Semua Bab คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ: Bab 291 - Bab 300

ความสัมพันธ์ระหว่างผู้หญิงด้วยกันมันเรียบง่าย แค่ใช้ใจแลกใจก็พอเกรงว่าในชาตินี้ เย่ฮวนเอ่อร์กับฉือเจียวคงไม่มีทางเป็นเพื่อนกันได้อีกฮั่วซือหานลุกลงจากเตียง เขาเดินไปหยิบผ้าขนหนูอุ่นๆ จากในห้องน้ำมา แล้วค่อยๆ ประคบเบาๆ ลงบนแผลฟกช้ำที่ขาของฉือหว่านประคบอุ่นแบบนี้จะช่วยให้เธอดีขึ้นจากนั้นฮั่วซือหานก็กลับมานอนที่เตียง ตอนนั้นเอง มือถือของเขาก็สว่างขึ้น เป็นข้อความวีแชทจากฉือเจียวฉือเจียวส่งรูปชุดชั้นในลายแฟชั่นแนวล่อแหลมมาให้เขาฉือเจียว: “ชอบไหม?”เธอถามเขาว่าชอบไหมหลังจากกลับมาคบกันใหม่ ฉือเจียวเปลี่ยนไปมาก เธอดูว่านอนสอนง่าย ไม่เอาแต่ใจเหมือนเมื่อก่อนฮั่วซือหานดูออกว่าเธอพยายามเอาใจเขา และก็หวังว่าจะได้พัฒนาไปมากกว่านี้ในเมื่อเป็นผู้ใหญ่แล้ว บางเรื่องไม่ต้องพูดให้ชัดก็เข้าใจกันได้ฮั่วซือหานกำลังจะพิมพ์ตอบกลับไป แต่ตอนนั้นเอง ร่างนุ่มนิ่มและหอมละมุนของใครบางคนก็กลิ้งเข้ามาในอ้อมแขนเขาฮั่วซือหานชะงัก เขาก้มหน้าลงมอง เห็นว่าฉือหว่านกลิ้งเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนเขาแล้วเย่ฮวนเอ่อร์นอนอยู่ด้านในสุด เธอพลิกตัวแล้วดึงผ้าห่มไปหมด ทำให้ฉือหว่านไม่มีผ้าห่มคลุม พอรู้สึกหนาว เธอก็ไ

พูดจบ เย่ฮวนเอ่อร์ก็ยื่นมือแหวกฝูงคน เดินตรงเข้าไปหาจ้าวอี้กับฮั่วเสวียนพอเห็นเย่ฮวนเอ่อร์ ฮั่วเสวียนก็แสดงสีหน้าหวาดกลัวทันที เธอหลบไปอยู่ข้างหลังจ้าวอี้ “ฮวนเอ่อร์ เธออย่าทำร้ายฉันอีกเลย ฮือๆ”จ้าวอี้รีบปกป้องฮั่วเสวียน มองเย่ฮวนเอ่อร์ด้วยสายตารังเกียจ “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอจะทำอะไรอีก?”เย่ฮวนเอ่อร์ยกมุมปากยิ้มเย็น “ฮั่วเสวียน เธอกลัวฉันจะทำร้ายเธอขนาดนั้นเลยเหรอ? หรือว่าเธอรู้ตัวว่าการแย่งแฟนคนอื่นมันสมควรโดนตบ?”รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้วก็ยังจงใจแย่ง?นักศึกษาที่อยู่รอบๆ พากันสูดลมหายใจฮึดฮัด แล้วเริ่มซุบซิบกัน“เย่ฮวนเอ่อร์พูดอย่างนั้น แสดงว่าดาวมหาวิทยาลัยฮั่วเป็นมือที่สามเหรอ?”“เย่ฮวนเอ่อร์กับเดือนมหาวิทยาลัยจ้าวมีความสัมพันธ์อะไรกันแน่?”หน้าของจ้าวอี้ซีดลงทันที “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอพอได้แล้วมั้ง รีบออกไปจากที่นี่ซะ!”เย่ฮวนเอ่อร์ยืนนิ่งไม่ขยับ เธอยิ้มเย็น “จ้าวอี้ กลัวเหรอ? กลัวคนอื่นรู้ว่าเธอกับฉันหมั้นกันอยู่? กลัวคนอื่นรู้ว่าเธอเป็นคู่หมั้นของฉัน?”เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่า ตัวเองนี่ช่างโง่จริงๆ จ้าวอี้ไม่เคยเปิดเผยเรื่องหมั้นหมายกับเธอเลย มันก็บอกชัดแล้วว่าเขาไม่ต้องการให้คนอ

