All Chapters of The Ex-convict Wife and Her Affair with Billionaire Uncle: Chapter 241 - Chapter 250

Lumapad ang mapait na ngiti ni Evann. Kung ang tanong niya lang naman ay tungkol sa pagkakakilanlan at kredibilidad ng tiyuhin niya, bakit pa siya mag-aaksaya ng oras para tanungin si Crow?Marahil dahil natahimik siya nang ilang segundo, biglang may namuong hinala si Crow. Parang nakuha niya ang iniisip ni Evann, kaya mabilis siyang nagpalit ng usapan.“Hanggang ngayon ba, sinusundan ka pa rin nila?”“Oo.” Saglit siyang tumingin sa rearview mirror, nag-check ng pinakamalapit na hotel sa navigation system, saka dumiretso sa parking at bumaba na parang walang nangyayari.Halos sabay ding huminto sa gilid ang dalawang sasakyan na kanina pa nakabuntot.Tahimik lang ang mga sakay, pinagmamasdan si Evann mula sa malayo hanggang sa pumasok siya sa isang bar. Makalipas ang ilang minuto, lumabas din sila—may halatang pagkadismaya sa mga mukha—bago pumasok sa isang convenience store.“Mukhang totoo ngang may hinahanap siya rito.”“Walang problema. Isang oras pa bago magsimula ang auction. Bali

Nang matagpuan na si Bambie, wala nang dahilan si Kevin para manatili.Samantala, walang kaalam-alam si Evann.Pinapahaba niya ang oras sa pamamagitan ng pag-iyak at pag-arte na nasasaktan, ayaw pang umusad. Pero diretso lang naman sa isang nakatagong pinto sa likod ng bar ang eskinita. Kahit nang makapasok siya sa dressing room, hindi pa rin dumarating ang tiyuhin niyang ililigtas sana siya.Ang tanging ginhawa niya lang, ‘yung dalawang lalaking nakipagkita kay Bambie ay maagang umalis, kaya naiwan siyang mag-isa kasama ang diumano’y makeup artist.“Gandang bata, natural lang na magbayad ng utang. Dumayo ka pa rito, kaya ano pang silbi ng iyak mo?” ang wika ng isang mama-san, nasa kuwarenta na, habang inaayos ang makikintab niyang kuko at inangat ang buhok ni Evann na tumatakip sa mukha. Napangiti pa siya at sinabing, “Aba, kakaiba talaga ang mukha mo. Hindi nakapagtataka kung bakit baliw na baliw ang mga lalaking ‘yon sa’yo. Basta hindi kalakihan ang utang mo, bukas-makalawa, malaya

Malayo sa mabigat na atmosphere ng underground auction house, nakatanaw si Evann sa mga bituin sa labas ng bintana at unti-unting nakaramdam ng ginhawa.Saglit siyang nag-isip, saka bahagyang tumango. “Sige.”“Una kong sasagutin ang tanong mo.” Tumigil ang lalaki sa tapat ng liquor cabinet, kumuha ng bote ng rum, at bumalik na may dalang dalawang baso. “Ampon ako.”Isang sagot na parehong may sense at nakakagulat.Nakahinga nang maluwag si Evann sa pag-alam na hindi pala siya mismo. Pinanood niya itong dahan-dahang magbuhos ng alak at nagsabi, “Ikaw naman ang may tanong.”“Miss, hindi mo ba naisip na baguhin ang lifestyle mo?” Itinulak ng lalaki ang baso papunta kay Evann, saka uminom mula sa sarili niyang baso at umupo nang patagilid sa tapat niya. “Ang ibig kong sabihin, ibang buhay. Ibang landas.”“Siguro, hindi ko alam.” May halong kalituhan ang maliit na mukha. Hindi niya maintindihan kung bakit gano’n ang tanong, pero sinagot niya pa rin ng tapat: “Matagal ko na ring naisip ‘ya

Pagkagising ni Evann, nagising siya sa sunod-sunod na pagring ng telepono sa studio.Pinunasan niya ang mga mata, bumangon, at kusa nang tumingin sa pinto.Tumigil din agad ang tunog, kasunod ang marahang katok. “Evann, gising ka na ba?”“Teacher…” Pinisil ni Evann ang masakit na sentido, tinanggal ang kumot, bumangon at binuksan ang pinto, tanong niya nang antok pa: “Bakit po?”“Si Ella ang tumawag. Hindi ka raw niya makontak sa cellphone mo,” bahagyang naiilang na sabi ni Christopher habang pinapasa ang mensahe. “May sasabihin daw siya tungkol sa sakit ng mama mo.”Nanlaki ang mga mata ni Evann, kaya agad niyang dinugtungan: “Pero huwag kang basta maniniwala. Gagawin ni Ella ang lahat para makuha si Kenneth. Naalala mo na nagpunta ako sa ospital ilang araw ang nakalipas. Totoong umalis ang mommy mo at nadala sa ospital, pero kung malubha ‘yon, paano agad pinalabas ng doktor?”Kahit may punto si Christopher, dahil tungkol sa ina niya ang usapan, hindi mapakali si Evann.“Teacher, ala

Kinuha ni Evan ang isa, itinupi ang manggas at tinapos ang iniksyon na kalmado ang mukha.Mahigit tatlong buwan na mula nang ma-kidnap siya, pero hindi pa rin bumabalik ang panlasa niya.Hinawakan ang nahihilo niyang noo at umupo sa gilid ng kama. Medyo nagulat siya kung gaano kalakas ang tama ng gamot ngayong beses—mas masakit sa alaala kaysa dati at mas malupit kaysa nakasanayan.Bumagsak siya sa kama, balisa, nakatitig sa pamilyar na kisame sa ibabaw niya.Sa umpisa, sobrang hirap ng gamutan. Para hindi siya magmukhang baliw, nagkulong na lang siya dito araw-araw, walang ginagawa. Sa tagal, kabisado na niya pati direksiyon ng bawat pattern sa kisame.Noon, abalang-abala si Kenneth sa pagmamahal kay Ella at walang pakialam sa kung gaano kalaki ang pinaglaban niya para mabuhay sa desperadong sitwasyon.Hindi niya alam kung ano ang pumasok kay Kenneth, pero kung ginagamit pa rin siya bilang pawn o bigla na lang nagloloko, wala na siyang balak magbago. Para kay Lolo, pipiliin na lang n