Share

Chapter 5

Author: Real Silient
last update Last Updated: 2025-01-04 00:37:54

Andrea's POV

"Yes, were you able to get it? I need that copy tomorrow. I want it to be clear and concise as usual. Please finish it ASAP" binaba ko na ang telepono ko. Napismid ako sabay inom ng wine. "One down and you are mine " Ang saya ko ngayon. Pero napalitan ito ng inis ng maalala ko ang aking kapatid. I can't help but felt jealous. Ang lapit lapit lang niya kay Nick. I am willing to be his secretary mapalapit lang ako sa kanya. I have been with other guy, trying to move on from him, pero bumabalik pa rin ako kay Nick. Iba ang halik niya. Iba pa rin ang hawak at haplos niya. Hinahanap hanap ko ito sa ibang lalake pero wala. Tanging si Nick lang ang nagparamdam sa akin non.

" Oh, Nick I miss you, Babalik ka rin sa akin Nick". I swear.

Umakyat ako para kumain. Papasok na ako ng restaurant ng makita kong seryosong nag uusap si Nick at Jessica habang kumakain. They don't look like they are dating pero tila nagpupuyos ang puso ko sa galit at selos. I faked a smile bago lumapit sa kanila.

" Nick, sabay himas ko sa balikat nito". Nakita kong nagulat si Jessica sa inasal ko. Pero binalewala ko siya at umupo katabi ng upuan ni Nick.

" Bakit di mo ko hinintay? d ba sabi ko sabay tayong kakain?" paglalambing ko.

"Girlfriend?" painosente kong tanong sabay tingin kay Jessica.

Tumigil ito sa pagkain sabay punas ng bibig. Timitig ito sa akin at diretsong sinabi na ...

" Yes! meet my girlfriend, Jessica!".

Para akong tinamaan ng kidlat sa sagot ni Nick.

Nakita ko rin kung paanong nabilaukan si Jessica sa sinabi nito. Ang mas masakit, kita ko kung paano niya ito alalayan at asikasuhin. Tinataboy ni Jessica ito, pero pinipilit pa rin ni nick na tulungan si Jessica. Kita ko ang pag aalala niya dito. I never experience this kind of treatment from him. We've been together for two months nung nasa abroad kame, pero d ko maalala na tinitigan niya ako tulad ng pagtitig niya kay Jessica ngayon. I might be, blinded by jealously, kasi alam ko naman na nagpapanggap lang si Nick para iwasan ako. At masakit kasi napilitan siyang magpanggap para lang iwasan ako. O para saktan ako. No, hnd ako magpapatalo. Alam ko galit lang siya at may natitira pang pagmamahal sa puso niya para sa akin. Yes, I believe we have loved each other.

"Gusto mong makipaglaro Nick? Then I'm on. " sabi ko sa sarili.

Pinilit kong ngumiti. Sabay lingon kay Jessica.

"Hello Jessica, I'm Andrea, Nicks Ex". pagpapakilala ko.

Nakipagkamay sa akin ang aking kapatid at tila nagmamakaawa ang mata nito. Pinisil ko ang kamay niya ng mahigpit. Nakita ko ang pagngiwi ng mukha niya dahil nasaktan at napansin iyon ni Nick. Hinila niya ito. D ko mapigilang masaktan dahil sa pagprotekta nito kay Jessica.

Pinilit ko pa ring ngumiti .

" Would you mind if I share a table with you?" tanong ko kay Jessica.

" Sure, sure" maamong tupang sabi nito.

Nakita kong nagtiim baga si Nick. Natatawa ako sa itsura nito.

" Nicholas, Nicholas! panalo ako ngayon. What Andrea wants, Andrea will get it. You wait and see" bulong ko sa sarili.

Nick's POV

Kita ko na tila d apektado si Andrea sa sinabi ko. Relax pa itong nakikipag usap kay Jessica. Matalino si Andrea, kaya napagtanto niya siguro na nagsisinungaling lang ako para iwasan siya. Napansin ko rin na tila takot si Jessica kay Andrea at kahit anong sabihin at tanungin nito ay sumasagot lang siya.

Hindi na namin natapos ang usapan para bukas dahil andoon si Andrea kasama naming kumakain. Tila enjoy na enjoy p itong ikwento kay Jessica ang mga alaala namin nung nasa abroad.

Nagpaalam na si Jessica dito nung nasa elevator na kame.

"Bye, Nick" sabay halik niya sa akin malapit sa labi. sabay kindat nito bago magsara ang elevator. D agad ako nakaiwas dahil sa bilis ng pangyayari.

