Semua Bab คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ: Bab 661 - Bab 670

1020 Bab

บทที่ 661

ลั่วเป่าเอ่อร์นั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างว่าง่าย รอหม่ามี๊ มือเล็กของเธอกำลังถืออมยิ้มอยู่หนึ่งแท่งในตอนนั้นเอง ชายชุดดำสองคนก็เดินตรงเข้ามาอย่างกะทันหัน แล้วใช้มือปิดปากลั่วเป่าเอ่อร์ไว้แน่น ก่อนจะอุ้มตัวเธอไปทันทีลั่วเป่าเอ่อร์เบิกตากว้างด้วยความตื่นตระหนก เธออยากตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ อยากเรียกหม่ามี๊ให้ดังลั่น แต่เพราะถูกปิดปากไว้ เธอจึงไม่สามารถเปล่งเสียงได้แม้แต่น้อยเพล้งอมยิ้มในมือของลั่วเป่าเอ่อร์ตกลงบนพื้นชายชุดดำสองคนนั้นรีบอุ้มลั่วเป่าเอ่อร์ออกไปทางด้านฉือหว่าน กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ “ศิษย์พี่ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”“ศิษย์น้องเล็ก ตอนฉันขับรถไปสนามบิน มีคนขับรถชนท้ายฉัน เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย อาจจะไปถึงช้า” เซียวอี้อธิบายหัวใจที่ตึงเครียดของฉือหว่านก็คลายลงทันที ที่แท้ก็แค่ถูกรถชน เธอคิดว่าเซียวอี้เกิดเหตุร้ายแรงเสียอีก“ศิษย์พี่ แค่คุณปลอดภัยก็ดีแล้ว ฉันจะเลื่อนเวลาออกเครื่องให้ คุณจัดการเรื่องของคุณให้เรียบร้อย แล้วรีบตามมานะ”“ได้เลย ศิษย์น้องเล็ก”ทั้งสองวางสาย ฉือหว่านหันกลับมา “เป่าเอ่อร์ แด๊ดดี้เซียวของหนู...”แต่คำพูดของฉือหว่านขาดหายไป เพราะเธอเห็นที่นั่งข
Baca selengkapnya

บทที่ 662

ลั่วเป่าเอ่อร์ถูกกระชากตัวออกไป ชายชุดดำสองคนอุ้มเธอไว้แล้วเดินจากไปลั่วเป่าเอ่อร์ร้องเสียงหลง “คุณย่า ช่วยหนูด้วย”คุณหญิงฮั่วใช้สองมือยันล้อรถเข็นไว้ “ปล่อยเป่าเอ่อร์เดี๋ยวนี้!”เธอลุกขึ้นจากรถเข็นทันที วิ่งเข้าไปหาชายชุดดำเพื่อแย่งตัวลั่วเป่าเอ่อร์กลับมาลั่วเป่าเอ่อร์เบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง มองคุณหญิงฮั่ว “คุณย่า คุณยืนได้แล้ว! คุณเดินได้แล้ว!”คุณหญิงฮั่วชะงักนิดหนึ่ง พอรู้ตัวก็ยิ่งตกใจ เพราะในจังหวะคับขันนั้น เธอกลับลุกขึ้นยืนและเดินได้ ขาของเธอหายดีแล้ว เธอกลับมาเป็นคนปกติอีกครั้งชายชุดดำสองคนตะคอก “ยายแก่ อยากตายเองใช่ไหม ได้ งั้นก็ไปพร้อมกันเลย!”ชายชุดดำจับคุณหญิงฮั่วไว้ แล้วลากเธอกับลั่วเป่าเอ่อร์ขึ้นรถตู้สีดำ จากนั้นรถก็เร่งเครื่องออกไปอย่างรวดเร็วในตอนนั้นเอง ฉือหว่านวิ่งออกมาจากโถงสนามบิน “เป่าเอ่อร์? เป่าเอ่อร์ อยู่ที่ไหนลูก?”เธอวิ่งพลางมองหา แล้วก็เห็นสาวใช้ของคุณหญิงฮั่วนอนอยู่บนพื้น เธอจำได้ว่าเป็นสาวใช้ที่อยู่ข้างกายคุณหญิงฮั่วฉือหว่านรีบเข้าไปหา แล้วใช้เข็มฝังรักษาสาวใช้ลืมตาขึ้น “คุณนาย! คุณฉือหว่าน คุณมาที่นี่ได้ยังไง?”ฉือหว่าน “ฉันพาเป่าเอ่อ
Baca selengkapnya

