Lahat ng Kabanata ng สุริยะทมิฬ Bad Apollo : Kabanata 61 - Kabanata 67

วันนี้เป็นวันที่ซุสอายุครบหนึ่งขวบดาเนียจึงชวนให้พ่อบ้านศิวดล อรุณฉายฉลองอาหารมื้อพิเศษนี้ด้วยกัน ส่วนสุริยะนั้นบอกว่าจะออกไปข้างนอกเพื่อซื้อของบางอย่างมาเซอร์ไพรส์ลูกชาย"พ่อกลับมาแล้ว" สามีจอดรถและเดินลงมาพร้อมกับตุ๊กตาผ้า และของเล่นที่ส่งเสียงกรุ๊งกริ๊งทำให้ซุสที่ดูดนมอยู่ในผ้าคลุมให้นมรีบร้องอื้ออ้าอยากมุดออกจากผ้าของแม่โดยเร็ว"เรานี่ใจร้อนเหมือนพ่อเลย" ดาเนียเอ็ดลูกชายแล้วจัดการอุ้มลูกออกมาจากผ้าคลุมประคองไว้ในอ้อมแขนแต่ซุสไม่ยอมอยู่เฉย ๆ เตรียมจะพุ่งไปหาพ่อ หญิงสาวจึงต้องวางเจ้าลูกเต่าติดสปีดลงกับเบาะรองคลาน แต่ด้วยความที่การเคลื่อนไหวยังไม่เข้าที่เข้าทางทำให้การเดินทางไปหาพ่อสร้างความหงุดหงิดใจให้ซุส"แอะ...แอ้กรี๊ดดดดด" ซุสคลานสะดุดหัวทิ่ม สุรีย์ที่นอนอยู่ใต้ต้นไม้จึงวิ่งเข้ามาดูแล้วเข้าไปเลียซุสจัดการงับหลังเสื้อของทารกน้อยขึ้นมาโฮ่ง!!"สุรีย์เก่งมาก" คุณพ่อทรุดตัวนั่งลงไม่คิดจะปลอบลูกชาย ดาเนียอมยิ้มเข้าใจว่าทำไมเฮียแซ็คถึงไม่โอ๋ซุส เพราะอยากให้ซุสเข้มแข็งนั่นเอง"คนเก่งไม่เป็นอะไรนะครับ คลานมาหาพ่อมา" คุณพ่อนั่งขัดสมาธิลงที่ขอบเบาะรองคลานซุสที่อยู่ไกลเกือบสี่สิบเซนพยายามต

"ตือ!ตือ!" ซุสคลานขึ้นมานั่งคร่อมแล้วเขย่าพ่อไปมาแต่สุริยะก็ไม่ตื่น ดาเนียที่ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วจึงมาช่วยลูกชายปลุกสามี"ซุสพ่อยังไม่ตื่นอีกเหรอ" เอื้อมมือไปจับแขนสามีเพื่อเขย่าให้เขาตื่นแต่กลับต้องชะงักออก "เฮียตัวร้อนเป็นไฟเลย" ดาเนียยกหลังมือขึ้นทาบหน้าผากแล้วลุกเดินไปล้วงยาแก้ไขกับยาแก้แพ้อากาศในกระเป๋าที่พกติดมาด้วยครืด!! ครืด!!ระหว่างที่เธอกำลังเตรียมยาให้สามีกินอยู่นั้นเจ๊กระต่ายก็โทรเข้ามาเพราะเห็นว่าเธอไม่มากินอาหารเช้าสักที"ฮัลโหลค่ะพี่ต่าย เนียว่าจะสั่งมากินที่ห้องค่ะ เฮียแซ็คเป็นไข้ตัวร้อนจี้เลย" ดาเนียรีบวางสายแล้วจัดการงัดสามีขึ้นมาให้นอนพิงกับพนักเตียง"พอพอ" ซุสเรียกพ่อโดยการเอื้อมมือไปจับหน้าแล้วเจ้าหนูน้อยก็รีบย่นคิ้วชนกัน ก้มมองมือสองข้างอย่างสงสัยเพราะหลังจากที่ได้แตะหน้าพ่อที่ร้อนจัดลูกชายก็มีอาการนั่งนิ่งไม่พูดอะไรต่อ เอาแต่นั่งมองพ่อตาละห้อย"เฮียคะลุกมากินยาก่อนเร็ว" เขาปรือตาขึ้นมองดาเนียจึงยัดยาสองเม็ดใส่ปากแล้วส่งน้ำให้ เขากินและกลืนลงคออย่างทุลักทุเลเพราะรู้สึกเจ็บคออย่างมาก ดาเนียลูบหัวสามีรู้สึกสงสารที่จู่ ๆ เขาอุตส่าห์ตั้งใจพาเธอกับลูกมาเที่

