Seductress Unforgotten의 모든 챕터: 챕터 121 - 챕터 130

"Gagawin ko ang lahat para sa’yo, Amara," ang saloobin ni Apple. "At hindi na muling pababayaan ang sarili ko." Ang isang malalim na buntong-hininga ay lumabas mula kay Apple, ngunit hindi na ito ang parehong buntong-hininga ng pagkatalo. Itong mga huling salitang iyon ay nagsilbing gabay na magpapaalala sa kanya na sa kabila ng lahat ng hirap, may pag-asa pa. Habang si Lance ay nagmumuni-muni sa kanyang mga hakbang, patuloy na bumabagabag sa kanyang isipan ang mga nangyari sa pagitan nila ni Apple. Hindi siya maaaring magpatalo. Nais niyang maging bahagi ng buhay ng kanyang mag-iina, si Amara at si Apple, at kahit gaano man ito kasakit, handa siyang maghintay at magbago para sa kanila. Pero may isang tao pa na hindi mawala-wala sa kanyang buhay, at iyon ay si Monica.Matapos ang ilang oras ng pagmumuni-muni, narinig ni Lance ang kanyang cellphone na tumunog. Agad niyang kinuha ito at nakita ang pangalan sa screen—Monica.Nag-atubili siya sandali, pinagmumuni ang sitwasyon. Alam niya

Muling napatingin si Apple kay Lance, at hindi siya nakapagsalita agad. "Gusto ko sanang magpasalamat, Lance. Salamat sa pagbisita at sa pagiging ama kay Amara." Muling napabuntong hininga si Apple, habang nakatitig kay Lance. Alam niyang may mga bagay silang kailangang pag-usapan, ngunit hindi pa siya handang magsimula ng usapan na iyon."Apple, hindi ko alam kung paano ko gagawin, pero hindi ko kayang mawala ka." Walang pag-aalinlangan sa mga mata ni Lance, ramdam ni Apple ang tindi ng pagmamahal nito. Ngunit pati siya, may mga tanong sa kanyang isipan. Puno ng emosyon, parang hindi niya kayang isuko ang mga pangarap nilang dalawa."Siguro, Lance, hindi pa tamang panahon para sa mga usapan na 'yan. Pero…" Sinubukan ni Apple na tapusin ang kanilang usapan, ngunit hindi niya kayang magtago ng damdamin. "Basta, nandiyan ka, at nandiyan si Amara. Sana magkaayos tayo, kahit hindi agad-agad."Lumingon si Lance at ngumiti ng konti, pero may halong lungkot. "Puwede bang maghintay ako, Apple

Napangiti si Lance at tiningnan si Apple nang may ngiting puno ng pag-asa. "Kita mo? Kahit si Amara gusto tayong magkasama."Napabuntong-hininga si Apple. "Lance, hindi ganun kadali 'yun."Pero si Lance? Ni hindi natinag. Sa halip, mas lalo pang lumapit habang karga pa rin si Baby Amara, na abala sa paglalaro ng mga daliri niya sa mukha ng ama."Bakit hindi?" seryosong tanong ni Lance. "Apple, co-parenting lang ba talaga ang gusto mo? Wala na bang kahit konting puwang para sa’kin?"Tinitigan siya ni Apple, pinipilit panatilihin ang matigas niyang paninindigan. "Lance, ang daming nangyari. Sinaktan mo ako. Iniwan mo ako. Paano ko basta-basta na lang ipipikit ang mata ko sa lahat ng ‘yon?"Natahimik si Lance. Alam niyang may punto si Apple. Pero hindi siya susuko. "At paano kung patunayan kong hindi na ako 'yung Lance na iniwan mo noon? Paano kung sabihin kong mahal pa rin kita?"Napairap si Apple. "Naku, Lance, hindi ako uto-uto. Kung mahal mo ako, hindi mo ako pababayaan noon. Ngayon,

Natapos ang araw at kailangan nang umalis ni Lance, pero hindi pa rin siya nagmamadaling lumabas ng opisina.Nakaupo siya sa waiting area, hawak ang maliit na kamay ni Amara, habang si Apple naman ay abala pa rin sa pakikipag-usap sa isa pang kliyente. Panay ang sulyap niya rito, pero agad ding iniiwasan ni Apple ang tingin niya.Napabuntong-hininga si Mia na kanina pa nakamasid. "Hoy, Lance, wala ka na bang ibang trabaho? O baka naman gusto mo na lang mag-apply dito bilang assistant ni Apple?" bulong nito, sabay tawa.Ngumiti si Lance. "Depende. Malaki ba ang sahod?""Naku, kahit libre pang pagkain, hindi kita kukunin! sagot ni Mia, pabirong sinamaan siya ng tingin. "Alis na at baka mabato ka na ni Apple ng flower vase!"Natawa si Lance pero hindi pa rin siya natinag. Tumayo siya, karga si Amara, at lumapit kay Apple. "Alis na ako."Saglit siyang nilingon ni Apple. "Good.""Namiss mo ba ako?" tanong niya bigla, may pilyong ngiti.Napatingin sa kanila ang kliyente ni Apple, kaya napil

Ito ang araw na matagal na niyang pinlano. Ang araw na hindi lang siya basta magdiriwang ng kaarawan kundi sisiguraduhin niyang hindi matatapos ang gabing ito nang hindi natutupad ang pangarap niyang magkaroon ng anak. Anak na mag-uugnay sa kanya kay Lance magpakailanman.Sa loob ng mamahaling hotel suite na pinili niya para sa espesyal na selebrasyon, naglakad-lakad si Monica habang hawak ang cellphone. Tumawag siya sa kanyang kaibigan na si Bianca. Ang tanging taong alam niyang makakatulong sa kanya."Bianca, kailangan ko ng tulong mo. May alam ka bang aphrodisiac na mabilis at malakas ang epekto?""Hala, girl. Para saan? Baka naman may masama kang balak, ha?""Wala. Gusto ko lang ng perpektong birthday celebration. Gusto kong maging espesyal ang gabi ko kasama si Lance."Natahimik si Bianca sa kabilang linya."Hmm... Alam kong may mga natural na pampagana. Pero kung gusto mo ng siguradong epekto, meron akong gamot na mabilis at tiyak ang resulta. Pero Mon, sigurado ka ba dito?""Oo