Jessica's POV
Nauna akong pumasok sa hotel room at dumiretso sa kwarto ko. Hindi ko alam bakit ang init init ng mukha ko. Dahil ba sa pagkapahiya kanina kasi may kasama kame o dahil sa sinabi ni Sir Nick na mas maganda ako. Teka teka, bakit ako apektado sa sinabi niya. Bakit parang masaya ang puso ko dahil doon. " Erase erase Jessica, hnd mo dapat maramdaman yan. Siya ang lalakeng mahal ng kapatid mo. Ang kailangan mong gawin ay iwasan ito". kastigo ko sa sarili. Kita ko kung paano titigan ni Ate Andrea si Sir Nick . Hindi ko inaasahan na ganoon pala ito magmahal. Kahit babaero, handa pa rin niya itong tanggapin. Alam ko nasaktan ito kanina sa ginawa ni Sir Nick, ngunit d ko man lang ito madamayan dahil Takot kasi akong mahuli kame. aah Hindi ko na alam anong gagawin, litong lito na ako. Paano pag nalaman ni Sir Nick na kapatid ko si Ate Andrea, aaah lagot ako. aaah. "Inhale, exhale! 2 days to go and your done. Di mo na makikita si Sir Nick. All you have to do is to do your job perfectly" pagkumbinsi ko sa sarili ko. Matagal bago ako nakatulog kagabi. Kaya kita ang eyebags ko sa ilalim ng mata ko. Tinakpan ko na lang ito ng makeup. Nagulat ako pagbukas ko ng pinto nasa mesa na si Sir Nick at inaayos ang pagkain. " Today is a busy day and we have to hurry. The panel decided that the design should be shown together. Hindi na siya isa isang presentation tulad ng nabanggit . I believe natanggap mo din ang email nila." Guilty, nagmamadali kong binuksan ang email ko. Uu nga at 9am siya magsisimula. Dali dali akong umupo sa mesa at mabilis na kumain. Dapat ako ang naghanda nito. Naghihintay ako na sitahin niya ako dahil sa palpak ko ngaun, pero tahimik lang itong kumakain. Tila ang lalim ng iniisip. D ko mabasa kung ano ang nararamdaman nito ngayon. Di ko na ito kinulit at inubos ko na lang ng mabilis ang aking pagkain. 8:30am pa lang andoon na kame ni Sir Nick sa conference room. May apat na malalaking LCD na nakapaligid sa amin. Halos puno na rin ang mga upuan. Apat na companya ang maglalaban para sa project na ito. Para siyang BGC project na gagawin sa Pampanga. Kanina pa tahimik si Sir Nick. D ko alam kung kinakabahn ba ito o ano man. Nakito kong pumasok na rin si Ate. Ngumiti ito kay Sir Nick. Di ko alam na kasama pala ang Companya namin sa bidding na ito. Akala ko d na nila kayang hawakan ito. Huminga ako ng malalim ng sabihin ng host na ihanda na ang design ng bgc of pampanga. D pa man na present ni Sir Nick and design niya, napahanga ako dito. Bilang, artist kita ko kung gaano kadetalyado ang paggawa nito. Nagbilang ang MC para sabay nila itong iflash sa screen. Nung lumabas ang lahat ng design narinig ko ang paghanga sa mga nandoon at ang pagtataka sa mata nila. Tumingin akonkay Sir Nick at nakita ko ang pagkunot ng noo nito. Tinignan ko isa isa ang design at nagulat ako na ang design ng kompanya namin ay halos parehas ng kay Sir Nick. Tinitignan ko si Sir at kita ko ang galit sa mata nito. Ewan ko ba kung bakit kinakabahan ako. Ramdam ko ang galit na umaapoy sa kanya. Unang nagpresent ang Laviste Land Inc kasunod ng dalawa pang kompanya. At napansin ko halos lahat parehas ng sa amin. Mas lalong lumakas ang tibok ng puso ko. "Please prepare the presentation" utos nito sa akin. Tumayo na ito at confident na nagsimulang ipaliwanag and design niya. Nung akala nilang patapos na ito, nagulat sila sa sorpresa nito. May files itong binuksan sa kanyang laptop na may lock " As you can see, the design that I prepared is like the head of an eagle. This is my 3D nd animated presentation and the future of the city. I didn't include it there on my first presentation because I want you to look beyond what is shown. " pagsisimula nito. Kita ko ang tiwala nito sa kanyang sarili. Habang nagsasalita ito at nagpapaliwanag tila ito kumikinang. Hindi ko alam kung bakit tila lumalakas ang tibok ng aking puso habang pinapanood siya. Para akong nanood ng concert ng paborito kong Artista. Napapatulala ako sa galing niya. Kaya pala walang label ang ibang design niya dahil nakalaan pala ito para sa pagtatanim ng puno, hiking area tulad ng sa korea. Reservoir, rainforest, solar energy,pathway energy and flood