All Chapters of วันไนต์ ไม่ไร้รัก: Chapter 41 - Chapter 50

“ไหลออกมาเลยค่ะ” ปลายนิ้วเรียวแตะที่น้ำสีขาวที่ไหลออกมาตามเรียวขาของตนเอง“น้ำแรกนี่คะ ต่อเลยนะคะ” ร่างสูงช้อนอุ้มคนตัวเล็กขึ้นจากโซฟาแล้วเดินตรงเข้าห้องนอน วางหญิงสาวลงบนเตียงอย่างเบามือ“จะถึงเช้าไหมคะ”“ไม่หรอกค่ะ แค่เกือบ”“เกินไปค่ะ กลัวจะพังเสียก่อนนะคะ”“ไม่พังหรอกค่ะ ถึงพังก็ของพี่นะคนสวย”“ของชมพูค่ะ”“ของเมียพี่ก็คือของพี่ค่ะ”ยังไม่ทันที่ชมพูแพรจะได้พูดอะไรต่อ ขาเรียวของเธอก็ถูกจับแยกออกกว้าง พร้อมกับที่ปลายหัวหยักขนาดใหญ่ผลุบเข้ามาในร่องของเธอ และในวินาทีต่อมามันก็กระแทกชนมดลูกของเธออีกครั้งร่างบอบบางสั่นระริกเมื่อเขากดแช่เอาไว้แบบนั้น เสียงหวานใสครางสะอื้น เธอเสียว แต่เธอก็จุกไปในเวลาเดียวกันชยกรโน้มตัวลงไปกัดเต้าขาวผ่อง เขากัดเล็มไปทั่วแล้วดูดเนื้ออ่อนแรงๆ มือที่จับปลีน่องเรียวกดมันลงแนบกับลำตัวเจ้าของ สะโพกสอบโหมกระแทกรุนแรง“อ๊ายยยยย จุก ลึกเกินไปแล้วค่ะ!!!!”คนตัวเล็กหวีดครางทุกจังหวะที่เขากระแทกเข้าร่างเธอ ก่อนที่จะร้องวี้ดออกมาสุดเสียง เมื่อเขายืดขาตัวเองลงไปกับเตียงนอน พร้อมกับกดขาเธอแนบลงมาบนเต้าขาว สะโพกของเธอลอยขึ้นรับสัมผัสของเขาจนมันไม่มีช่องว่างระหว่างผิวเน

ชยกรจับยกร่างบางให้หันหน้าเข้าหากัน ชมพูแพรยกแขนขึ้นคล้องลำคอหนาแล้วซบใบหน้าลงบนบ่ากว้าง“เป็นอะไรคะ”“เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ”“หืม เมื่อคืนแค่ 3 รอบเองนะคะ” ชายหนุ่มแซวเธอเล็กน้อย“แค่เหรอคะ.....”“ใช่ค่ะ พี่เห็นชมพูหลับเลยไม่ได้ต่อ ถ้าชมพูไม่หลับทันที สงสัยพี่จะได้ต่อถึงเช้า”“.....ไม่ลักหลับเสียเลยล่ะคะ”“อนุญาตเหรอคะ” ชยกรกระซิบแซวหญิงสาว“.....” ชมพูแพรมองใบหน้าเขานิ่ง“ล้อเล่นค่ะ แต่ถ้ามีโอกาสก็จะทำนะคะ”“พี่หนึ่ง!!!”“พี่พูดจริงนะ เสียวจะตาย”“พอแล้วค่ะ ทำให้เสร็จนะคะ ชมพูง่วงนอน”“จัดให้ค่ะ”“ซี้ดดดดด มันแสบค่ะ” เสียงหวานใสเอ่ยบอกเขาหลังจากที่มือหนาจับสะโพกเธอขย่มใส่ท่อนเนื้อแข็งขึง มันแน่นจนเธอรู้สึกแสบลำคอระหงโดนริมฝีปากร้อนขบดูดไปทั่วลำคอ ไล่จนลงมาถึงเนินอกอวบอิ่ม ปลายนิ้วยาวเคลื่อนลงไปแตะที่เม็ดสีสวยด้านล่างที่กลีบของมันเปิดอ้าออกจากขนาดของเขาที่ยังคาอยู่ในร่องของเธอ เขาขยี้มันเบาสลับแรงจนชมพูแพรขนอ่อนลุกชัน เธอเกร็งตัวจิกเล็บลงบนต้นคอหนาเพราะความเสียวซ่านเขารู้ว่าเธอเสียวจนใกล้จะเสร็จจึงเพิ่มจังหวะนิ้วมือ และมองใบหน้าหวานที่เริ่มขมวดคิ้วเกร็งด้วยความพอใจ“อ๊ะ อ๊ายยยยย” เสีย

