All Chapters of เล่ห์รักผู้ชายสารเลว: Chapter 21 - Chapter 28

วันต่อมา 10:30น. มหาลัยDH ตึกคณะ นิเทศศาสตร์… ห้องเรียน…. เจแปน เจติมา… “แกเป็นอะไรว่ะ….เห็นเดินแปลกๆ?”ฉันนั่งลงข้างแคร์และหันหน้าไปย่นจมูกใส่มันพร้อมกับขยับใบหน้าเข้าไปแนบกับหูของมันเพื่อจะบอกถึงเหตุผลที่ฉันเดินเก้ๆกังๆอย่างทุลักทุเลจนทำให้ผู้คนที่พบเห็นต้องสงสัยและสงสารกับท่าเดินของฉันที่ยังไม่หายเจ็บความเป็นสาวที่ระบม “โดนเปิดซิงมา” “ใคร!!”แคร์หันขวับมองฉันดวงตาเบิกโพรงด้วยความตกใจ “ชู่ๆๆ”ฉันเอานิ้วชี้ขึ้นมาแนบริมฝีปากพลางเอ่ยบอกมันให้เงียบๆหน่อยเพราะปกติฉันก็เป็นที่สนใจของคนทั้งมหาลัยอยู่แล้วจึงทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องเรียนนี้ต่างพากันมองมาที่ฉันกับแคร์เป็นจุดเดียวสายตาอยากรู้อยากเห็นของพวกผู้หญิงที่ไม่ค่อยชอบหน้าฉันเพราะฉันสวยกว่าและสายตาละมุนและหลงใหลชื่นชมจากหนุ่มๆรุ่นพี่รุ่นน้องรุ่นเดียวกันก็ต่างพากันมองมาที่ฉันจนถ้าฉันเป็นปลากัดคงตั้งท้องไปแล้วและอาจจะมีลูกหลายคนไปแล้วก็ได้ “แกโดนใครเปิดซิงมา?” “สมยอมหรือเต็มใจ?”เเคร์พูดเสียงเบาลงให้ได้ยินกันแค่สองคนสายตามันแพรวพราวเป็นประกายอยากรู้อยากเห็นใจจะขาด “พี่ลูคัส”ฉันตอบมันไป มันก็หน้าเหวอทันทีที่ได้ยินชื่อนี่ห

เช้าวันต่อมาจังหวัด ภูเก็ต13:30น.บ้านพักของเจเเปน“เจแปน”“คะ?”ฉันหันขวับกลับไปหาต้นเสียงทันทีก็เจอเข้ากับพี่ลูคัสที่เขาสวมเสื้อเชิ้ตลายดอกไม้สีส้มกับกางเกงขาสั้นเหนือเข่าสีขาวรองเท้าผ้าใบเดินเข้ามาหาฉันยังในห้องพักของฉันที่ทางพี่ลูคัสจัดเตรียมไว้ให้“เดี๋ยวน้องเจเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยเนอะ….อีกยี่สิบนาทีพี่จะมารับไปกองถ่าย”“ค่ะ”ฉันพยักหน้ารับคำของพี่ลูคัส เขาก็เดินเข้ามาหาฉันและคว้าเอวของฉันเข้าไปกอดอย่างรวดเร็วทำให้ใบหน้าของฉันเกือบกระแทกเข้ากับหน้าอกแกร่งของเขาแต่โชคดีที่เขาไม่ได้ดึงฉันเข้าไปแรงขนาดนั้นเลยทำให้ใบหน้าของฉันอยู่ใกล้ใบหน้าเขาแทนเราสองคนสบตากันและกัน แววตาที่ฉันใช้มองเขามันเต็มไปด้วยความรักทั้งหมดหัวใจที่ฉันมีให้เขาแต่แววตาที่เขามองฉัน ช่างไม่รู้เลยว่ามันคือแววตาแสดงความรู้สึกอะไร? แววตาที่ยากจะคาดเดาของเขาและความรู้สึกจริงๆที่เขามีให้ฉัน ฉันมองไม่ออกจริงๆพรึบ“จุ๊บ จ๊วฟฟฟ”พี่ลูคัสค่อยๆขยับใบหน้าหล่อๆของเขาเข้ามาหาฉันเรื่อยๆและค่อยๆประกบริมฝีปากของฉันอย่างอ้อยอิ่งและนุ่มนวลเราสองคนดูดชิมความหวานในโพรงปากของกันและกัน มือหนาของพี่ลูคัสก็ค่อยๆลูบไล้ไปตามเรือนร่างของฉันผ่า

