“ไกรสร วันนี้จักไปเล่นในหุบเขาไกรลาสหรือ?” “พะย่ะค่ะเสด็จแม่ ลูกไปมินาน จักรีบกลับมาหากท่านพ่อเรียกหา” “คิกๆ แม่มิว่าเจ้าดอก หุบเขาไกรลาสมิได้ไกลจากวิมานฉิมพลีนัก กลับมาก็น่าจักทันมื้ออาหารพอดี” “ลูกจักรีบกลับมา” ครึ่งอสูรปักษานามว่าไกรสรนั้นร่ำลามารดาของตน กรรณิกาอัปสรลูบผิวแก้มคมคายของลูกที่ดูหล่อเหลาตั้งแต่ยังเล็กอย่างรักใคร่ เมื่อเวลาผ่านไปไม่นานบุตรชายของนางเติบใหญ่เป็นหนุ่มน้อยผู้งดงาม มีปีกงามสง่าคล้ายพ่อ ดวงหน้าสวยคมคายได้มารดร ปีกหนึ่งสีชาด ปีกหนึ่งสีขาวราวกับปุยเมฆ ไกรสรชื่นชอบหุบเขาไกรลาสมากแม้ว่าอาจจักมีสัตว์หิมพานต์ที่อันตรายอยู่มาก แต่เขามั่นใจในพละกำลังวังชาของตนเองตามประสาชายหนุ่มแรกรุ่น คราแรกหล่อนนึกห่วงเจ้าลูกชายตัวน้อย แต่ท้าวไกรสิงห์กลับบอกว่าควรให้ลูกได้ไปผจญภัยและใช้ชีวิตอย่างเต็มที่บ้าง จักได้ดำรงชีพอยู่อย่างแข็งแกร่ง และสืบทอดการดูแลเมืองต่อจากพ่อได้แบบไม่บกพร่อง แบบนี้เขาเรียกว่าเด็กเส้นใช่ไหม เป็นสายตรงว่าที่กษัตริย์คนต่อไป ดูเหมือนท้าวไกรสิงห์จักหมายมั่นปั้นมือกับลูกชายคนนี้มากทีเดียว แต่คนเป็นแม่มักคิดละเอียดอ่อนกว่า อย่างมากนี่ก็ครรภ์แรก หรืออาจจะเรี
Last Updated : 2025-06-11 Read more