control. Nung matapos siyang magpaliwanag. Halos lahat ng andoon ay tumayo at pinalakpakan siya. Kasama na ako doon. Ang galing niya. Tila lumundag ang aking puso ng tumingin ito sa akin at ngumiti. Ngumiti din ako sa kanyan at nagcongratulate. Nawala ang ngiti ko nung makita ko ang talim ng tingin ng ate ko sa akin. Napalunok ako at umiwas ng tingin. Nag anounce na ang MC ng pagkatapos ng presentation. D pa nila sinabi kung sino ang nanalo dahil pag aaralan pa nila ito. Sa ganitong proseso eniemail lang ng result.. Pagkatapos ng lahat ng presentation, Halos lahat ng tao doon dinumug si Sir Nick. Sa reaksyon pa lang ng mga critiques and business owner, kita na kung sinong nanalo. Hindi ko alam, pero ang saya ko para sa kanya. Grabeh napahanga ako sa galing niya. Isa na ako ngayon sa mga tagahanga niya. Alam ko namang magaling siya, kaya lang natakpan kasi yun ng mga bali balita na babaero siya Kaya siguro nahusgahan ko siya noon. Kita ko ang saya sa kanyang mata habang nakikipag usap at nakikipagkamay sa mga taong nandoon. Nagulat ako ng may maramdaman akong may humila sa akin. Dinala niya ako sa isang sulok. " Parang ang saya mo na natalo ang kompanya natin" tila sarcastic na sabi nito. " Ate! hnd naman, tsaka wala pa namang resulta." pagpapaliwag ko. " Actually Im happy for him too, beside we will work together naman in this project kasi makikipagpartner siya sa Laviste Land Inc. kapag implementation na. " tila masayang sabi nito. "Hindi ako sure ate kasi sa pagkakabasa ko sa plan niya, yung CMT Construction ang hahawak sa project" Tila inosenteng sabi ko. Tsaka ko lang narealize nasabi ko na pala ang hindi dapat sabihin. Tinakpan ko ang aking bibig at tila gulat at takot. Patay na naman ako kay Sir Nick. Ewan ko ba kung bakit masyado akong honest sa Ate ko. "What? are you sure? tila gulat na sabi nito. All these years ang CMT ay nakafocus sa design and engineering. Yes they have construction pero small business lang kasi d nila kaya ang ganitong project" pagpapaliwanag nito. " Talaga ate? ganoon ba yun?' palusot kong sabi "Bago ka pa nga sa Industriya, you need to learn more". Sabay tapik nito sa ulo ko sabay alis. Huming ako ng malalim at tumingin kay Sir Nick. Buti na lang di naniwala si Ate kung hnd patay ako. Nakita ko kasi ang future expansion and collaboration ng CMT which includes construction na. And that is a secret project na pinatatrabahuan ni Sir Nick.Scarlett’s POV Natigilan ako sa sinabi niya. Akala ko si George ang tinutukoy namin… si Nick pala.Pinunasan ko ang mga luha sa pisngi ko at tumingin sa kanya.Kumpara sa nararamdaman ko, mas matindi ang pinagdadaanan ni Jessica.Nakaramdam ako ng lungkot at awa para sa kanya, pero higit sa lahat, humanga ako.Ang tagal na naming magkasama dito, mahigit isang buwan na… at ilang beses ko lang siyang nakitang umiyak, masasabi kong napakatatag niyang babae.Tahimik siyang lumalaban. Hindi siya nagpapadala sa emosyon, pero ramdam mo ang lalim ng sakit na tinatago niya.“Kailangan mo nang harapin si George,” muling balik ni Jessica sa usapan namin.“Carly, listen,” malumanay niyang sabi, “I don’t know why there is fear in your heart. Is it because, hindi naiparamdam ni George nang buo ang pagmamahal niya sayo? Is it because he’s not saying I love you to you? Is it because…”“No!” mabilis kong putol sa sinasabi niya.Ramdam ko naman na mahal ako ni George. I mean, he’s good, he’s kind, h
Jessica’s POVTahimik akong nakatayo sa gilid ng ilog Thames. Dito sa London. Suot suot ko ang isang makapal na coat, marahang hinihipan ng malamig na hangin ang aking buhok habang nakatingin sa malawak na tanawin sa harap ko. Tila kay payapa ng paligid.Sa di kalayuan, tanaw ko ang London Eye, mabagal na umiikot, kumikislap sa ilalim ng papalubog na araw. Ang langit ay may halong kulay kahel at lilang gumuguhit sa ulap, tila pininturahan ng isang mahinahong kamay.Huminga ako ng malalim. Halos mag-iisang buwan na ako dito. Ngunit, tila kahapon lang. Napangiti ako nung makita ko ang dalawang magkasintahang naghahalikan. Ngunit, sa di inaasahan, bigla kong naalala si Nick. Gumuhit ang sakit sa aking mukha. Pinipilit kong tanggapin, ngunit kay hirap. Minsan, naiisip ko, sana, hindi ko na lang nalaman ang totoo. Dahil ang masayang alaala namin ni Nick ay isang malaking kasalanan. Ipinilig ko ang aking ulo. “ Jes!” lakad takbong sigaw ni Scarlett. “ Be careful Carly! Sigaw ko. Kita n
