All Chapters of Unstoppable Desire : Chapter 1 - Chapter 10

Jessica's POVParang sasabog na ang dibdib ko sa inis. Konti na lang tlga at bubulyawan ko na tong mayabang na lalakeng to. Hindi porket boss kita gaganituhin mo ako. Abah, hindi ikaw ang boss ko. bulong ko sa sarili. Buwisit na lalakeng to. Kung hindi lang ako pinakiusapan ni Sir George, hinding hindi ako papayag na maging temporary secretary mo. Hinga ng malalim Jessica, kaya mo to. Tatlong araw lang at hindi mo na makikita ang pagmumukha ng lalakeng ito. Abah, bakit siya pumayag na maging temporary secretary niya ako kung wala naman pala siyang tiwala sa akin?. Nabriefing na ako sa ugali ng lalakeng ito, pero d ko inaasahan na mas malala pala sa inaasahan ko. Tahimik lang akong nakatingin sa labas ng bintana habang bumabiyahe. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. "Wake up! Get the bags!" Bigla akong nagising dahil sa malakas na boses na aking narinig at malakas na bagsak ng pinto. "Oh Shit! patay na naman ako sa may mens na lalakeng ito. Yes, mas malala pa yung ugali n

Jessica's POVKinakabahang sumunod ako sa likod ni Sir Nick. Nakita ako ni Ate Andrea, lagot ako. Akala ko nasa business meeting sa Europe si Ate. Hindi pa naman alam ni dad na nagtatrabaho ako kay George, lalo na para kay Nicholas. Parehas ng line of business ang pamilya namin at kay Nick. Yes, I am not a typical secretary. Anak ako ni Elmer Laviste at Matilda Laviste na may ari ng Laviste Land Inc. Ate ko si Andrea Laviste ang matinik na business woman na dahilan ng pag angat lalo ng Laviste Land Inc.. Hindi nila pinapahawak ang company namin sa akin dahil gusto nila sa paintings and Arts ako magfocus. Para sa kanila mahina at d ako magaling sa negosyo kaya kay Ate Andrea nila pinagkatiwala ito. Ang hindi nila alam, halos isang taon na akong nagtatrabaho kay George. Gusto ko kasi silang sorpresahin at gusto kong patunayan sa kanila na may silbi din ako sa negosyo, at kaya ko rin silang tulungan at maaasahan din nila ako sa pagnenegosyo. Paikot ikot ako sa loob na kwarto ko. D ako m

Jessica's POVNauna akong pumasok sa hotel room at dumiretso sa kwarto ko. Hindi ko alam bakit ang init init ng mukha ko. Dahil ba sa pagkapahiya kanina kasi may kasama kame o dahil sa sinabi ni Sir Nick na mas maganda ako. Teka teka, bakit ako apektado sa sinabi niya. Bakit parang masaya ang puso ko dahil doon. " Erase erase Jessica, hnd mo dapat maramdaman yan. Siya ang lalakeng mahal ng kapatid mo. Ang kailangan mong gawin ay iwasan ito". kastigo ko sa sarili. Kita ko kung paano titigan ni Ate Andrea si Sir Nick . Hindi ko inaasahan na ganoon pala ito magmahal. Kahit babaero, handa pa rin niya itong tanggapin. Alam ko nasaktan ito kanina sa ginawa ni Sir Nick, ngunit d ko man lang ito madamayan dahil Takot kasi akong mahuli kame.aah Hindi ko na alam anong gagawin, litong lito na ako. Paano pag nalaman ni Sir Nick na kapatid ko si Ate Andrea, aaah lagot ako. aaah. "Inhale, exhale! 2 days to go and your done. Di mo na makikita si Sir Nick. All you have to do is to do your job pe

Nick's POV Napansin ko na parang nagkakagulo doon sa may buffet area. At Napansin ko rin na parang kasali si Jessica sa gulo. Naglakad ako papalapit sa kanila. Napantig ang aking tenga nung marinig ko ang pinagsasabi ng isang babae. Galit sana akong lalapit dito ngunit napatigil ako sa paglalakad at napangiti. Hnd na ako kailangan ni Jessica, kaya niyang ipagtanggol ang kanyang sarili kaya mas lalo akong napahanga dito. Nakita kong parang modela itong naglakad palabas at nung malapit na siya sa may pinto ay bigla itong naglakad na akala moy may tinatakasang aso. Mas lalo akong napangiti. She is so cute. Bulong ko sa sarili. Susundun ko na sana ito ng may biglng humarang sa aking dinadaanan. " Nick! You look dashing tonight. I wasn't able to congratulate you earlier, It was a Fabulous presentation" mahabang sabi ni Andrea. " Thank you! Please excuse me." nagmamadali kong pagpapaalam. " Nick! iniiwasan mo ba ako?" tila maiiyak na sabi nito sabay hawak sa braso ko. " I know

Jessica's POV "Manang umuwi na po ba si Daddy? " tanong ko sa isa sa kasambahay namin na nagdala ng meryenda para sa akin. "Wala pa po senyorita" sagot nito. Tumango na lang ako at itinuloy ang pagpipintura. Hindi ko pa rin maintindihan kung bakit ayaw nila akong tumulong sa pagnenegosyo. Sinuway ko ang gusto nila na ihasa pa ang aking pagpipintura at nag aral ako ng business. Hindi man sa pagmamayabang pero alam ko na magaling na ako sa pagpipintura,Maraming tao na ang humahnga sa aking mga paintings at gusto akong makilala. Ngunit pinili kong maging sicreto. Ewan ko ba, hnd pa ako hnda na ipakilala ang aking sarili sa mundo. Kaya siguro ako ganito kasi lumaki din ako na laging nasa kwarto at hnd pinapalabas nila mommy at daddy tuwing may occasion. Konti lng ang nakakaalam na may isa pang Anak sila Daddy. Tinatanong ko sila noon, ang rason nila ay dahil ayaw nilang mapahamak ako dahil ang mundo raw ng pagnenegosyo ay delikado. Naiiintindihan ko naman, dahil nga muntik na rin