All Chapters of Phantom Syndicate: Undercover Wife to the Mafia Trillionaire: Chapter 251 - Chapter 260

Geraldine's Point of View* Gulat pa din silang nakatingin sa akin ngayon. Totoo naman ang sinabi ko eh. Malinaw sa aking alaala ang mga nangyayari noon. Ang Phantom Syndicate ay isang grupo ng mga malalakas na assassins sa boung mundo. At mahirap ang pagdadaanan mo para makapasok sa grupong iyon. Maaga akong sinalang ni Dad sa grupong iyon at sa batang edad ko ay madali akong nakapasok dahil natapos ko ang lahat ng task na binigay sa akin. Malaki din ang pasasalamat ko kay dad nun dahil maaga niya akong sinanay nun at madali na lang sa akin ang makapasok doon. Kahit ilang taon na akong hindi nagpapakita doon ay kasali pa din ako sa grupo dahil never sinabi na patay na ako sa lahat. Nawala lang ako at babalik ako kung kailan ko gusto. "Teka lang ano ba ang kailangan niyo sa grupo namin?" "Teka, teka! Kung kasali ka sa grupo ng Phantom Syndicate ay sigurado na kasali ka sa top nila diba? S-Sino ka... I mean ano ang assassin name mo?" ani ni Zeke sa akin. "I'm Nyx. Yun ang ni

Geraldine's Point of View* Nakarating ako sa opisina ni Mike habang dala ang gawa ko. Nagulat pa ako nung umiyak si ate cooker kanina kasi bigla naman kasing umiyak eh! Flashback... "Bakit ka po umiiyak, ate. Hindi po ba masarap? Pasensya na po." "Milady, sobrang sarap po ng luto ninyo. Naalala lang niya ang mga luto ninyo noon kaya siya naiiyak," paliwanag ni Manang sa akin at tumango-tango naman si ate. "Namiss ko lang po ang luto ninyo, milady. Sana po wag na po kayong mamatay. Hindi po namin kaya po." Nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya. "Gagawin namin ang lahat maligtas ka lang po namin. Gagawin po namin ang lahat maging safe ka lang po, milady." Napangiti ako habang nakatingin kay ate cooker. Lumapit ako sa kanila ay niyakap ko silang dalawa. "Thank you po. Wag na po kayong umiyak dahil nadadamay po ako eh." "Hindi ko po mapigilan po." Mas lalo siyang napaiyak niyakap ko na lang siya ulit. End of Flashback... Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang makarat

Geraldine's Point of View* Nararamdaman ko ang sakit ng katawan ko ngayon habang nakaupo sa upuan kaya dahan-dahan akong nagising. Napamulat ako at agad akong nagising kasabay ng pagtingin-tingin ko sa paligid kung nasaan ako ngayon. Hindi ko alam kung saan ako ngayon at naaamoy ko din ang paligid na parang amoy limang mga gamit ang nandidito ngayon. Madilim ang paligid pero may kaunting liwanag naman ang nanggagaling sa gilid. Nakikita ko din ang hagdan paakyat na pamilyar sa akin. Hanggang sa makita ko ng maliwanag ang nasa paligid at nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin kay Mike sa tabi na walang malay. "H-Hubby..." Nagpapanik ako ngayon. Doon ko napansin na nakatali pala ang kamay at paa ko ngayon. "Damn! Hubby! Wake up!" Nakikita ko ang dugo at pasa sa katawan at mukha niya na mas lalo kong kinaiyak ng maigi. "Mike, di ako pumapayag na mamamatay ka! Please, wake up! Susuntukin talaga kita kung umuna ka." Pinilit kong tumakas sa pagkakatali ko pero nararamdaman k

Geraldine's Point of View* Umiiyak ako habang nakahawak sa kamay ng hubby ko. Nandidito kami ngayon sa kwarto namin at natutulog pa din siya na parang patay na. Pero hindi naman siya patay. Ang sabi nila Jane at Rafayel ay may ininom si Mike na parang kagaya sa ininom ni Juliet sa Romeo at Juliet na movie. Hindi ko alam na totoo pala ang bagay na yun. Pinapahina niya ang heartbeat ng isang tao pero babalik din ito sa normal matapos ang dalawang oras. "Milady, ito na lang ang naisip na paraan ng Grandpa mo para madali mong maalala ang nakaraan mo." Napatingin ako kay Jane. "Delikado man ay kailangan pa din naming gawin dahil yun ang inutos sa amin. At nakikita naman namin na effective naman ang bagay na yun." Napakagat ako sa labi ko pero di pa din ako mapapanatag lalo na kinakabahan pa din ako sa sitwasyon ni Mike na hindi pa din nagigising. "Bakit di pa din nagigising si Mike?" Nagkatinginan naman sila. "Lampas na tatlong oras ang nagdaan simula nung ininom niya ang gamot n

Geraldine's Point of View* Magkaiba kami ng sasakyan ngayon ni Mike. Nakasakay kasi siya sa sasakyan ng emperor. Basta malaki yun na sasakyan na pwede ka ng matulog sa loob. Gusto nga niya na doon ako pasakayin pero hindi pa din ako pumayag. Magkasama kami ni Jane dito sa isang sasakyan habang sila naman ni Rafayel ang magkasabay doon. "Okay lang ba na tayo ang magkasama imbes na si Rafayel ang kasama mo?" Napatingin naman si Jane sa akin at nanlalaki ang mga mata niya dahil sa tanong ko. "M-Milady, wag niyo pong iisipin na mas pinili ko po ang lalaking iyon kaysa inyo. Ikaw pa din ang pipiliin ko po!" Mahina na lang akong natawa dahil sa sinabi niya. "Hindi yun ang mean ko. Ang ibig kong sabihin na ayos lang ba sayo na kasama mo muna ako ngayon sa sasakyan at doon muna si Rafayel kay Mike." "Walang problema po sa akin. In the first place ay milady ko po kayo at safety po ninyo ang inuuna ko." Napangiti na lang ako. "Ikaw talaga." Napangiti naman siya at nakikita ko s