All Chapters of He Rejected My Marriage Proposal: Chapter 61 - Chapter 70

Napahinto si Jericho sa pagnguya nang biglang sumulpot si Sean sa tabi nila. Hindi pa man siya tuluyang nakakasubo ng bun, sinunggaban na ni Sean si Bona — walang pasintabi, walang pakundangan.“Bona,” ani Sean, gahaman ang tono, halatang puno ng tampo at selos. “Hindi mo siya dapat pinapakain. Ako lang ang dapat ang pinapakain mo!”Bago pa makareact si Bona, dinampot ni Sean ang bun sa kamay niya at kinagat ito—dahan-dahan, parang sinadya pa talagang lasahan. Nang makuha ang atensyon ng dalawa, dinilaan pa niya ang mantika sa mga daliri ni Bona, parang wala siyang pakialam kung may nakakakita.“Hindi masarap ’to,” ani Sean, walang emosyon sa boses. “Mas gusto ko pa rin ‘yung cake na binili ko para sa’yo.”Biglang napakunot ang noo ni Bona. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig. Agad siyang kumuha ng wipes sa bag at pinunasan ang daliring dinilaan ni Sean.“Sean...” mariing sabi niya, “hindi ko talaga gusto ang durian. At mas lalong ayaw ko ng durian cake. Noon, ginagawa ko lang l

Puno ng mga bulaklak ang buong bulwagan.Punô na rin ito ng tao, kasama ang pamilya ni Jericho, mga kaibigan, at mga katrabaho niya.Nabitin ang lahat nang makita silang nakatayo sa pintuan, suot ang magagarang damit.Sabay-sabay na sumambulat ang isang “Wow!” mula sa mga labi ng bisita.Bago pa makareact si Bona, lumapit ang isang kasamahan at iniabot sa kanya ang isang bouquet.Ngumiti ito at nagsabi, “Atty. Sobrevega, nawa’y maging masaya kayo.”Tumingin si Bona kay Jericho na nakatayo hindi kalayuan—naguguluhan.Nakaayos ito nang pormal—suot ang light grey na suit at madilim na kurbat

 May kirot sa mga mata ni Sean na hindi niya masabi sa salita.Maingat niyang niyakap si Bona, at marahan niyang hinaplos ang likod nito gamit ang malalaking kamay.Mababa at paos ang kanyang boses, bahagyang nanginginig."Bona, puwede mo akong murahin. Kung hindi pa sapat ‘yon, saktan mo ako. Pakiusap, huwag mong itago lahat ng sakit sa puso mo, okay lang bang ilabas mo na?"Hindi na pumalag si Bona. Hinayaan na lang niyang yakapin siya ni Sean nang ganoon.Wala na siyang lakas para makipagtalo. Ayaw na rin niyang masaktan pa muli dahil kay Sean.Bahagya siyang ngumiti."Sean, dapat nga yatang magpasalamat ako sa &l

Hindi malilimutan ni Sean ang plum blossom na birthmark sa likod ni Bona—sa tinatawag na butterfly bone nito.Tuwing ginagawa nila iyon mula sa likod, hindi niya mapigilang halikan ang birthmark na iyon.Pakiramdam niya, sa bawat halik niya roon, tila may kakaibang bango ng bulaklak na lumalabas mula rito.At ang amoy na iyon—paulit-ulit siyang hinahatak pabalik. Hindi niya kayang tumigil.Kung si Bona nga ang tunay na anak ni Tita Mei niya, kung gayon—siya ang tunay na nakatakdang ikasal kay Sean.Sa sandaling iyon, mas lalo pang lumalim ang tingin niya kay Bona.Medyo paos an

Tinitigan ni Bona si Sean na balot ng dugo, at hindi na niya mawari kung luha ba o tubig mula sa gripo ang bumabagsak sa mukha nito.Sa sandaling iyon, lumitaw ang bodyguard na palihim na nagbabantay kay Bona.Dali-daling isinakay si Sean sa ambulansya papuntang ospital.Makalipas ang kalahating oras.Isinugod si Sean sa emergency room para sa operasyon.Si Bona, basang-basa pa rin, ay nakatayo sa labas ng operating room.Lumapit si Secretary Robbie at agad siyang pinayapa."Atty. Sobrevega, nasugatan ka rin sa likod. Kailangan mong magpagamot agad. Kung hindi, baka lumala pa ang sugat mo."Umiling si Bona."Hindi. Hihintayin ko siyang matapos."Pero nagpumilit si Secretary Robbie."Atty. Sobrevega, kahit sa sitwasyong iyon, inuna pa rin ni Mr. Fernandez ang sugat mo. Ayaw niyang magtamo ka ng mas malalang pinsala. Kung hindi ka magpagagamot agad at lumala ito, mawawalan ng saysay ang ginawa niya."Alam ni Secretary Robbie kung paano kumilos para sa interes ng kanyang boss.Sa wakas,