“ถอดเสื้อคลุมออกเลยครับคุณเจแปน”เสียงพี่ช่างกล้องเอ่ยขึ้นในขณะที่มีทีมงานผู้ชายชุดดำวิ่งเข้ามามุงซับหน้าซับตาฉันหลังจากที่ฉันเดินมาถึงที่ถ่ายแบบแล้ว ที่นี้เป็นเกาะที่ตั้งอยู่ห่างไกลจากชายฝั่งอยู่มากและเป็นเกาะที่อุดมสมบูรณ์มากและทีมงานก็มีกันอยู่แค่ไม่เกินสิบคนรวมๆแล้วทีมงานรวมช่างภาพห้าคนฉันกับพี่ลูคัสอีกสองคนเป็นเจ็ดคนเท่านั้นเอง ซึ่งมันแตกต่างจากกองถ่ายทั่วๆไปที่ฉันเคยทำงานด้วย เพราะฉะนั้นที่นี้ต้องมีอะไรแน่ๆเพราะพี่ลูคัสหายตัวไปทันทีที่เรามาถึงเกาะนี้ จากเวลาการนั่งเรือจากรีสอร์ตที่ฉันพักมาถึงเกาะนี้ก็ใช้เวลาในการเดินทางราวๆยี่สิบนาทีเศษ ซึ่งฉันว่ามันค่อนข้างไกลจากฝังเพราะฉะนั้นที่นี้ต้องมีอะไรแน่นอน“ค่ะ^_^”ฉันพยักหน้าและค่อยๆถอดเสื้อคลุมของตัวเองออกจากเรือนร่างแสนเซ็กซี่ของตัวเองอย่างช้าๆทำให้ชายหนุ่มรอบๆตัวฉันพากันมองมาที่ฉันตาไม่กระพริบแววตาหวานเยิ้มบางคนถึงกับนำ้ลายไหลก็มี นี่สินะความภาคภูมิใจในการรักตัวเองของฉันพรึบ“เดี๋ยวผมเก็บไว้ให้ครับ”“ขอบคุณค่ะ”ฉันยื่นเสื้อคลุมไปให้ชายหนุ่มหน้าตาดีที่มองน่าจะอายุเยอะกว่าฉัน เขาเป็นคนของพี่ลูคัสน่ะ“เดี๋ยวน้องเจโพสต์ท่าที่แบบเซ็กซี่ๆข

ผมกำลังทำอะไรอยู่ ผมกระโดดลงมาช่วยร่างบางทันทีที่เรืออยู่ใกล้ร่างของเธอ ร่างของเธอกำลังจะจมดิ่งลงทะเลความจริงผมอยากให้เธอตายด้วยซ้ำแต่ผมปล่อยให้เป็นอย่างงั้นไม่ได้เพราะถ้าเธอตาย ผมจะไม่รู้เลยว่าพวกตำรวจมันจะเดินเกมส์ยังไงต่อไป!!!พรึบผมคว้าข้อมือของเจแปนไว้ได้ทันและออกแรงดึงร่างของเธอให้มาไว้ในอ้อมกอดของผมและผมก็เห็นว่าเธอหลับตาพริ้มไปแล้ว ผมจึงคว้าใบหน้าสวยของเธอเข้ามาประกบริมฝีปากอย่างรวดเร็วเพื่อปล่อยอากาศให้เธอได้หายใจและดูก็รู้ว่าไม่ได้ผลซะเท่าไหร่ผมจึงพาทั้งร่างเธอและร่างของตัวเองลอยขึ้นมาเหนือผิวน้ำและว่ายเข้าไปหาเรือสปีดโบ๊ทที่ผมจอดดับเครื่องไว้กลางทะเลพรึบ“เจแปน!”เมื่อผมวางร่างของเธอลงบนเรือได้แล้วก็ใช้มือตบเบาๆไปที่แก้มของเธอเพื่อเรียกสติแต่ดูเหมือนเธอจะไม่รับรู้อะไรแล้ว ผมจึงปั้มหัวใจให้เธอและเบาลมเข้าไปในปากเธอเพื่อช่วยชีวิตเธอ ถ้าครั้งนี้เธอฟื้นขึ้นมาและรู้ว่าผมเป็นคนช่วยชีวิตเธอ เธอคงจะทั้งรักทั้งหลงผมมากกว่าเดิมอีกเหอะๆโง่สิ้นดี!“แค่กๆๆๆๆ”เจแปนสำลักน้ำออกมามากมาย ผมจึงจับร่างของเธอให้ลุกขึ้นนั่ง“เป็นยังไงบ้างเจแปน?”ผมเอ่ยถามเธอไปพลางทำสายตาและน้ำเสียงให้ดูเป็นห่วงเ