บทที่ 663

ฮั่วซือหานดูหมายเลขสายเข้า เป็นเบอร์ที่ไม่รู้จักเลขาจ้าวพูดขึ้น “ท่านประธาน เบอร์นี้ไม่เคยเห็นมาก่อน ใครโทรมาครับ?”ฮั่วซือหานขมวดคิ้ว เขาเองก็ไม่รู้ แต่ก็ยกโทรศัพท์ขึ้นกดรับสายไม่นานก็มีเสียงหวานใสคุ้นหูดังมาจากปลายสาย “สวัสดีค่ะ ท่านประธานฮั่ว ฉันเอง ฉือหว่าน”เป็นฉือหว่าน?!ฮั่วซือหานนิ่งงัน ไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะเป็นฝ่ายโทรหาเขาก่อนตลอดสามปีที่ผ่านมา เธอเปลี่ยนเบอร์ใหม่หมดแล้วคนที่เขาคิดว่าออกเดินทางไปเรียบร้อย กลับโทรมาแบบนี้ ทำให้เขาดีใจจนเกินบรรยายเขากำโทรศัพท์แน่น พูดด้วยความตื่นเต้น “ฉือหว่าน เธอออกเดินทางไปแล้วหรือยัง?”“ท่านประธานฮั่ว เดิมทีฉันตั้งใจจะออกเดินทางแล้วค่ะ แต่เกิดเรื่องขึ้นก่อน เป่าเอ่อร์กับคุณหญิงฮั่วถูกจับตัวไป!”เป่าเอ่อร์กับคุณหญิงฮั่วถูกจับตัวไป!ฮั่วซือหานพรวดขึ้นยืนทันที ตะโกนเสียงเข้ม “ว่าไงนะ! ใครกล้าจับเป่าเอ่อร์กับแม่ฉันไป?!”ฉือหว่านรีบเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้เขาฟัง ฮั่วซือหานตอบทันที “เธอรอฉันอยู่ที่สนามบิน เดี๋ยวฉันไปหาเดี๋ยวนี้!”เลขาจ้าวถามเสียงร้อนรน “ท่านประธาน เป่าเอ่อร์กับคุณนายเกิดเรื่องเหรอครับ?”ดวงตาฮั่วซือหานมืดครึ้ม
Baca selengkapnya

บทที่ 664

ฮั่วซือหานเอื้อมมือมากดเบาๆ ที่ไหล่หอมของฉือหว่าน “ฉือหว่าน ฉันเข้าใจ…”“คุณไม่เข้าใจเลย ฮั่วซือหาน ฉันว่าคุณไม่ได้ตั้งใจช่วยฉันจริงๆ ด้วยซ้ำ!”ฮั่วซือหานขมวดคิ้ว “ฉือหว่าน ทำไมคุณถึงสงสัยผมแบบนี้ หรือเพราะเป่าเอ่อร์ไม่ใช่ลูกของผม? ถ้าคุณคิดแบบนั้นก็ดูถูกผมเกินไปแล้ว ผมไม่มีวันเพิกเฉยต่อเป่าเอ่อร์เพียงเพราะเธอไม่ใช่ลูกผม ผมเองก็ชอบเป่าเอ่อร์มาก”ฉือหว่านรู้ตัวว่าเธอกำลังใจร้อนเกินไป เป่าเอ่อร์ถูกจับตัวไป ในฐานะแม่ เธอใจสั่นจนควบคุมตัวเองไม่ได้เธอจะสงสัยฮั่วซือหานได้ยังไงกัน? เพราะคุณหญิงฮั่วเองก็ถูกจับไปด้วยตอนนี้ทำได้เพียงรอ แม้ทุกวินาทีที่ผ่านไปจะทรมานเหลือเกิน“ท่านประธานฮั่ว ขอโทษค่ะ ฉันแค่ร้อนใจเกินไป”ฮั่วซือหาน “ไม่เป็นไร”ทันใดนั้นฮั่วซือหานก็เงยหน้าขึ้น เห็นร่างที่คุ้นเคยคนหนึ่ง เซียวอี้เซียวอี้มาถึงแล้วฮั่วซือหานรีบพูด “ฉือหว่าน ที่นี่คือเมืองตี้ตู คนที่จะช่วยคุณได้มีแค่ผม ผมจะช่วยเป่าเอ่อร์กับแม่ผมกลับมาให้ได้ ตอนนี้คุณกลับไปกับผมก่อน”ฉือหว่าน “กลับไป? ไปไหน?”ฮั่วซือหาน “ไปบ้านพักของผม”ฉือหว่านรู้สึกสะท้านในใจ “ฉันไม่ไป”ฮั่วซือหาน “ทำไม? กลัวว่าผมจะกินค
Baca selengkapnya

