Semua Bab HER TURN TO BREAK HIM: Bab 41 - Bab 50

Chapter 43Vince POVMabilis akong nagmamaneho patungo sa aking condo unit. Ayaw kong may makakita sa kanya na ganitong sitwasyon. Hindi nag tagal ay agad din kami nakarating saka ko hinubad ang jacket at binalot ko sa kanya upang hindi makita ang kanyang mukha. "Hmmmm, Vince!" bulong nya sa akin saka mas isiniksik niya ang kanyang mukha sa aking dibdib. Hindi ako manhid at tao lang din ako. Kanina ko pa nararamdaman ang pananakit sa aking puson sa kanyang ginawa. Ilang sandali ay agad kaming nakarating sa aking unit saka ko binuksan at pumasok sa loob. Hindi ko kinalimutan na i-lock ang pintuan saka ko ito inilapag sa kama. Paglapag ko ay agad iyong bumukaka at nilalaro ang kanyang tingkil habang umuungol."Ughhh, aaahhh!" saka hinimas din nito ang kanyang dibdib habang pumipikit. "Shit!" Mabilis akong tumayo at lumayo kay Safara, pilit na hindi tinitingnan ang ginagawa niya. Ramdam ko ang pagtigas ng panga ko habang nilalabanan ang tukso.Hindi ko alam kung paano ko naitatak s

Chapter 45Six Years LaterNakatayo ako sa harap ng malaking bintana ng opisina ko, pinagmamasdan ang tanawin ng syudad. Ilang taon na ang lumipas, ngunit hindi ko pa rin maiwasang maalala ang gabing iyon—ang huling beses na magkasama kami ni Safara.Alam kong hindi ko siya dapat hinayaang umalis. Alam kong dapat hinabol ko siya, ngunit nang subukan kong hanapin siya, parang naglaho siya sa mundo. Para siyang usok na hindi ko na muling mahawakan.Anim na taon. Anim na taon ng paghahanap, ng pagtatangka na burahin siya sa isip ko, ngunit kahit anong gawin ko, hindi ko magawa.At ngayon… bumalik siya."Boss, she's back!" ulit ng tauhan ko sa kabilang linya. "At may dala itong batang babae."Halos malaglag ang hawak kong baso.Batang babae?Hindi ko maintindihan kung bakit parang bumagal ang paligid. Pakiramdam ko ay may bumagsak na bomba sa dibdib ko."Sigurado ka ba?" tanong ko, pilit na pinapanatili ang kumpiyansa sa boses ko."Yes, boss. Nakita namin siya sa airport kanina. Hindi pa

Chapter 48"Nasa loob ng resort sa aming silid matutulog," malamig kong sagot. "Kung balak mong makita siya, ito lang ang masasabi ko, Vince. Kailangan mong harapin muna ang aking lolo bago ka makalapit sa iyong anak."Napakuyom ang kamao ni Vince, at sa kabila ng lamig ng gabi, ramdam ko ang matinding tensyon sa pagitan namin. Hindi siya agad nagsalita, pero alam kong hindi siya papayag na basta na lang ako lumayo muli—lalo na ngayong alam na niya ang tungkol kay Selene."Tingin mo ba matatakot ako sa lolo mo, Safara?" malamig ang tono niya, pero sa ilalim ng galit ay may halong hinanakit. "Akala mo ba hahayaan kong hadlangan niya ako para makita ang anak ko?"Napatingin ako sa mga mata niya—mga matang puno ng determinasyon at isang emosyon na hindi ko matukoy. Hindi lang ito tungkol sa galit niya sa akin dahil itinago ko ang katotohanan. Ito ay tungkol sa pagkawala ng anim na taon—anim na taon na hindi niya alam na may anak siya.Alam kong hindi siya susuko."Hindi ko sinasabing mat

Chapter 50Safara POVMaaga pa lang ay nagising na ako. Hindi dahil sa ingay o sa alarm, kundi dahil sa kaba na kanina pa nakaupo sa dibdib ko. Hindi ako mapakali. Paulit-ulit kong tiningnan si Selene, na ngayon ay mahimbing pa ring natutulog habang yakap-yakap ang paborito niyang stuffed bunny.Tumayo ako, lumapit sa bintana, at pinagmasdan ang papasikat na araw sa likod ng mga ulap. Tahimik ang paligid. Tila ba pati ang hangin ay nag-aabang kung ano ang mangyayari ngayong araw.Babalik ba talaga siya?At kung bumalik siya… handa ba talaga ako?Napapitlag ako nang marinig ko ang katok mula sa pinto. Tatlong marahang katok. Sunod-sunod. Pamilyar.Agad kong naramdaman ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Nilapitan ko ang pinto, saglit na huminga nang malalim, at saka dahan-dahang binuksan iyon.Nakatayo si Vince sa harapan ko. Nakasuot siya ng itim na long sleeves na bahagyang nakabukas ang mga butones sa itaas. Wala siyang armas, wala siyang kasamang tao. Ngunit ang presensya niya ay mab

Chapter 52Pero hindi ko iyon tinanggap.“Buti pa mag-order na tayo,” sabi ni Kim, sabay kuha ng menu.“Let’s have fun!” sigaw ni Jane.“Yeah!” sabay taas ni Safara ng kamay, sabay ngiti.Napako ang tingin ko sa kanya. Sa ngiti niya. Sa mga mata niyang tila wala na akong puwang. Doon ko napagtanto… masakit pa rin. Kahit tatlong taon na ang lumipas, mahal ko pa rin siya.At sa gabing iyon, may nabuo akong plano. Mali, makasarili, pero sa pagkakataong iyon—natalo ako ng damdamin.Kinausap ko ang mga kaibigan ko. Noong una ay ayaw nilang makisali, pero kalaunan ay pumayag din. Habang nag-iinuman kami, palihim kong nilagyan ng sleeping tablet ang inumin ng boyfriend ni Safara. Hindi ko alam kung bakit ko iyon nagawa. Sa totoo lang, hindi ko rin alam kung sino ang naging mas masama—ako o ang konsensya kong nanahimik buong gabi.Hindi rin namin inaasahan na mabilis malasing si Safara. Dalawang tagay pa lang, pulang-pula na ang pisngi niya at pasuray-suray na ang lakad.“Shit, Kim, lasing na