All Chapters of Phantom Syndicate: Undercover Wife to the Mafia Trillionaire: Chapter 281 - Chapter 290

HBOGeraldine's Point of View* Nakarating na kami sa Phantom School at excited na akong lalabas sana sa sasakyan pero agad naman akong pinigilan ni Mike na kinatingin ko sa kanya. Ay oo nga pala nakalimutan ko agad ang lalaking ito. Inosente akong napangiti sa kanya. "Hubby, alis na ako." Aalis ulit ako pero hindi niya ako binitawan na kinatingin ko ulit sa kanya. "Uhmm... Bakit?" "Ganun lang? Ilang oras tayong hindi magkikita tapos ganun lang?" Hala bakit nag-emote ang lalaking ito? Nagtataka akong napatingin sa kanya. Ano ba talaga ang gagawin? Binitawan niya ang kamay ko na parang nagse-self pity. Ah oo nga pala! "Hubby." Hindi niya ako pinansin at nakatingin lang siya sa labas ng bintana. "Wag ka ng magtampo." Hinawakan ko ang kamay niya at isang iglap ay umupo ako sa lap niya at nakatingin na siya sa akin. "Oh." "Papasok na ako. Mamimiss kita." Hinalikan ko ang labi niya sabay ngiti. Niyakap naman niya ang katawan ko. "Hmm... Take care. Wag na wag

Geraldine's Point of View* Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isipan ng dalawang lalaki ng buhay ko. Hindi ko sila tiningnan at nakatingin lang ako sa mga estudyante. "Kagaya ng sinabi ko na siya ang mag-ha-handle sa buong klase ninyo hanggang katapusan. Siya si Mr. Michael Muller and you know him already, right?" Dahan-dahan naman silang napatango habang nakatingin sa kanila. "At itong nasa harapan ninyo ay exchange students siya at wag niyo ng alamin ang pinagmulan niya. Her assassin name is Astraea." Agad namang nagbulong-bulungan ang lahat dahil sa sinabin ni dad sa harapan. "Take care of her." "Master." Napatingin naman kami sa unahan na nakataas ang isang kamay at mukhang may tatanungin atah kay Dad. "What is it?" "Her assassin's name... diba galing po yun sa sikat na agent na namatay na si Astraea? Hindi po niya pwedeng---" "That's her decision at isa pa wala namang assassin na nagngangalang Astraea, 'di ba?" Natahimik naman ang mga ito dahil sa sinabi ni master.

Geraldine's Point of View* Napatingin ako kay Mike na nasa lamesa na niya at walang imik na nagbabasa ng mga papers na nasa lamesa niya. Hala, nagtatampo siya! Joke lang naman ang sinabi ko kanina eh! Hindi ko naman alam na siya mismo ang naghahanap nun sa library eh. Kailangan ko pang suyuin ang lalaking ito. Inilagay ko sa sofa na inuupuan ko ang year book na hawak ko at napatingin sa kanya. Kailangan ko munang suyuin ang isang ito. Kung hindi ko 'yun gagawin ay siguradong magtatampo talaga siya. Para namang bata oh! "Hubby," tawag ko sa kanya pero hindi pa rin siya nagsasalita. Tumayo ako at lalapitan ko sana siya. "Hub---" Tatawagin ko sana ulit siya nang biglang may kumatok sa pintuan na kinalaki ng mga mata ko. Hala, may bisita siya! Baka makita ako dito! Nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin sa kanya. Tiningnan ko siya na nakatingin sa pintuan. "Come in." Natigilan ako sa sinabi ni Mike. Hala di na nagbibiro ang isang ito! Totoo ngang nagtatampo siya sa akin!

Geraldine's Point of View* "Mommy, I won't do that again," umiiyak na ani ko kay mom ko noon. Tumakas kasi ako nung sumama ako kay Mike at nahuli ako ng mom ko na wala sa training grounds. Hindi ko na tinawag si Mike dahil ayokong pagalitan siya at ayokong malaman nila na siya ang kasama ko na bumili ng sweets. "Mommy!" Biglang bumukas ang pintuan at nakita ko si Ninong Dylan. Siya ang pinsan ni Mom at ninong ko rin siya. "Diane, anong ginagawa mo kay Gerry? Alam mo naman na ang batang bata pa niya para parusahan." "Sumasali ka pa eh noh. Anak ko 'yan kaya ako na ang magtuturo sa kanya ng rules ng maayos." Tinago naman ako ni Ninong sa likod niya. "Kasama ko si Gerry sa labas. Hindi ko na nasabi sa'yo dahil wala ka naman kanina at nagpapaturo ako kung ano ang gift ang nababagay sa anniversary namin ng Asawa ko." Napakunot naman ang noo ni Mom sa sinabi ni Ninong at naramdaman ko ang tingin ni Mom. Na mas lalo kong kinatago sa likod ni Ninong. Pinagtakpan ako ni Ninong par

3rd Person's Point of View* Malalim ang iniisip ni Mike dahil sa nangyari kanina. Hindi niya alam kung bakit nasabi niya ang bagay na 'yun sa Asawa niya. Lumakad siya papunta sa opisina para kunin ang mga gamit niya dahil baka naghihintay na si Gerry sa exit ng school. Nang biglang bumukas ang pintuan at nakita niya ang Ninong ni Gerry. "Sir..." "Anong ginagawa mo, Michael? Bakit mo 'yun sinabi sa inaanak ko? Mapag-usapan naman ninyong mag-asawa ang bagay na 'yan diba? Bakit dumating pa sa training ang tampo mo sa kanya!" "Sir, ako na po ang bahala sa bagay na iyon." "Michael, hindi ko sinasabi na ganunin mo na lang basta basta ang inaanak ko. Importante rin sa akin si Gerry kaya wag na wag kang magkakamali na saktan siya at ayusin mo ang lahat ng ito." Tumalikod na ito at umalis na sa opisina ni Mike. Napabuntong hininga na lang si Mike. Bakit naman kasi na may patampo-tampo pa siyang nalalaman? Kinuha niya ang phone niya at tinawagan niya si Gerry pero walang signal sa cellp