Elmer’s POV“Sir, successful na pong na-transfer ang lahat ng pera mula sa account na ito papunta sa account ng anak ninyo.”Nanlaki ang ngiti sa aking mga labi. “Hahaha! Sa wakas… wala na akong iisipin pa.”“Maraming salamat!” Masaya akong tumayo at lumabas ng bangko, pakiramdam ko ay gumaan ang lahat.Habang naglalakad papunta sa kotse, doon ko pa lang binuksan ang cellphone ko.“Shit.” Apat na oras na pala akong nawala sa radar. Hindi ko nabasa ang sunod-sunod na mensahe mula sa organisasyon.Pero imbes na kabahan… napangiti pa ako.“Wala nang mahihita sa akin ang organisasyon,” bulong ko sa sarili habang sumasakay sa kotse.“Unti-unti nang nawawasak ang pundasyon nito. Kalahati ng miyembro, isa-isang nawawala, nagtatago, at tulad ko… inaalis ang pondo sa mga account na hawak ng organisasyon.”“Sa wakas… sa secret base.”Napangiti ako habang iniisip ang laki ng perang nailigtas ko.Ligtas na ako. Wala nang kapangyarihan ang organisasyon na kunin sa akin ang pera. Kailangan ko lan
Underground third person POV“Va te faire foutre!” malakas na sigaw ni Leon, nanginginig sa galit, habang dinuduro ang bawat isa sa mga miyembro ng organisasyon.Walang ni isa mang kumibo. Walang nagulat. Lahat sila, alam na kung bakit nag-aalab si Leon. Maraming mga transaksyon ang nahuli.Mabibigat ang hakbang ni Leon habang palakad-lakad sa gitna ng silid. Matalas ang kanyang tingin, parang blade na kayang sumugat kahit walang galaw. Isa-isa niyang tinitigan ang mga kasamahan, tila binabasa ang laman ng kanilang mga isipan.“Paano nangyari ang lahat ng ito?”“Anong nangyayari sa inyo?”“Nagiging inutil na ba kayo lahat?!”Sunod-sunod, parang kidlat ang kanyang mga tanong.Walang sumagot. Walang may lakas ng loob.“Tsk!”Napailing si Leon, nilingon ang malaking monitor sa dingding. Nanliit ang kanyang mga mata. Halos kalahati ng mga miyembro, wala sa meeting.Isang mapait na tawa ang binitawan niya. “Ahaha… hahahaha!” Mabilis ang pagbago ng emosyon, mula sa galit, sa tawa, papunta
Nick’s POVBumalik ako sa kasalukuyan nang biglang tumunog ang cellphone ko, sabay putol sa mga alaala ng huling usapan namin ni Jessica.“Hello, kumusta po, General Reyes?”“Magandang balita, Nick,” sagot niya, bakas ang sigla sa tinig. “Nagamit namin lahat ng impormasyong naibigay mo. Lima sa mga transaksyon ng organisasyon ay aming napigilan. Nahuli ang mga taong sangkot.”Napangiti ako, hindi ng saya, kundi ng muling nabuhay na determinasyon.“Bilyon-bilyon ang nawala sa kanila. Masasabi kong yumanig ang pundasyon ng organisasyon dahil sa mga nabunyag na transaksyon,” sabi ni General, malalim ang tinig.“Masaya po ako sa balita,” sagot ko, malamig ang boses at matalim ang titig ko sa kawalan. Kulang pa 'yan… kulang pa 'yan sa ginawa nila sa daddy ko. Sa pagkitil nila sa buhay ng taong pinakamahalaga sa amin ni Jessica.“Mabubuwag na po kaya ang organisasyon dahil sa nangyari?” tanong ko, bahagyang may pag-asa.“’Yan ang hindi ko pa masabi,” sagot niya, biglang bumigat ang tono.
Nick’s POVMag-isang buwan na ang lumipas mula nung huli kaming mag-usap ni Jessica. Umalis siya papuntang abroad kasama si Scarlett. Hindi ko na siya ginulo. Gusto ko kasing igalang ang kahilingan niya, ang hiling niyang magkaroon ng oras para sa sarili. May mga update naman akong naririnig kay George tungkol sa kanya, kaya kahit papaano, panatag ako.Pero... namimiss ko siya.Gusto kong malaman kung ayos na ba siya. Kung mas gumaan na ba ang loob niya. Kung napapatawad na ba niya ang lahat, kasama ako. Ang dami kong tanong… at ang dami ko ring takot.Hindi ko makalimutan ang huli naming pag-uusap sa condo ni George.~~Flashback – George’s Condo~~Pagkagising ni Jessica, hinayaan nila kaming mag-usap sa sala. Tahimik na pumasok sa kwarto sina George at Scarlett. Naiwan kaming dalawa, kami lang. Walang ibang tunog kundi ang kaba sa dibdib ko.Tahimik. Mabigat ang paligid. Ramdam ko ang tensyon sa hangin.Jessica was fidgeting, playing with her fingers, halatang kinakabahan.Mahabang