All Chapters of คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ: Chapter 281 - Chapter 290

ฮั่วเสวียนหยุดไปครู่หนึ่ง พูดตามตรง เธอยังไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย“ซ้อเจียวเจียว ฉันชอบพี่หนานเฉิง…”“เสวียนเสวียน เธออย่ารอหนานเฉิงเลย หนานเฉิงกับเจียงหลี คุณหนูใหญ่ตระกูลเจียง เขากำหนดวันแต่งงานกันแล้วนะ ตระกูลลู่กับตระกูลเจียงจะดองกัน การแต่งงานแบบนี้ไม่มีวันสั่นคลอนหรอก เธอควรรีบหาคนใหม่ได้แล้ว”ต่อจากนั้นฉือเจียวก็พูดต่อว่า “ตระกูลจ้าวก็คือหนึ่งในตระกูลใหญ่ของไห่เฉิง จ้าวอี้เกิดมาฐานะดี นิสัยก็ดี นี่คือคนที่ตระกูลหลินเลือกไว้ให้เสี่ยวเยา ถ้าเธอแย่งเขามาได้ ก็จะได้แต่งเข้าตระกูลจ้าวเลยนะ!”ฉือเจียวพูดถูก ลู่หนานเฉิงจะแต่งงานแล้ว ต่อให้ฮั่วเสวียนจะชอบเขาแค่ไหน ก็ไม่อาจเสียช่วงวัยอันสวยงามไปเพราะเขาฮั่วเสวียนเป็นเพียงสายรองของตระกูลฮั่ว วันนี้แม่หลินเพิ่งจะดูหมิ่นเธอ เธอต้องหาคู่ครองที่ดีให้ได้ตอนนี้ จ้าวอี้คือทางเลือกที่ดีที่สุดคนอย่างจ้าวอี้ที่ถูกตระกูลหลินเลือก ไม่มีอะไรให้ติเลยสักอย่างถ้าเธอแย่งจ้าวอี้มาได้ ก็จะเป็นการเอาคืนเย่ฮวนเอ่อร์อย่างแสบสันต์ เรียกศักดิ์ศรีคืนมาเต็มๆเธอเป็นแค่ลูกสาวจากสายรองของตระกูลฮั่ว ก็สามารถแย่งคู่หมั้นของคุณหนูใหญ่สายตรงจากตระกูลหล

ทำไมจ้าวอี้ถึงไม่รับสาย?เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเขารึเปล่า?เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกไม่สบายใจ เธอเป็นห่วงความปลอดภัยของจ้าวอี้เธออุ้มถังป๊อปคอร์นไว้ แล้ววิ่งฝ่าฝนตลอดทั้งวันกลับมาที่มหาวิทยาลัย Cตอนกลับมาถึงมหาวิทยาลัย C ตัวของเย่ฮวนเอ่อร์ก็เปียกไปหมด เธอเอาป๊อปคอร์นซ่อนไว้ในอ้อมอก ไม่ได้ดูหนัง แต่เธออยากเอาป๊อปคอร์นอร่อยๆ ไปแบ่งให้จ้าวอี้กินเย่ฮวนเอ่อร์รีบตามหาจ้าวอี้ แต่ไม่นานเธอก็หยุดฝีเท้า เพราะเธอเห็นจ้าวอี้แล้วจ้าวอี้อยู่ข้างหน้า ข้างกายเขามีอีกคนหนึ่ง เย่ฮวนเอ่อร์จำได้ว่าเป็นฮั่วเสวียน!จ้าวอี้กำลังช่วยฮั่วเสวียนทายา อยู่กับฮั่วเสวียนตลอดเวลา ตอนนี้ฮั่วเสวียนไม่เจ็บเท้าแล้ว เดินได้แล้ว เขาก็กำลังเดินพาเธอกลับเย่ฮวนเอ่อร์มองสองคนเดินอยู่ด้วยกัน ฮั่วเสวียนพูดอะไรสักอย่างด้วยท่าทีขี้อาย บนใบหน้าหล่อใสของจ้าวอี้เต็มไปด้วยรอยยิ้มทั้งคู่พูดคุยกันอย่างมีความสุข ราวกับเป็นคู่รักที่กำลังอินเลิฟเย่ฮวนเอ่อร์ยืนนิ่งอยู่กับที่ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมคู่หมั้นของตัวเองถึงอยู่กับฮั่วเสวียนได้สรุปแล้ว เขาไม่ไปดูหนังกับเธอ เพราะมัวแต่ไปอยู่กับฮั่วเสวียนเหรอ?เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าตัวเองมัน

เย่ฮวนเอ่อร์ตกใจ เธอไม่เข้าใจเลยว่าจ้าวอี้กำลังพูดอะไร?เขาเข้าหาเธอเพราะแรงกดดันจากตระกูล ชมว่าเธอสวย หมั้นกับเธอ ทั้งหมดเป็นแค่การเสแสร้ง ที่จริงแล้วในสายตาเขา เธอก็แค่ยัยขี้เหร่คนหนึ่ง!ที่แท้นี่คือความรู้สึกจริงๆ ของเขาใบหน้าของเย่ฮวนเอ่อร์ซีดเผือด“เย่ฮวนเอ่อร์ ฉันไม่อยากเห็นฮั่วเสวียนเจ็บอีก คนที่ควรตายคือเธอ ยัยขี้เหร่!”จ้าวอี้พูดคำนี้ด้วยความเกลียดชัง แล้วหมุนตัวเดินจากไปทันทีเย่ฮวนเอ่อร์ถอยหลังไปหลายก้าว น้ำตาเอ่อคลอในดวงตา เธอรีบยกมือปิดปากแล้ววิ่งออกจากหอพักหญิงทันทีข้างนอกยังคงมีฝนตก เหมือนกับอารมณ์ของเย่ฮวนเอ่อร์ เธอวิ่งออกจากมหาวิทยาลัย C แล้วขึ้นรถแท็กซี่คันหนึ่ง“เย่ฮวนเอ่อร์ เธอมันขี้เหร่ เธอก็แค่ผู้หญิงขี้เหร่คนหนึ่ง!”“เย่ฮวนเอ่อร์ คนที่ควรตายคือเธอ ยัยขี้เหร่!”คำพูดเย็นชานั้นของจ้าวอี้ยังคงดังซ้ำๆ อยู่ในหัว น้ำตาเม็ดใหญ่ไหลไม่หยุด เย่ฮวนเอ่อร์ร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด“หนูจ๊ะ จะไปไหนเหรอ?”“ไปถนนเสวียฟู่…ตระกูลหลิน…”เย่ฮวนเอ่อร์พูดสะอึกสะอื้น ตอนนี้เธอแค่อยากกลับบ้านเธอร้องไห้หนักมาก จนไม่ทันสังเกตเลยว่า คนขับรถแท็กซี่ข้างหน้ากำลังสวมหมวกแก๊ป แล้