“พรุ่งนี้ เดือนมหาวิทยาลัยจ้าวตั้งใจจะตบหน้าเย่ฮวนเอ่อร์ต่อหน้าทุกคนแน่ๆ”ศึกระหว่างเดือนและดาวมหาวิทยาลัย C หลายคนกำลังเชียร์อยู่เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ฉือหว่านก็ยกมุมปากยิ้มเย็น ฮั่วเสวียนช่วงนี้เอาแต่หาเรื่อง และแน่นอนว่าฉือเจียวต้องมีส่วนช่วยอยู่เบื้องหลัง ทุกอย่างมุ่งเป้ามาที่เย่ฮวนเอ่อร์พรุ่งนี้พวกนั้นยังคิดจะตบหน้าเย่ฮวนเอ่อร์อีกเหรอ?แต่ใครจะเป็นฝ่ายถูกตบหน้าก็ยังไม่แน่หรอกฉือหว่านกลับถึงหอพักหญิง เย่ฮวนเอ่อร์กำลังถือเสื้อแจ็คเก็ตสีดำของเฉินจิ้น เตรียมจะออกไป “ฮวนเอ่อร์ เดี๋ยวก่อน”ฉือหว่านเรียกเย่ฮวนเอ่อร์ไว้เย่ฮวนเอ่อร์ตั้งใจจะเอาเสื้อของเฉินจิ้นไปซักแห้ง จึงหยุด“หวานหว่าน มีอะไรเหรอ?”ฉือหว่านหยิบลูกอมสีสันสดใสลูกหนึ่งออกมา “ฮวนเอ่อร์ กินอันนี้สิ”เย่ฮวนเอ่อร์ชอบของหวานมาก เธอยิ้มดีใจรับลูกอมมาแล้วใส่เข้าปาก “ขอบใจนะ...อ๊า ขมมากเลย!”เย่ฮวนเอ่อร์ทำท่าจะคายลูกอมออกมาทันทีแต่ฉือหว่านรีบเอามือปิดปากเธอไว้ “อย่าคาย! ยาขมแต่ดี กินไปเถอะ”เย่ฮวนเอ่อร์เลยต้องกลืนลูกอมขมๆ นั่นลงไป “หวานหว่าน นี่มันอะไรกัน ขมสุดๆ เลยนะ?”ฉือหว่านมองใบหน้าหวานซ่อนปานของเย่ฮวนเอ่อ

