บทที่ 42 เป็นเลขาให้สามี

สามีผู้รู้งานตอบรับการเล่นบทบาทสมมุติของภรรยาโดยการปลดเปลื้องอาภรณ์ของตนเองอย่างรวดเร็วแล้วเข้าไปปล้นถอดเสื้อผ้าดาเนียจนเหลือเพียงแค่ถุงน่องดำเท่านั้น

"เริ่มเทสกันเลยดีไหม จากตรงไหนดี...." เขาถามแล้วกรีดปลายนิ้วลงมาที่ร่องอกแล้วเริ่มขยำทั้งสองข้างให้มันพองขยายพร้อมรับริมฝีปากของเขาอย่างเต็มที่ จากนั้นจับยกขาสองข้างของดาเนียขึ้นคร่อมวางที่มุมเก้าอี้ผ้าให้ความอล่างฉ่างตรงหน้าเบ่งบานชัดสู้สายตาที่กำลังสำรวจมอง

"หยุดจ้องสักทีสิคะ" เขาเอาแต่จ้องจนแสกนทุกตารางนิ้วมือเล็กรีบเอื้อมไปปิดตาด้วยความอาย ถึงจะผ่านศึกกับเขามาเยอะแต่มาจ้องเขม็งกันแบบนี้เป็นใครก็ทำตัวไม่ถูก

"มาสมัครงานไหนล่ะพอร์ตฟอลิโอ หรือว่าอันนี้" กระตุกยิ้มแล่บลิ้นวาดไปรอบริมฝีปากก้มใบหน้าต่ำลงมาที่ซอกขาออกแรงดูดเนินผิวอมชมพูที่ขาด้านในจนเป็นรอยแดง

"อื้อ...เฮียอ่ะ" มือเล็กส่งออกไปหวังห้ามปรามแต่เขากลับรับไว้ทันแล้วถูกระดมจูบที่หลังมือไปทั่ว

"ไม่เรียกเฮียสิ ตอนนี้รับบทเลขาอยู่ไม่ใช่เหรอคะ ต้องเรียกท่านประธานขาสิที่รัก เรียกเร็วเข้า"

กลางรอยแยกสีชมพูพีชถูกฉีกออกกว้างด้วยนิ้วมืออันชำนาญของประธานหนุ่ม ปลายเท้าถูกยกขึ้นสูงให้องศาการวา