Semua Bab Phantom Syndicate: Undercover Wife to the Mafia Trillionaire: Bab 291 - Bab 300

Geraldine's Point of View* Humihikab ako habang naglalakad kasi naman pinagod ako ng Asawa ko kagabi. Alam niya naman na maaga pa akong papasok ngayon eh! Mamaya pa papasok si Mike dahil may pinagawa pa si Dad sa kanya. Okay na 'yun para makatulog rin ako sandali sa room. 'Woah! Hindi ko aakalain na buhay talaga ang top 1 na si Princess Nyx!' Napakunot na naman ang noo ko nang marinig ko na naman ang Princess! Jusko hanggang kailan nila titigilan ang pagtawag sa akin niyan? Naalala ko empress din ang tawag sa akin kung kikilalanin na nila ako bilang asawa ng Mafia emperor. Oh diba noon mission ko Ang patayin ang emperor pero ngayon Asawa ko na. Hindi mo talaga malalaman ang panahon lalo na ngayon. 'At isa pa dadating pa silang dalawa ng Mafia emperor sa labanan ng mga phantom! Woah! Kukuha talaga ako ng ticket niyan!' Ay may ticket pa pala 'yun? Hindi ko alam na concert pala ang pupuntahan nila. Pero paano nila nalaman ang bagay na 'yun? Tanging ang phantom students lang nam

Geraldine's Point of View* Flashback... Napakunot ang noo ko habang nakatingin kalaban ko dahil para walang wala sila sa sarili nila at mukhang pakiramdam nila ay hindi sila napapabagsak. "Anong meron sa mga taong ito?" mahinang ani ni Zeke. "Parang... Ang lakas din nila na parang may pampa-high." Agad kong na-gets ang mean ni Xavier. Nagkatitigan naman kami ni Ethan. "Pamilyar sa akin ang baho nung lalaki. Parang ang gamit nilang droga ay yung nag-unti unting pumapatay sa kanila habang iniinom nila iyon ng matagal at kapalit nun ay lumalakas sila," mahinang ani ko at mabilis na inatake ang lalaki at nakita ko nga sa likod ng solo nito ang mga tusok ng syringe. Mabilis kong binuksan ang bag nito at nakita ko ang syringe roon at isang foil. "Ito nga ba ang sinasabi ko. Target the vital points hindi normal na mga tao ang kaharap natin ngayon." Napatango naman ang mga kasamahan ko at agad silang pinatulog agad. Kung papatagalan pa namin ang bagay na 'yun ay sigurado mas lalakas p

Geraldine's Point of View* Natigilan naman ako habang nakatingin kay Mike. "Don't worry, about that. She will come here at your graduation. Kailangan muna niyang mag-adjust dahil matagal na siyang hindi nakakapunta dito." "So ibig sabihin hindi na siya sanay makipaglaban? Sayang siya pa naman ang pinakamagaling noon kaya siya naging top 1 sa phantom syndicate noon." Napa-smirk na lang si Mike. "About that. She's much stronger than you all." "So ibig sabihin ay nagte-training pa rin siya?" "Much more than that. Mamaya n'yo na alamin once nandidito na s'ya." Dahan-dahan na lang silang tumango. Hanggang makarating na kami sa gym. Pinaupo na namin sila sa upuan at napabuntong hininga na lang ako habang nakatayo kami sa isang part ng gym na di masyadong makita ng mga tao sa labas. Naramdaman ko na may yumakap sa akin sa likuran ko at naramdaman ko ang hininga niya sa leeg ko. "Wife, wala namang masakit sa'yo kanina diba? Hindi ka naman sinaktan ng lalaking 'yun?" "Ahh

3rd Person's Point of View* Kalmang isa-isang tinitingnan ang lahat ng mga estudyante ng mga guro at may iba na kinakabahan lalo na't alam nila na magpositibo sila sa drugang iyon. "Mabuti nakita agad nila ang bagay na 'yun. Kaya pala may biglang namamatay nang dahil sa bagay na 'yun. Kanino naman kaya 'yun nagsimula?" Napatingin naman si Dylan, ang ninong ni Gerry sa kasama nitong guro. "By the way, sino ba ang nakapagsabi na alam nito ang tungkol sa drugang iyon?" "Si Professor Michael." "Yung bagong professor?" Tumango na lang si Dylan at napatingin siya sa mga estudyante. May lumapit na lalaki sa kanila at isang guro rin iyon at hindi lang 'yun guro kasi anak 'yun ni Dylan. Siya rin ang pinsan ni Gerry na kakarating lang galing sa ibang bansa. Nalaman kasi nito na babalik ang pinsan nito na matagal ng nawawala. "David." "Dad, what's happening? Bakit walang tao sa buong school at hindi ko alam na may program pala dito." Dahan-dahan namang umiling si Dylan. "Hindi ito p

Geraldine's Point of View* "Bakit 'di mo siya tinuluyan?" Nanlalaki naman ang mga mata ko habang nakatingin kay David. Hanggang ngayon ba ay nagtatalo pa rin sila? Naalala ko noon na nagtatalo na sila lalo na pag ako ang pinag-uusapan ngayon. Flashback... Nakikita ko na nagsusuntukan ngayon ang dalawa sa garden at maraming pumipigil sa kanila pero walang makakapigil. "Dahil sa'yo ay pinagalitan si Gerry! Mabuti nakita si'ya ni dad at pinagtanggol siya kay tita!" Nanlalaki ang mga mata ko dahil sa sinabi ni David. "All I want is for her to be happy. Hindi puro pasakit at paghihirap sa mansion na ito bilang heiress!" "Bakit? Naprotektahan ba siya? Hindi naman 'di ba? Mas napahamak pa siya sa pangyayari!" Napayuko naman ako habang nakatingin sa kanila. Lumapit ako sa kanila na kinatigil naman nila sa pagsusuntukan. "Wag kayong mag-away," walang emosyon na ani ko sa kanilang dalawa na kinagulat nila. "Princess/Gerry..." sabay sambit nilang dalawa. "Ayokong mag-aaway kayo d