ฉือหว่านขยับตัวเล็กน้อย พยายามจะลุกขึ้นแต่ทันทีที่เธอขยับ ฮั่วซือหานก็รู้สึกตัว เขายื่นมือมากอดฉือหว่านไว้ “ตื่นแล้วเหรอ?”ฉือหว่านซุกอยู่ในอ้อมอกของเขา ไม่ได้พูดอะไรดวงตาของฮั่วซือหานยังเต็มไปด้วยความง่วงงุน ต่างจากท่าทีเย็นชาเคร่งขรึมตามปกติของเขา เพิ่มความเซ็กซี่และผ่อนคลายขึ้นหลายส่วน เขายื่นมือมาหยิกแก้มฉือหว่านเบาๆ “เป็นอะไร งอนแล้วไม่พูดกับฉันเหรอ?”แน่นอนว่าฉือหว่านโกรธ เมื่อคืนเขาบังคับเธอ เธอไม่อยากพูดกับเขาฮั่วซือหานยกมุมปากขึ้น ยื่นหน้าไปจูบหน้าผากเธอเบาๆ “เธอตอนโกรธก็น่ารักจังเลยนะ”ฉือหว่านบิดกล้ามเนื้อเขาแรงๆ หนึ่งทีฮั่วซือหานพลิกตัวขึ้นมาคร่อมเธอไว้ “เมื่อคืนยังไม่พอใช่ไหม งั้นเราต่อกันเลย”ฉือหว่านขนตาสั่นระริก เมื่อคืนเธอกับเขาแทบใช้แรงกันจนหมด เขายังมีแรงจะคิดอะไรอีกฉือหว่านปฏิเสธ “ไม่เอา! ตอนนี้ก็เช้าแล้ว ลี่เจียวยังไม่มีข่าวมาเลย ฉันเป็นห่วงเป่าเอ่อร์กับคุณหญิงฮั่วมาก”ฮั่วซือหานเองก็เป็นห่วง เขาปลอบเสียงเบา “ไม่มีข่าวก็ถือว่าเป็นข่าวดี ลี่เจียวน่าจะยุ่งจนหัวหมุนอยู่แน่ๆ”ฉือหว่าน “งั้นเราลุกกันเถอะ”“อืม”ฮั่วซือหานกับฉือหว่านลุกจากเตียง ตอนนั้นเ
Read more
LOGIN