เฉินจิ้นไม่เหมือนกับผู้ชายคนไหนที่เย่ฮวนเอ่อร์เคยเจอเลย ไม่ว่าจะเป็นพ่อ พี่ชาย หรือจ้าวอี้…พวกเขาไม่เคยเข้าครัว เพราะที่บ้านมีคนใช้มากมาย แต่เฉินจิ้นทำอาหารได้แถมดูเหมือนจะทำอาหารเก่งด้วย เพราะไม่นานนัก กลิ่นหอมของซี่โครงเปรี้ยวหวานก็อบอวลทั่วบ้านเย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าบังเอิญดีจัง เธอกับเฉินเหมียวเหมี่ยวชอบเมนูเดียวกัน ซี่โครงเปรี้ยวหวานนี่คืออาหารจานโปรดที่สุดของเย่ฮวนเอ่อร์เลยไม่นานเฉินจิ้นก็ยกจานซี่โครงเปรี้ยวหวานมาวางบนโต๊ะ กลิ่นหอม สีสวยดูน่ากินมาก เขายังผัดบวบใสๆ มาจานหนึ่งด้วย เย่ฮวนเอ่อร์ไม่หิวตอนแรก แต่ตอนนี้กลับรู้สึกท้องร้องขึ้นมาเฉยจู่ๆ ก็มีเสียงเย็นชาดังมาจากข้างบนหัว “ยังไม่กลับอีกเหรอ?”หืม?เย่ฮวนเอ่อร์เงยหน้าขึ้นอย่างตกใจ ดวงตากลมโตที่ดูไร้เดียงสาเงยขึ้นสบตาเข้ากับสายตาเย็นชาของเฉินจิ้นไม่รู้ว่าเขาเดินมาอยู่ข้างเธอตั้งแต่เมื่อไร ตอนนี้เขากำลังมองเธอด้วยสายตาไร้ความรู้สึกเย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกอึดอัด รีบพูด “คุณป้า เหมียวเหมี่ยว ฉันต้องรีบกลับแล้วค่ะ พ่อโทรมาตาม”แม่ของเฉินจิ้นกับเฉินเหมียวเหมี่ยวเลยไม่กล้ารั้งเธอไว้ “งั้นไว้มาเล่นอีกนะลูก”เย่ฮวนเอ่อร์เด

ถ้าเขามีแฟน เขาจะอ่อนโยนกับแฟนแบบที่อ่อนโยนกับน้องสาวไหมนะ?โอ๊ย… เธอกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย!เย่ฮวนเอ่อร์รู้ตัวว่าเธอกำลังคิดถึงเฉินจิ้นอยู่ตลอด ใบหน้าของเธอก็แดงแปร๊ดขึ้นมาทันทีนี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่?…………คืนนั้นเย่ฮวนเอ่อร์นอนไม่ค่อยหลับ เช้าวันถัดมาเธอไปมหาวิทยาลัย C สายเมื่อมาถึงสนามกีฬาของมหาวิทยาลัย C คนก็ล้อมเต็มไปหมด ทั้งดอกไม้ ลูกโป่งประดับประดาอยู่ทุกที่จ้าวอี้กำลังคุกเข่าข้างหนึ่งอยู่ตรงหน้าฮั่วเสวียน พร้อมช่อดอกกุหลาบขนาดใหญ่ในมือ “เสวียนเสวียน ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเห็นเธอ ฉันก็หลงรักเธอหมดหัวใจ เธอจะเป็นแฟนฉันไหม?”ฮั่วเสวียนใส่เดรสสวย ยิ้มหวานมองจ้าวอี้อย่างเปี่ยมสุข แล้วพยักหน้าแรงๆ “ฉันตกลง!”จ้าวอี้ลุกขึ้นมา จับใบหน้าสวยใสของฮั่วเสวียนแล้วจูบหนึ่งทีฮั่วเสวียนยิ้มอย่างเขินอาย ทันใดนั้นสายตาเธอก็เหลือบไปเห็นเย่ฮวนเอ่อร์ สีหน้าก็แปรเปลี่ยนทันที “ฮวนเอ่อร์…”จ้าวอี้ก็หันมามองเย่ฮวนเอ่อร์เช่นกัน เขารีบดึงฮั่วเสวียนไปอยู่ข้างหลัง “เย่ฮวนเอ่อร์ เธอเห็นแล้วใช่ไหม เสวียนเสวียนตกลงเป็นแฟนฉันแล้ว พวกเราเป็นแฟนกันแล้ว!”เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้มเย็น “ดีสิ แบบนี้ฮั่ว