Nakatitig si Jessica sa akin na tila nagtatanong.

"I'm sorry about earlier, it was sudden and I need your help. Ayokong umasa siya sa akin kaya I said that earlier" guilty kong sabi .

Walang reaksyon si Jessica at tila ang lalim ng iniisip. Nabibingi ako sa katahimikan niya.

" Aren't you gonna say anything?" nagtataka kong tanong.

Tumingin lang ito sa akin at nagbuntonghininga.

"Teka teka, why do I have a feeling na you are hiding something from me? Hindi ako sanay na d mo ako sinasagot or binubulyawan, are you guilty of something?"

" Ako? Guilty? at bakit naman ako maguilty guilty. Di lang ako makapaniwala sa nangyari kanina. nagulat ako na pinakilala mo akong girlfriend mo. May pa Dream on ka pa nung nasa kotse tayo, na kesyo I'm a vile women chuchu na cheap ako, na d ka magpapavictim sa akin. Na d ka papatol sa sa secretary. Tapos sinabi mo yun kanina". tila walang hinga na sabi nito habang papasok kame ng elevator.

I can't believe na naalala niya lahat ng sinabi ko. This woman is holding a grudge. Nakakatakot. It took a while bago ako nakapag salita.

" Teka Teka, did I say na totohanin ko yun? Well I just said it para iwasan na ako ni Andrea. D ibig sabihin nun totohanin natin yun. Hell yeah, It was a big mistake to introduce you as my girlfriend You cannot even play a simple role. I thougt you are efficient and flexible. But you prove me wrong again".

"Excuse me Sir! Me being efficient and flexible are not applicable in your so called play. Abah, sa acting Sir kailangan ng practice, paghahanda."

You caught me off guard earlier. Tsaka maganda kalaban ko kanina. Anong Laban ko." paliwanag nito.

" You are more beautiful than her" wala sa sariling sagot ko.

Nakita kong gulat na napatigtig sa akin si Jessica . At mas lalo akong nagulat nung may marinig akong tumatawa sa likod ko. Dalawang may edad na mag asawa sa likod namin. May kasama pala kame sa elevator. Di ko man lang napansin. Tila gusto kong lamunin ako ng lupa. Naiimagine ko na ang headline sa dyaryo na "The Mighty Nicholas Ford is having a Petty argument with his secretary". Nakita ko ring tila nahihiya din si Jessica nung napansin niyang may kasama kame sa elevator. Sabay kameng humingi ng pasensiya ni Jessica nung tumigil ang elevator at dali daling lumabas.

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Myles Berces Canillo
muka maganda to ah,palaban Yong girl.
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • Unstoppable Desire    Chapter 255

    Nick’s POV“Hello, General.”“The mission has completed… Nick, Scarlett were sent to the hospital. She’s with George. Jessica…. ”“No. Just tell me the hospital.” I cut him off. I didn’t want to hear anything else unless it came from her.“Batangas. My men will bring you there...” Malungkot ang tono niya. Mabigat. Para bang… may gustong sabihin.“Salamat. Maraming salamat, General.”Binaba ko agad ang tawag at walang inaksayang oras,.. tinawagan ko si George. Isa. Dalawa. Lima. Sampung tawag. Walang sagot.“Fu**!.. sumagot ka George!**”Tiningnan ko ang orasan. Ilang oras na kaming nasa biyahe. Pagod na pagod na ako, bugbog pa ang katawan, pero wala akong pakialam. Walang tulog. Walang kain. Hanggang makarating ako kay Jessica.“Jess...” bulong ko habang pinipisil ang kamay ko. One hour later.. Ospital sa Batangas“Brrrrrrrrrr—SKRRRT!!!”Mabilis ang preno ng sasakyan. Tumigil kami sa harap ng ospital. Mabilis akong bumaba. Bumungad agad sa akin si George, nakaupo sa malamig na semento

  • Unstoppable Desire    Chapter 254

    George’s POVTulala pa rin akong nakaupo sa sulok ng emergency room habang inaasikaso ng mga doktor si Scarlett. Nanginginig ang mga kamay ko, malamig ang pawis sa aking noo.Ang eksena ng pagsabog... paulit-ulit na gumuguhit sa isip ko. Para akong sinasakal sa bawat ulit nito. Parang sirang plaka, hindi natatapos, hindi humihinto.Pinunasan ko ang luhang hindi pa rin natutuyo sa aking mga mata."Jes... I am so sorry..." mahina kong bulong, halos pabulong sa hangin, kasabay ng pag-ikot ng sakit sa dibdib ko.Bumalik sa akin ang lahat. Lahat ng alaala naming dalawa. Lahat ng sandaling hindi ko kailanman inakalang magiging alaala na lang...Flashback – 9 taong gulang na George