“โห สภาพ แม่นางไปออกรบมาเหรอ” พศินทักเมื่อเห็นชมพูแพรเดินเข้ามาบริเวณหน้าอาคารด้วยสภาพอิดโรย“เออ ออกศึกมา” หญิงสาวพูดแล้ววางกระเป๋าลงบนม้านั่ง ก่อนจะค่อยๆหย่อนตัวนั่งลง“ศึกหมอเหรอ”“เออ”“จริงอะ คุณหมอกินดุขนาดนี้เลยเหรอ”“เอาเรื่องจริงหรือไม่จริง”“จริง”“กลางคืน 3 รอบ เช้า 1 รอบ บ่าย 1 รอบ กลางคืนอีก 2 รอบ” ชมพูแพรบอกแล้วยกมือขึ้นปิดปากหาวสีหน้าเหนื่อยล้า“ยังไม่ตายใช่ไหมเนี่ย”“ยัง แต่ใกล้แล้ว แล้วนี่ปลาการ์ตูนยังไม่มาเหรอ”“ยัง แต่โทรมาบอกว่าใกล้ถึงแล้วแหละ วันนี้หมอเมฆมาส่ง”“หืม ใช่เหรอ ปกติเห็นตีกันจะแย่”“นางว่ากำลังออกจากบ้านนั่นแหละ หมอเมฆออกจากบ้านมาพอดีเลยรับมาด้วย”“แปลกๆ” หญิงสาวขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะต้องนิ่วหน้าเมื่อเธอขยับตัวเร็วไปจึงทำให้ความรู้สึกระบมตรงนั้นขึ้นมาอีกครั้ง“โถ แม่คุณ ก่อนจะห่วงเพื่อน ห่วงตัวเองก่อนเถอะ สภาพอย่างกับโดนรุมโทรม” พศินส่ายหน้าอย่างเอือมระอา“ก็ใครจะคิดล่ะว่าพี่หนึ่งจะกินดุขนาดนี้อะ”“เออ ฉันก็ไม่คิด ไม่เคยคิดในหัวเลยแหละ เซอร์ไพรส์มาก”“พอๆ เลิกพูดถึง เปลี่ยนเรื่องๆ”“เรื่องเยอะจริงแม่นาง”“รอยัยตูนมาก่อน ฉันมีอะไรจะบอกพวกแก”“หืม ตื่นเต

