Lahat ng Kabanata ng Kakaibang Tikim: Kabanata 91 - Kabanata 100

Keilani POV Hindi ako makapaniwala na mangyayari na ito. Tahimik ang paligid, maliban sa mahinang pag-agos ng tubig mula sa fountain sa gitna ng malawak na hardin dito. Ang ginintuang sinag ng papalubog na araw ay nagbigay ng malambot at mainit na liwanag sa paligid, dumadampi sa marmol na flooring at sa eleganteng bulaklak na nakapalibot sa venue. Isang private wedding. Simple, pero hindi matipid. Tahimik, pero hindi kulang. Nakatayo ako sa harap ng isang malaking glass pavilion, ang puting belo ko ay bahagyang nilalaro ng malamig na hangin ng Canada. Sa harapan ko, nandoon si Sylas—nakasuot ng custom-made tuxedo, ang postura niya ay walang bahid ng kaba, pero sa mga mata niya, nababasa ko ang kakaibang sigla kasi siya itong excited na talagang makasal kami. "Are you ready, Keilani?" bulong niya sa akin nang dahan-dahan niyang kunin ang kamay ko. Pinisil ko iyon nang nakangiti. "I wouldn’t be here if I wasn’t." Tumawa siya at lumabas na naman ang nakapogi niyang ng

Keilani POVIlang buwan na ang lumipas at ngayon, mas lumalaki na ang tiyan ko. Ramdam ko na talaga ang bigat, pero kasabay nito, ang kasabikan na nararamdaman ko kasi ilang linggo na lang, makikita ko na ang anak namin ni Sylas.Hindi ko akalaing darating ako sa puntong ito—hindi lang bilang isang magiging ina, kundi bilang isang babae na lumalawak na rin ang pananaw sa buhay. Kung dati, kontento na ako sa simpleng pangarap, ngayon, unti-unting bumubukas sa akin ang mundo ng negosyo.At lahat ng iyon ay dahil kay Sylas. Pero nakakatuwa kasi napag-aaralan ko kung ano ang mga sikreto sa pagnenegosyo, mukhang madali pero kailangan dapat pag-aralan. At kapag napag-aralan mo na, doon mo masasabi na madali lang pala.**Kada umaga, bago magsimula ang araw ko, nakaugalian ko nang magbasa ng mga business reports at market trends. Noon, hindi ko inakala na magiging interesado ako sa ganitong bagay, pero dahil sa mga itinuturo ni Sylas, natutunan kong unawain ang galaw ng negosyo.Kailangan k

Keilani POVMabilis akong naka-recover pagkatapos kong manganak. Normal lang naman ang naging panganganak ko, kaya ilang araw lang akong nagpahinga at nagpalakas.Ngayon, mas nagiging conscious na ako sa katawan ko. At dahil doon, nagsimula na akong mag-low-carb diet at hindi na rin ako nagra-rice.Suportado naman ako ni Sylas. Sa totoo lang, siya pa mismo ang nag-encourage sa akin."You know I love you, no matter what," sabi niya habang nakahiga kami sa kama isang gabi, hinihimas ang buhok ko habang mahimbing na natutulog si Keilys sa crib malapit sa amin. "But I won’t deny that I’m excited to see you back in your best shape. Pero, ayos lang din naman kung mataba, kahit ano ka pa, tanggap kita at mahal kita, pero kung ano ang gusto mo, support lang ako, Love.”Napangiti ako at tinapik ang dibdib niya. "So, you mean I’m not in my best shape now?" biro ko, pero kita ko sa mukha niya ang sinseridad."You just had a baby, love. You're beautiful in every way. But I know you—you’ll feel ev

Keilani POVNagising ako sa banayad na paghaplos ni Sylas sa aking buhok. Hindi pa sumisikat nang husto ang araw, pero alam kong may mahalaga siyang sasabihin sa akin."Wake up, love," malambing niyang bulong sa akin. "We have a lot to prepare for today."Pumikit pa ako saglit habang nilalasap ang init ng yakap niya, pero nang bumanggit siya ng isang bagay na hindi ko inasahan, agad akong napadilat."I changed my mind about something," seryoso niyang sabi. "You’re not going to be my right-hand in my company here in Canada."Napabangon ako at nagkatinginan kami. "What do you mean?" tanong ko habang nagtatakang nakatingin sa kanya.Huminga siya nang malalim bago sumagot. "You won’t be working here, because I’ve decided to make you the new CEO of Merritt AeroWorks in the Philippines."Napanganga ako. "Wait… what?!"Tumango siya. "We’re going back to the Philippines, Keilani. You’re not just my wife—you’re my partner. It’s time for you to lead your own empire."Hindi ko alam kung matutuwa

Keilani POV Lumabas kami ni Sylas sa likod ng mansiyon at doon namin nasilayan ang napakaraming punong namumunga sa gilid ng hacienda. Kahit na kararating palang namin ngayong araw, ngayon ko lang napansin kung gaano kaganda ang lugar sa labas. Sa ilalim ng dapithapon, nagliliwanag ang mga prutas sa ilalim ng ginintuang sinag ng araw. May mga puno ng lemon, orange, fig, at peach—lahat ng ito ay malalago at hitik sa bunga. Napangiti ako habang tinitingnan ang mga prutas na parang inaanyayahan kaming pitasin sila. "Looks like we found something fun to do," sabi ko habang lumilinga kay Sylas. Ngumiti siya habang pinagmamasdan ang mga puno. "Yeah, since my grandmother practically kidnapped our daughter, might as well have fun ourselves." Napatawa ako sa sinabi niya. Totoo naman. Simula nang dumating kami rito, halos hindi na namin nakasama si Keilys. Parang ang bilis niyang naging malapit sa ng lola ni Sylas, at hindi ko alam kung matutuwa ako o magtatampo. Pero ngayon, imbes na isipi