumigil ang sasakyan. Agad kaming bumaba. Bu

Andrea Delayed ang flight namin ni Atlas. Imbis na Eleven ng gabi. Na move ng 3 a.m ng madaling araw. Kaya ng lilipad na kami. Nakatulog agad ako at pababa na ng eroplano ako nagising. Sa Borongan airport kami lumapag. Sabi ni Atlas byahe pa kami ng almost four or five hours para makarating sa hotel resort nila Ishmael. Nag-aantay kami ng sundo. Tauhan daw ni Ishmael ang susundo sa 'min. Hindi naman kami nainip kasi wala pang ten minutes. Tumawag, nasa parking lot na raw ang susundo sa amin. Ewan kong kilala ni Atlas. Hindi naman ako nagtanong kasi inaantok pa ako madilim pa kasi alas-singko pa ng madaling araw. Binilang ko ang oras kung anong oras kami makararating sa resort. So kung four or five hours edi mga alas-diyes ng umaga naroon na kami kasama na ang traffic. Malayo pa pala ang itatakbo ng sasakyan. sabagay si Ishmael mayroon chopper walang traffic kung bumisita sa mansyon ng magulang nila. “Mang Pedring. Asawa ko po si Andrea,” ipinakilala ako ni Atlas ng makara

Andrea Pagdating namin sa resort maraming tao. “Baby balik ba lang tayo bukas,” bulong ni Atlas ng pagdating namin doon iilan na lang ang bakanteng cottage. Maliit ang cottage na nakuha namin. Dalawa lang naman kami ni Atlas kere lang. Isa pa wala naman kaming gamit. Bihisan lang ang dala ay isang bath towel nakasampay sa balikat ni Atlas. “Masaya nga pwede na ito iba naman ang para bukas,” sagot ko. Nahilot ni Atlas ang batok niya stress agad sa sagot ko? Humagikhik ako. “Joke lang paniwalain naman. Tara na ligo na tayo,” wika ko sabay hila sa kamay ni Atlas. Wala siyang nagawa tahimik na sumunod. “Dito ka lang ba?” “Misis bantayan ko na lang gamit natin,” Hindi nga naligo binantayan lang ako kasi may bitbit siyang bag walang maghawak. Tingin ko naman hindi siya naiinip kasi nakatutok ang mata sa phone n'ya hinayaan ko na. Nakailang balik ako ng langoy tinawag ko siya. “Hubby iwanan mo na lang iyan diyan,” nginuso ko sa gilid ng pool. Biniro ko pa sabuyan ng tubig tumawa