Semua Bab The Billionaire's Weakness, Calliste: Bab 111 - Bab 120

Kunot noo kong tinitigan ang wine glass na nasa harapan ko. "Ahhhhh!" sigaw ko.Buhat yata kagabi pag-uwi ko ay panay singhal at sigaw nalang ang ginawa ko.After that party. Pinipilit ako ni Mommy na mag stay muna sa bahay pero hindi ako pumayag. Dahil una, ayaw kong malaman pa nila ang nangyayari sa'kin, pangalawa hindi rin ako makakahinga ng maayos dahil sa tensyon sa pagitan namin ni Dad.Hindi ko makakalimutan ang sinabi ni Kinsley sa'kin kagabi.Namumuo ang kaniyang luhang nakatingin ng diretso sa'king mga mata. "I heard everything from Oli, I'm sorry." Niyapos niya ako ng mahigpit. "I'm sorry, I know it's hard for you kasi akala mo siguro maiipit ako sainyong dalawa" Hindi ko na din napigilan pa ang aking mga luha dahil sa ginawa niyang pag yakap sa'kin. "Pero no, I got mad at Olivia because she did nothing to stop her sister. She even supports them." Tinapik-tapik niya ang aking likuran."I'm sorry, I-It's not because I don't trust you but I just don't want to add my problems

I will never forget what happened last night. Lasing na lasing ako pero hindi ako pinabayaan ni Miguel. Dumaan muna kami sa isang sikat na coffee shop para bilhan ako ng brewed coffee para raw kahit papaano ay mahimasmasan ako.He took care of me and narealize kong siya lang ang gumawa sa'kin ng ganun. Hindi niya ako iniwan hangga't hindi pa ako okay. Hindi ko mapigilan ang pagkumpara kay Timo sakaniya. He's really a gentleman.Nakatingala lang ako ngayon sa ceiling ng aking kwarto and then I remember what he said bago niya ako tanungin kung saan ko gustong pumunta. ."You can't decide just what you want to do, Addi!" Alam kong naiirita na siya sa'kin dahil hindi ako umiimik sa mga pangaral niya sa'kin. May halong diin pa ang salita niya ng banggitin niya ang pangalan ko. "Hindi mo pwedeng piliin ang none of the above kung may tamang sagot sa multiple choice!" Hindi ko siya matingnan ng diretso dahil nahihiya ako sa mga kagagahan ko."What if kung wala ako? I know I'm a little bit too

"Sana maging bukas sa isip mo na hindi ko ito ginagawa for the company, I'm doing this for your future." Tiningnan ko si Dad na siyang nagmamaneho ng aming sasakyan. "That's why I built our company na matibay ang pundasyon. And that foundation is the trust of our business' partners." I feel the sincerity of his voice while saying that.Kasalukuyan kaming nasa byahe dahil ihahatid niya ako sa aking unit. I hate it, ayaw ko pa sana magpahatid pero ayaw ko namang madisappoint ulit si Dad sa'kin. Sabi nya, I should trust him with his choice. I should trust him because he knows what is best for me. So why not give it a try."Yes, Dad. I know na pinaghirapan mo po ang pag-aalaga sa company natin. Don't worry kapag ready na po ako. Why not."This time, I'm serious. I don't know why the hell I'm saying those words but I'm hundred percent sure that It's gotta be okay, I'm gonna be okay with it.Napasarap kami sa kwentuhan ni Dad, when I realized I need to go down na pala. Nasa parking lot na k

Napahinto ako at bumalik hindi pa naman kasi kalayuan ang natatakbo ko, kita ko siya na nakatingin sa akin habang may hawak na kahoy, hala natakot kaya siya kanina? Ng tingnan ko si mamang may kutsilyo ay unti-unti na siyang bumabangon pero si poging naka suit ay nakatayo lang at nakatingin sa akin."Halika ka na dal-" napahinto ako sa pagsasalita ng magsalita siya."Bakit bumalik ka? Tumakbo ka na!" Naku naman! Ano ba problema nito? Siya na nga binalikan.Pero imbis na makipagsagutan pa ko sa kaniya, tumakbo nalang ako papunta sa kaniya at hinila na siya at sinama sa pagtakbo ko! At ng makakita ako ng tumpok na basura, agad ko siyang hinila roon pero huminto siya kaya muntik na ko masubsub sa dibdib niya kaya pinitik ko yung tenga niya."Aray!" reklamo niya. Blah blah blah."Bakit ka ba nahinto bigla?! Halika na dali at baka habulin tayo ni mamang may kutsily-" ng mapatingin ako sa likod niya ay nakita ko na nga si mamang may kutsilyo kaya hinila ko na siya ulit. "Ayan na dali!" mabi

Nang matapos na kong kumain ay dumiretso na agad kami sa room namin, hanggang makapasok ng room ay naiilang ako. Feeling ko laging may mga matang nakatingin sa akin, hinayaan ko nalang yun at nagfocus na sa pag-aaral ko. Hanggang matapos ang klase ay naiilang pa rin ako. Parang may nakatingin talaga sa akin."Wrena," tawag ko kay Wrena."Why?" Nangunot noo niyang tanong sa akin."Feeling ko kasi may nakatingin sa akin, may nakikita ka bang nakatingin sa akin?" ayokong magfeeling pero mas may tiwala ako sa pakiramdam ko."Ha? Sige wait titingnan ko." Kita ko ang paghahanap niya at lumipas ang ilang segundo then... "Nahuli ko si Jason, Ariann." pasimple niyang sabi sa akin kaya natawa ako."Bakit ka natawa?" taka niyang tanong."Tama nga ang nararamdaman ko, may nakatingin sa akin kanina. Kaklase pala natin 'yang si Jason." i never thought na titingnan ako ng masungit na 'yun. Kinuha ko nalang ang tubig ko at ininom yun ng diretso."Pansin ko nga rin yun kanina pa. Ayiieee oy ikaw Arian