บททั้งหมดของ Shotgun Marriage with the Scumbag Tycoon: บทที่ 41 - บทที่ 50

Hindi mapakali si Xiara at tumingin kay Lori na halata rin ang pagkabalisa at parang hindi na mapakali. "Kuya Hector, kalimutan na lang natin ang tungkol sa CCTV. Malapit rin si Farrah kay Lolo Naldo. Paniguradong si Lolo ang haharapin namin kung hindi man si Farrah." Umiiwas na sagot ni Lori. "At yong bracelet ko pala, ayod na iyon. Wala na rin naman tayong magagawa kahit itabi ko iyon e hindi naman na mabubuhay pa ang lola ko." Palusot pa niya. "Hindi na ako makikipagtalo kay Farrah sa bagay na ito, para kay Lolo Naldo." Pagmamalinis pa nito. Pagkasabi noon ay hinila niya sa braso si Xiara palabas at sinabing, "Xiara, tara na." Sa mga oras na iyon ay umalingawngaw ang boses ni Hector para pigilan sila. "Sinong nagsabing aalis na kayo?" Parehong natigilan si Lori at Xiara st nagkatinginan. Hindi nila alam kung bakit ayaw sila pakawalan ni Hector? Paano naman kayang ang isang napakatalinong lalaki ay magkakagusto sa probinsiyanang ito! I

Nahuli ni Farrah ng tingin ang lalaking kanina pa nakatingin sa kaniya at nagsalubong ang kanilang mga tingin. Nagulat ang lalaki at mabilis na umiwas ng tingin, nagkunwari siyang walang nangyari. Ibinaling sa iba ang tingin at nagkunwaring abala sa pag-aantay. "Nag-umpisa na ang pagsubok. Pumila kayo ng dalawang linya at kakalabanim ang isa't isa." Anunsiyo ng mayordomo ng bahay ng Hontiveros. Nag-umpisa na ang laban ng bawat isa ayon sa utos. Pagkatapos noon ay kalahati ang natanggal sa unang round. Isang round pa ulit ang nangyari at hanggang sa dalawampu't apat ang natirang tauhan. "Ayos na siguro ito." Tumango tango pa ang mayordomo. "Magsipahinga muna kayo. Pagkatapos ng dalampung minuto, pipiliin ko sa into ang magiging kapitan." Makalipas ang dalampung minuto. Iniutos ng mayordomo na maglaban laban ang lahat. Sa lahat ng naroroon ang dalawang matatangkad na lalaki ang natira. Tatlong suntok at dalawang sipa ay napabagsak ng isa ang k

Nakatitig si Farrah kay Luis na naghahanda sa pakikipaglaban. "Kung ako ang lalaban sa kaniya, paniguradong wala akong tiyansang manalo sa kaniya." Kinagulat ni Hector ang narinig mula kay Farrah. "You may start!" Malakas na sigaw ng mayordomo na nagsisilbing referee. Mabilis na nakalapit si Fred kay Luis. Masidhi ang naging labanan ng dalawang. Mainit iyon at walang nais magpatalo. Ngayon ay naniniwala na si Hector sa sinabi ni Farrah. "Totoong mahusay pala siya." Habang nanonood si Farrah sy tahimik niyang naiisip na kung hindi nagpapanggap at nagpipigil itong si Luis ay paniguradong kanina pa bumagsak na itong si Fred. Makalipas ang limang minuto, parehong huminto na sa paglalaban ang dalawa. Umatras silang pareho ng dalawang hakbang palayo sa isa't isa "Good job! Mahusay ka nga! Saludo ako sa 'yo!" Humalakhak ng malakas si Fred at tinapik tapik ang balika ni Luis, bilang papuri. Pasimpleng sumulyap si Luis sa kamay ng lalaking nakapatong sa may balikat niya. Kung

Chess lang naman ang lalaruin namin, wala naman sigurong kakaibang mangyayari? Hindi naman siya kakainin ni Hector. Kumatok si Farrah sa pinto ng kwarto ni Hector. Malamig at malalim na tinig ni Hector ang narinig, "Pasok ka na." Matapos buksan ni Farrah ang pintuan, ay lumakad na siya papasok. Sinalubong siya ng mabangong amoy ng cologne ng binata. Nagustuhan niya ang amoy na iyon. May pagkametikuloso si Hector. Umupo sa kahoy na upuan si Hector sa harap ng chessboard na nakaayos na. May tsaa na ring nakahanda sa kaniyang tabi. He took a sip in his cup. Umuusok iyon sa paghinga niya. Dahil room ay mas nabigyan ng emphasize ang kakisigan niya. "Inom ka nitong tsaa, bagong gawa lang ito ng taga brew sa bahay. Subukan mo." "Okay." Hindi na nagpanggap pa si Farrah. Kinuha ang tea cup at sumimsim. "Masarap ang pagkakagawa nito, gusto ito." Tumaas ang kilay ni Hector at sa palarong tono ay nagtanong. "Do you know this tea's flavor

Moist at parang namumulaklak sa paningin ni Hector ang mga labi ni Farrah, hindi niya maiwasan ang mag-imagine kung ano ang pakiramdam niyon sa mga labi niya. Hindi namalayan ni Hector qng paggalaw ng kaniyang adam's apple. Sa mga oras na iyon, ay bumukas ang mga mata ni Farrah. Nagtagpo ang dalawang pares ng mga mata. Nag-iba ang atmosphere sa paligid. Nagpatuloy si Hector sa unti-unting paglapit, para itong nahihipnotismo sa dalaga. Masyado na silang malapit sa isa't isa, gahibla na lang rin ang pagitan ng kanilang mga tungki. Halos rinig na nila ang paghinga ng bawat isa. Masyado na silang nababaloy ng mahika sa paligid. "Anong ginagawa mo?" Biglang parang natauhan si Farrah, at napaatras sa pagkakaupo. Alertong tinitigan si Hector. Parang napasong napatayo ng maayos si Hector. "Gusto lang kitang gisingin. Kung makakatulog ka rito sa balkonahe baka sipunin ka." Masuring tinitignan ni Farrah ang lalaki. Hindi