All Chapters of Wild Plan: CEO's Desire: Chapter 51 - Chapter 60

NAGKIBIT - BALIKAT SI RAINE. Pinagtuunan niya ng pansin ang pagkain at ang Lolo nito. Para naman ito ang unang pagkakataon na hindi siya nito pinansin. Malapit na nga siya maging immune sa pagtrato nito sa kanya."Don't flatter me." Grandpa smiled.Umiling naman siya. "Hindi po, totoo po talaga iyong sinasabi ko." Umupo siya ng maayos at ngumuya muna bago magsalita," Kung hindi mo po inalok sa akin na aralin ang tungkol sa International Commercial Law ay wala akong malalaman tungkol doon. Tiyak na mangangamote ako kung ano ang isasagot ko."Napatawa si Lolo Faustino. "Hindi naman siguro, hija. Matalino ka kaya alam kong kaya mo ang exam."Bumunsagot si Raine. "Hindi pa rin po, Lolo." Tinuhog niya ang beef steak at nginuya iyon. Tinapos niya muna ang pagkain bago siya nagsalita." Nasasabi mo lang po na matalino ako dahil masipag akong magbasa. Para siyang bundok sa gitna ng dalawang magkaibang field. "Nakapag - aral si Lolo Faustino ng Civil and Commercial Law. Parte nito ang Internat

NITONG NAKARAAN LANG AY HINDI NAGING MAGANDA ang sitwasyon ni Raine sa opisina. Kung anuman ang puno't - dulo nito ay hindi na siya natutuwa.Kapag naging ordinaryo siyang empleyado sa kompanya ay walang nagkokomento o namamansin sa kanya. Pero kung nalilink na naman siya kay Crassus ay bumabango siya sa paningin ng mga tao. Na para bang nakalaklak sila ng sabong panlaba. Mabango at mabula ang lumalabas sa bibig ng mga ito. Hindi niya alam kung dapat ba siyang matuwa o mainis. Lantaran kasi ang kaplastikan nila. Naiilang na siya kung minsan dahil alam niyang minsan ng walang gusto ang mga ito sa kanya.Baka nga kapag nakita nilang nadapa siya sa gitna ng building ay pagpipiyestahan pa ng mga ito ang itsura niya.Ngunit espesyal ang kanyang sitwasyon ngayon. Mula sa pagiging unknown employee ay bigla ay naging hot topic siya ng madla. Ramdam niya na anumang oras ay mawawala na ang kinang niya at magiging delubyo na naman ang lahat. Parang nasaulo na niya ang mangyayari. Ganito rin kas

"Where is your brain, Ms. Potterton? Alam mo ba kung anong gulo ang ginawa mo?" Naka - ekis ang dalawang braso ni Direktor Zaragosa habang binato ng masamang tingin si Diana. Siya naman ay nangitngit ang loob dahil sa panenermon ng kanyang Direktor.Gaya ng sinabi nito ay pumunta siya sa opisina. Alam na niya na tatalakan siya nito kaya hinanda na niya ang sarili. Hindi naman niya inaasahan na pagkaupo palang ay makakatikim na siya. Akala niya kasi ay may opening speech pa ito, iyon pala ay iba ang opening nito. Walang paliguy - ligoy na inisang bagsak nito ang panenermon sa kanya."Alam kong ipinagtanggol mo lang ang kaibigan mo pero hindi sana ganito ang ginawa mo. I know you are smart but I did not expect that you will do this dense moves. Posting on the forum? For what? Para makaani ka ng simpatya sa mga empleyado? Napabuntonghininga si Direktor Zaragosa."Totoo naman ang sinabi ko, Ma'am. Talagang hindi lang ako nakapagtimpi kanina dahil naaawa ako kay Raine.""Pero hindi ito an

DALA NG EMOSIYON AY UMAKYAT SI CRASSUS sa pangalawang palapag ng bahay. Pumunta siya sa kanyang kwarto at doon ay nagpasiyang magkulong. Pagkabukas niya ng pintuan ay tumambad sa kanya ang tahimik na kwarto. Gamit ang kanang kamay ay pinihit niya ang siradura nang hindi inaalis ang paningin sa kabuuan ng silid. Pagkalagapak ng pinto ay umugong ang tinig nito. Nanatili siyang nakatayo. Nang mahagip ng kanyang paningin ang kanilang higaan ay napameywang si Crassus. Ewan niya pero mayroon siya naramdamang kakaiba roon. Lalo na nang maalala niya na minsan na silang magtabi kung matulog ni Raine. Napadpad ang kanyang paningin sa conjoint room. Nilapitan niya ito at binuksan ang pinto. Nabungaran niya ang kanyang office room. Lumapit siya sa swivel chair at nang nasa harap na niya ito ay tumalikod siya. Dahan - dahan siyang umupo sabay kawala ng isang buntonghininga. Naitakip niya ang dalawang kamay sa kanyang mukha. Nang mahimasmasan ay sumandal siya sa swivel chair. Hindi malaman ni

NAGLIWANAG ANG MUKHA NI AMALIA. Ngumiti siya at lumapit kay Crassus. Iniumang niya ang kanang kamay para kamayan ito. "Ako nga pala si Amalia. Ako ang Mama ni Ulysses." Tumaas ang kilay ni Crassus. Biglang kumurba ang kanyang labi. Sumilay roon ang isang tipid na ngiti. Tinanggap niya ang pakikipagkamay nito. "Ignacio Crio po." Pagpakilala niya sa ibang pangalan. Hindi naglaon ay siya ang naunang nagbawi ng kamay. "Matagal ko na po kayong gusto makausap. Gusto ko po sanang mag - sponsor ng kompyuter para sa mga batang tinuturuan ni Ulysses dati. Kaso lang ay hindi natuloy." "Talaga, Hijo? Kung ganoon ay pasok ka muna." Lumapit si Amalia kay Crassus at hiniwakan niya ang kanang braso nito. Iginaya niya ito papunta sa loob ng kanilang bahay. Hindi mawala - wala ang ngiti ni Tita Amalia. Kahit nang pinaupo niya sa sala si Crassus ay malaki pa rin ang ngiti niya. Simula noong pumanaw ang kanyang anak na si Ulysses ay ninais niya na mapalapit sa mga kaibigan nito. Gusto niyang