สามีผู้รู้งานตอบรับการเล่นบทบาทสมมุติของภรรยาโดยการปลดเปลื้องอาภรณ์ของตนเองอย่างรวดเร็วแล้วเข้าไปปล้นถอดเสื้อผ้าดาเนียจนเหลือเพียงแค่ถุงน่องดำเท่านั้น"เริ่มเทสกันเลยดีไหม จากตรงไหนดี...." เขาถามแล้วกรีดปลายนิ้วลงมาที่ร่องอกแล้วเริ่มขยำทั้งสองข้างให้มันพองขยายพร้อมรับริมฝีปากของเขาอย่างเต็มที่ จากนั้นจับยกขาสองข้างของดาเนียขึ้นคร่อมวางที่มุมเก้าอี้ผ้าให้ความอล่างฉ่างตรงหน้าเบ่งบานชัดสู้สายตาที่กำลังสำรวจมอง"หยุดจ้องสักทีสิคะ" เขาเอาแต่จ้องจนแสกนทุกตารางนิ้วมือเล็กรีบเอื้อมไปปิดตาด้วยความอาย ถึงจะผ่านศึกกับเขามาเยอะแต่มาจ้องเขม็งกันแบบนี้เป็นใครก็ทำตัวไม่ถูก"มาสมัครงานไหนล่ะพอร์ตฟอลิโอ หรือว่าอันนี้" กระตุกยิ้มแล่บลิ้นวาดไปรอบริมฝีปากก้มใบหน้าต่ำลงมาที่ซอกขาออกแรงดูดเนินผิวอมชมพูที่ขาด้านในจนเป็นรอยแดง"อื้อ...เฮียอ่ะ" มือเล็กส่งออกไปหวังห้ามปรามแต่เขากลับรับไว้ทันแล้วถูกระดมจูบที่หลังมือไปทั่ว"ไม่เรียกเฮียสิ ตอนนี้รับบทเลขาอยู่ไม่ใช่เหรอคะ ต้องเรียกท่านประธานขาสิที่รัก เรียกเร็วเข้า"กลางรอยแยกสีชมพูพีชถูกฉีกออกกว้างด้วยนิ้วมืออันชำนาญของประธานหนุ่ม ปลายเท้าถูกยกขึ้นสูงให้องศาการวา

ในงานเลี้ยงหรูเต็มด้วยนักธุรกิจชายหญิงสุริยะในชุดทักซิโด้เรียบหรูหล่อจนสาวในงานพากันชะม้อยชะม้ายชายตา ไม่ต่างกับคู่ควงคนงามอย่างดาเนีย ภรรยาคนสวยที่แต่งชุดราตรีแบบจัดเต็มยศซะเขาหายใจหายคอไม่ออกเพราะหน้าอกขาวผ่องที่เบียดกระชับอยู่กลางเดรสคล้องคอเรียบสีดำแหวกหน้าตู้มต้ามเว้าหลังไปถึงช่วงเอวคอด ทำให้ใจของผู้ปฏิบัติงานชิงหุ้นคืนให้กับผู้ว่าจ้างรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนไปหมด แบบนี้เขาจะทำงานอย่างสบายใจได้อย่างไร ในเมื่อเมียแต่งชุดยั่วน้ำลายขนาดนี้"เนียไอ้เชือกที่ผูกเป็นปมที่คอถ้ากระตุกทีเดียวมันก็หลุดหมดเลยใช่ไหมคะ" เขาถามขณะจิบค็อกเทลอยู่ข้าง ๆ ดาเนียที่กำลังตักพุดดิ้งไวท์ช็อกโกแล็ตภายในงานเลี้ยงใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย"ใช่ค่ะเฮียจะกระตุกดูไหมล่ะคะ เนียจะได้โป๊เลย ฮ่าฮ่า" ท้าทายอย่างสนุก แต่คนโดนท้าไม่ขบขันเท่าไหร่นัก"ถ้าตอนเฮียไม่อยู่ หรือเนียถูกไอ้เขมมันล่อลวงไปเนียจะเอาตัวรอดยังไง" จิกตาขุ่นเขียวมาให้แล้วฉกขนมในมือของเธอวางลงเพื่อให้ตอบคำถาม"นี่ค่ะ" ดาเนียแหวกที่ช็อตไฟฟ้าที่เสียบไว้ข้างขา "พี่ลินซักซ้อมให้เนียเรียบร้อยค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะและก็ไม่ต้องหึงด้วยยังไงเนียก็เป็นของเฮียคนเดียว ถ้