“ไปอาบน้ำก่อนเลยค่ะ”เมื่อกลับมาถึงที่คอนโด ชมพูแพรที่ยังมึนงงอยู่เดินหายเข้าไปในห้องนอนตามที่ได้รับคำสั่งอย่างว่าง่าย เธอยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นชยกรมองตามแผ่นหลังบอบบางไปก่อนจะเดินเข้าไปในห้องทำงาน ลิ้นชักโต๊ะทำงานชั้นล่างสุดถูกเปิดออก เผยให้เห็นกล่องที่เห็นชัดว่าเป็นที่ตรวจครรภ์ที่วางอยู่ เขาตั้งใจจะให้หญิงสาวตรวจ จึงซื้อมาเก็บเอาไว้เมื่อหลายวันก่อน แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้บอกเพราะกลัวเธอตกใจเพราะชมพูแพรกินยาคุมกำเนิดอยู่หลังจากที่ชมพูแพรอาบน้ำแต่งตัวเสร็จขึ้นเตียงนอนโดยไม่ได้ออกมาข้างนอกเหมือนเช่นทุกวัน เธอตั้งสติแล้วส่งข้อความหามารดาว่าเธอตอบรับคำขอแต่งงานของคนตัวสูง และเขาคิดว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ ก่อนที่จะกดปิดเสียงและดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมกายแล้วล้มตัวลงนอนพอชยกรเดินเข้ามาในห้องนอน หญิงสาวก็หลับไปเรียบร้อยแล้ว ดวงตาคมมองคนตัวเล็กแล้วยิ้มออกมา ก่อนจะหายเข้าห้องน้ำไปจัดการตัวเองแล้วออกมานอนเคียงข้างร่างบอบบางแล้วหลับไปด้วยกัน“กูใช้บัญชีสำรองไปโพสต์ข้อมูลของชมพูตามที่มึงส่งมาละ ลงในหน้าเว็บของโรงพยาบาล ในนั้นเป็นเรื่องราวประวัติของมึงกับของชมพู ไม่ว่าจะการศึกษา ฐานะครอบครัว เรื่อง

“พี่ไปส่งแล้วพี่เข้าโรงพยาบาลเลยนะคะ แล้วตอนบ่ายเดี๋ยวพี่มารับ ไม่ต้องไปเบียดขึ้นรถให้อันตราย”“พี่หนึ่ง ชมพูท้องค่ะ ไม่ได้ป่วย”“ถ้าใครชนหรือกระแทกแรงๆก็อันตรายค่ะ”“.....”“ชมพูลาออกไปทำงานที่โรงพยาบาลดีไหมคะ หรืออยู่บ้านเฉยๆก็ได้”“ไม่เอา ชมพูเบื่อ อยากทำงานมากกว่า”“งั้นก็มาทำงานที่โรงพยาบาลไหมคะ”“เอาไว้ค่อยคุยเรื่องนี้กันนะคะ”“ก็ได้ค่ะ”หลังจากจดทะเบียนสมรสกันเสร็จ ชยกรก็ขับรถมาส่งชมพูแพรที่ทำงาน วันนี้หญิงสาวลางานได้แค่ครึ่งวันเช้าเพราะช่วงบ่ายมีประชุม จึงต้องรีบกลับมาทำงานต่อ ส่วนชยกรเมื่อส่งหญิงสาวเสร็จแล้วก็กลับเข้าโรงพยาบาลหญิงสาวยืนรอส่งจนรถยนต์คันหรูหายไปจากสายตา ก็พอดีกับที่ใกล้เวลาพักเที่ยง อีกทั้งเธอลาเอาไว้ครึ่งวัน จึงไม่ได้ขึ้นไปบนห้องทำงาน แต่นั่งรอพศินกับปรางค์วลัยที่หน้าอาคารแทน“ชมพู”“น้ายุ้ย สวัสดีค่ะ”“ไปไหนมา ไม่ทำงานเหรอ”“ชมพูลาครึ่งวันเช้าค่ะ น้ายุ้ย ชมพูมีข่าวจะแจ้งค่ะ”“ข่าวอะไรคะ”“ชมพูจะแต่งงานค่ะ ตอนนี้กำลังมีน้อง เพิ่งไปจดทะเบียนสมรสมาค่ะ”“อ้าวเหรอ ดีใจด้วยนะจ๊ะ แล้วนี่จัดงานเมื่อไหร่”“เดือนหน้าค่ะ คุณแม่พี่หนึ่งกับคุณแม่เป็นแม่งานให้ค่ะ”“ยินดีด