เด็กหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น ใส่เสื้อยืดสีดำกับกางเกงขายาวสีดำ เย่ฮวนเอ่อร์จำเขาได้ เขาคือเฉินจิ้นเฉินจิ้นกับจ้าวอี้ต่างก็เป็นสองหนุ่มฮอตประจำมหาวิทยาลัย C จ้าวอี้เป็นหนุ่มหล่อสว่างสดใส ลูกชายบ้านรวย มีแฟนคลับผู้หญิงมากมาย ส่วนเฉินจิ้นเย็นชา ชอบอยู่คนเดียว ผู้หญิงในโรงเรียนไม่กล้าเข้าใกล้เขา แต่ในหอพักหญิงตอนกลางคืนก็มักจะมีคนพูดถึงเขาเย่ฮวนเอ่อร์มองไปที่เฉินจิ้น เขาพุ่งเข้ามากระชากตัวปีศาจคืนฝนตกออกไป ปีศาจคืนฝนตกตั้งสติได้แล้ว แววตาดุดันด่าขึ้นว่า “เด็กเวร! แกไม่รู้จักตายรึไง กล้ามาขัดขวางฉัน!”ปีศาจคืนฝนตกต่อยหน้าเฉินจิ้นทันทีแต่เฉินจิ้นหลบอย่างคล่องแคล่ว แล้วสวนหมัดเข้าไปที่ท้องของปีศาจคืนฝนตกตุบปีศาจคืนฝนตกกระแทกกับตัวรถ แล้วอาเจียนออกมาเป็นเลือดเฉินจิ้นไว้ผมสั้น ใบหน้าแข็งแกร่งเฉียบคมแบบที่เย่ฮวนเอ่อร์ไม่เคยเห็นมาก่อน เขาดูเย็นชา มีความเข้มดุดันแบบผู้ชายเต็มตัวเม็ดฝนหยดลงมาตามแนวกรามคมเข้มของเขา ใบหน้าไร้อารมณ์ยิ่งเพิ่มความแข็งกร้าว เขาก้าวเท้าเข้าใกล้ปีศาจคืนฝนตก กล้ามเนื้อใต้เสื้อยืดสีดำแน่นกระชับ หายใจแรงเล็กน้อยหลังต่อสู้ สื่อถึงพลังของผู้ชายที่น่าหลงใหลปีศ

ตำรวจรุ่นใหญ่คนนั้นกำลังถามถึงเฉินจิ้น?หรือว่าเมื่อกี้โทรศัพท์ที่เฉินจิ้นโทรออก คือโทรหาเขาคนนี้?เย่ฮวนเอ่อร์พยักหน้า “อืม เขาไปแล้วค่ะ”ตำรวจรุ่นใหญ่ไม่ได้พูดอะไรต่อ “ไอ้ปีศาจคืนฝนตก เราจะพาตัวไปเอง พรุ่งนี้ขอให้หนูไปให้ปากคำกับเราที่สถานีหน่อยนะ”เย่ฮวนเอ่อร์ “ได้ค่ะ”“ตอนนี้เป็นช่วงฤดูฝน พายุกำลังจะมา อากาศแบบนี้อันตราย รีบไปที่จุดพักข้างหน้ากันก่อน ไปอาบน้ำอุ่น เปลี่ยนเสื้อผ้า ไม่อย่างนั้นจะเป็นหวัดเอา” ตำรวจรุ่นใหญ่เตือนด้วยความเป็นห่วงตอนนี้ฮั่วซือหาน ฉือหว่าน และเย่ฮวนเอ่อร์เปียกโชกกันหมดแล้ว อากาศในช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงก็เริ่มเย็นลง พวกเขาเลยต้องทำตามคำแนะนำของตำรวจ มุ่งหน้าไปยังจุดพัก…………จุดพักไม่ได้ใหญ่นัก แต่สะอาด เด็กหนุ่มที่ดูแลที่นั่นพาทั้งสามคนไปยังห้องหนึ่ง “ขอโทษนะครับ คืนนี้เหลือแค่ห้องนี้ห้องเดียวแล้วครับ”สามคนอยู่ห้องเดียว?ฉือหว่านมองเข้าไปข้างใน เห็นว่ามีเตียงแค่เตียงเดียวเท่านั้นแต่พวกเขาไม่มีทางเลือกฮั่วซือหานพยักหน้า “ตกลง พวกเราจะพักที่นี่”เด็กหนุ่มส่งคีย์การ์ดให้แล้วก็เดินจากไปฮั่วซือหานเดินเข้าไปในห้อง แต่ฉือหว่านก็รีบวิ่งออกไป เรียกเด