Semua Bab The Regret of my Billionaire Ex-Husband: Bab 351 - Bab 360

Mabilis at mabigat ang kanyang bawat paghinga. At bawat hinga niya ay parang pakikipaglaban sa matinding sakit.Nakabaluktot nga ang kanyang kaliwang paa sa isang hindi normal na anggulo at halata mo nga na may bali iyon. Bumulusok na rin nga ang buto sa kanayang balat at patuloy na lumalabas ang dugo mula sa kanyang sugat kaya naman nababasa nga ang kanyang damit at ang semento sa ilalim.Ang kanya ngang mukha ay puno ng pasa at galos. May tuyong dugo rin nga sa gilid ng kanyang bibig. Basang basa nga ng pawis at dugo ang kanyang buho na dumikit na nga rin sa kanyang noo. Dahan-dahan pa nga itong dumadaloy pababa sa kanyang pisngi.Puno rin nga ng sugat ang braso, balikat at likod ni Raymond. May ilan pa nga na malalim na sugat doon at halos makita na nga ang kanyang buto habang ang iba naman nga ay mababaw lamang. Pero bawat hiwa at bawat galos nga ay tahimik na nagsasabi kung gaano siya kalupit na pinahirapan.Bago nga tuluyang umalis si David ay sinindihan pa nga niya ang apoy sa

CHAPTER 211“Baliw ka na ba?” hindi man nga malakas ang boses ni Francis pero tumagos nga ito sa katahimikan ng gabi— klaro, mabigat at matalim.Nanatili pa rin nga si Sophia na nakaupo sa driver’s seat. At mahigpit pa rin nga ang pagkakakapit ng kanyang kamay sa manibela at bahagya ngang nanginginig ang kanyang katawan dahil sa biglaang pagkabig niya sa kotse kanina.Dahan-dahan nga na tumingal si Sophia kay Francis. Bigla ngang kumislap sa kanyang mga mata ang isang emosyon na mahirap nga na maintindihan na galit, sakit at lungkot na nagsabay sabay nga.“Hindi mo ako naiintindihan,” mahinang sabi ni Sophia at bahagya pa nga na paos ang kanyang boses. “May mga bagay na hindi ko mapapatawad,” dagdag pa niya. Katulad na lamang nga ng ginawa ni David dahil wala ngang kapatawaran iyon. Hindi nga kayang pigilan ni Sophia ang galit na unti-unting lumalaki sa kanyang puso. At parang apoy nga iyon na hindi mapatay patay. Dahil paano nga ba niya pipigilan ang ganitong klase ng galit.Sa mu

Basang-basa nga ng pawis ang noo ni Sophia. At hindi nga niya napansin na nanginginig na ang kanyang mga kamay.Agad naman nga na bumaba si Louie ng kanyang sasakyan. Tahimik nga siyang lumapit kay Sophia. Wala namang galit sa kanyang mga mata kundi pag-unawa at isang uri ng kalmadong pag-aalaga.Tumingin nga siya kay Sophia mula sa likod ng bintana ng kotse“Sophia, bumaba ka na muna r’yan,” sabi ni Louie at malumanay nga ang kanyng tinig na parng isang magulang na kinakalma ang batang nawawala sa sarili.Alam naman niya na sa buong araw na iyon ay pilit nga na pinanatili ni Sophia ang kanyang lakas. Nakangiti pa nga ito na humarap sa mga stocholders ng Marquez Group kanina. Pero sa likod nga ng ngiting iyon ay nag-aabang lang nga siya ng isang tawag.At ang tawag na hinihintay ni Sophia ay ang magdadala sa kanya kay Raymond. Pero hindi nga iyon dumating. At ang huling pader nga na pumipigil sa kanyang pagbagsak ay tuluyan na ngang gumuho. At hindi na nga niya iyon kayang pigilan pa.

“Hindi ko talaga alam kung nasaan na si Raymond,” sagot ni David at paos na nga ang kanyang boses. “Hindi ko siya isinama nung umalis ako roon. Iniwan ko lang siya sa basement…”Hindi pa man nga natatapos ang pagpapaliwana ni David ay nagsalita na nga muli si Sophia.“Wala nga siya roon,” malamig na sabi ni Sophia.“Imposible yan. Paano siya makakaalis doon gayong durog ang kanyang binti? Saan naman pati siya pupunta? Wala na siyang silbi at hindi siya makakatakas sa gano’ng kalagayan niya. Nandon pa rin siya,” halos pasigaw pa nga na sagot ni David dahil hindi nga siya makapaniwala na nakaalis nang ganon kabilis si Raymond.Sa mga sandali naman nga na iyon nang marinig nga ni Sophia ang sinabi ni David ay hindi na niya mapigilan ang panginginig ng kanyang katawan. Dinig na dinig nga niya na sinabi ni David na durog ang binti ni Raymond bigla tuloy siyang napaisip kung dahil ba iyon sa aksidente.Ang dati nga na kalmadong mga mata ni Sophia ay napuno nga ng matinding galit at poot. Ma

CHAPTER 213Kinabukasan nga ay maaga nga na isinalang ni Dr. Gerome si Sophia sa iba’t ibang klase ng test para malaman nga niya kung bakit hindi pa rin nga gumagaling si Sophia.At nang lumabas na nga ang resulta ng lahat ng ginawang test kay Sophia ay napakunot na lamang nga ang noo ni Dr. Gerome habang tinitingnan nga niya ito.Bagamat nagreseta nga siya ng mga gamot na pampalakas ng dugo para kay Sophia ay kitang kita naman nga na lalo nga na nanghihina ang katawan nito. At para bang may sintomas nga ito ng matinding pagkawala ng dugo at higit pa nga roon ay tila ba naapektuhan na rin nga ang kanyang utak.Isang maling galaw nga lang at maaari nga na tuluyan na itong mauwi sa bipolar disorder. Sa mga nakalipas kasi na mga araw ay napapansin nga ni Dr. Gerome na lalo ngang nagiging magulo at hindi na makatwiran ang mga kilos ni Sophia. Kaya nagtataka nga siya kung bakit nga ba ito humantong sa ganito.“Ano ba ang mga kinakain niya nitong mga nakaraang mga araw? unot noo nga na tan