  • Unstoppable Desire    Chapter 253

    Scarlett’s POVMabilis kaming lumabas ni George, halos magkandarapa sa pagtakbo palabas ng kwarto.“Nasaan na si Jessica, George?” tanong ko habang nanginginig ang boses. Ramdam ko ang lamig sa palad ko, at ang kaba sa dibdib ko na parang sasabog.Kita ko sa mukha ni George ang labis na pag-aalala. Pawis ang noo niya kahit malamig ang paligid.“Andito siya kanina” tila sarila ang kausap.“Stay behind me,” utos niya habang dahan-dahan kaming lumabas papunta sa deck.Pagbukas ng pinto, bumungad sa amin ang ilang mga tauhan ng yate, nakaluhod at nakaposas, binabantayan ng SWAT.

  • Unstoppable Desire    Chapter 252

    Jessica’s POVMasakit ang buong katawan ko. Akala ko sanay na ako sa sakit, pero hindi pala. Parang binasag ang binti ko sa lakas ng pagkakasipa. Ramdam ko rin ang pamamaga sa pisngi at labi ko.“Ouch…” Pilit kong itinayo ang sarili ko. Kailangan kong sundan si George… kahit paika-ika.Habang dahan-dahan akong lumalakad papunta sa kwarto kung saan dinala si Scarlett, bigla….“BANG! BANG!” “Aaah!” Napasigaw ako. Tumigil ang puso ko sa gulat. Ang tunog ng putok, sobrang lapit, parang tumama sa pader mismo sa tabi ko.Napakapit ako sa dingding. Nanginginig ang mga kamay ko. Pero hindi

  • Unstoppable Desire    Chapter 251

    Nick’s POV “Saan niyo ako dadalhin?” tanong ko habang patuloy sa pagtakbo ang sasakyan.“Iuuwi na kita,” sagot ng lalaking halatang nasa singkwenta pataas na ang edad.“Bakit ayaw niyo pong magpakilala?”“Makikilala mo rin ako... sa tamang panahon. Ang importante ngayon, masigurado nating ligtas ka.”“Magpakalayo ka muna. Kalimutan mo ang iyong paghihiganti.”Natigilan ako. Kilala niya ako. Alam niya kung sino ako... at kung ano ang nasa puso ko.“P-Paanong...?”“Ang tatay mo ang pumasok sa organisasyon. Kaya siya napahamak. Malaki ang kasalanan niya sa grupo. Pero hindi kontrolado ng organisasyon ang iniisip ng bawat miyembro. Wag mong isugal ang sarili mo... at ang pamilya mo.”“Halang ang bituka ng kalaban mo. Hindi mo sila kayang banggain mag-isa. Sila ay nasa paligid mo, mas marami pa kaysa inaakala mo.” dagdag pa nitoPinakiramdaman ko ang lahat ng sinabi niya. Tumayo ang balahibo ko sa likod ng leeg. Kasama ba siya sa organisasyon?“Ituon mo ang galit mo sa totoong pumatay sa

  • Unstoppable Desire    Chapter 250

    George’s POV Mag-iisang oras na kaming tumatakbo sa gitna ng karagatan. Tahimik ang lahat, tanging alon at tunog ng makina ang maririnig. Hanggang sa may naaninag akong liwanag sa di kalayuan.“Sir, may nakita na kaming isang yate,” sabi ng isang SWAT na kausap ang nasa headquarters.“6 miles away. Let me verify…”“Mukhang may malaking posibilidad na sa yate na 'yon nanggaling ang signal.”“Copy, Sir.”Halos madurog ang aking mga palad sa pagkakakuyom, di ko na maitago ang pag-aalala.“Men, siguraduhin ninyong makalapit tayo sa yate nang hindi tayo napapansin. Remove all signals.”Hindi ko alam kung excitement ba 'to, kaba, o takot. Halo-halo na. Nanginginig ang loob ko.Tumigil ang bangka ilang metro mula sa yate.“Mauuna kaming bumaba, Sir. Dito lang muna kayo,” sabi ng isa.“Sa tubig kami dadaan. Sergeant, ikaw na bahala dito kay Mister David.”“Pwede ba akong sumama?”“Sorry, Sir. Hanggang dito lang po muna tayo. Hintayin natin ang hudyat bago lumapit sa yate.”Labag man sa loob

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status