บทที่ 665

ฮั่วซือหานโน้มหน้าเข้ามา ใบหน้าคมเข้มของเขาใกล้ฉือหว่านมากขึ้นทุกที มือยังโอบรอบเอวเธอแน่น เขากดเสียงต่ำถาม “ไม่เป็นอะไรใช่ไหม”สามปีแล้วที่ฉือหว่านและฮั่วซือหานห่างกัน ฉือหว่านรู้สึกถึงกลิ่นหอมสะอาดและความอบอุ่นของร่างกายเขา ความรู้สึกที่คุ้นเคยผุดขึ้นในใจเธออย่างห้ามไม่อยู่ไม่นานเธอก็รีบตั้งสติ ใช้มือยันอกเขา “ประธานฮั่ว ฉันไม่เป็นไร ขอบคุณค่ะ”แต่เขายังไม่ยอมปล่อย ซ้ำยังกอดแน่นกว่าเดิม “เมื่อกี้กำลังคิดอะไรอยู่?”ฉือหว่าน “ฉันไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น”“ไม่จริง เธอคิด ฉือหว่าน เธอกำลังคิดถึงฉัน”ฉือหว่าน เธอกำลังคิดถึงฉัน!ฉือหว่านรู้สึกไม่สบายใจ ร่างกายทั้งสองแนบชิดกันจนสัมผัสได้ถึงความใกล้ชิด เธอพยายามผลักเขาออก “ประธานฮั่ว กรุณาปล่อยด้วยค่ะ”“ถ้าฉันไม่ปล่อยล่ะ?”ตอนนี้ทั้งสองตัวแนบชิดติดกัน ร่างสูงตรงของชายหนุ่ม และร่างอ่อนนุ่มของหญิงสาวที่แนบชิดกัน ทำให้บรรยากาศดูคลุมเครือ ฉือหว่านเริ่มขัดขืน “ประธานฮั่ว ปล่อยค่ะ!”“ถ้าไม่ปล่อยล่ะ?”เขาไม่ยอมปล่อยฉือหว่านเริ่มรู้สึกคิดผิดที่มาบริษัทกับเขาฉือหว่านเริ่มดิ้น และขมวดคิ้วมองเขา “ประธานฮั่ว ให้เกียรติกันด้วยค่ะ ถ้าคุณยังไม
Baca selengkapnya

บทที่ 666

ฮั่วซือหานถึงกับรู้สึกขนลุกซู่ ฉือหว่านก็เหมือนกับดอกฝิ่น แตะต้องแล้วจะเสพติด ความรู้สึกที่ไม่อาจหักห้ามใจได้มันร้อนแรงจนเลือดลมพลุ่งพล่าน ทำเอาเขาแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ฮั่วซือหานซุกใบหน้าอันหล่อเหลาไว้ในเส้นผมยาวของเธอ เสียงทุ้มแหบพร่าพูดว่า “ร้องทำไม?”ฮั่วซือหานหายใจหอบถี่ขนตายาวของฉือหว่านสั่นระริกไม่หยุด ใบหน้าสะสวยของเธอแดงระเรื่อด้วยสีแดงน่าหลงใหล “ฮั่วซือหาน ปล่อยฉัน!”ฮั่วซือหานจูบเส้นผมยาวของเธอ “แต่ร่างกายเธอไม่ได้พูดแบบนั้นนะ ฉือหว่าน เทียบกับปากของเธอแล้ว ร่างกายเธอซื่อตรงกว่าตั้งเยอะ!”ฉือหว่านรู้สึกว่าตอนนี้เรื่องทุกอย่างมันไม่อยู่ในการควบคุมของเธออีกแล้ว เธอพยายามจะผลักฮั่วซือหานออก “ฮั่วซือหาน!”ฮั่วซือหานอ้าปากกัดติ่งหูขาวเนียนของเธอเบาๆ “ยังไม่เคยนอนกับเซียวอี้เลยเหรอ?”ดวงตาของฉือหว่านหดแคบทันที อยากจะเอามือไปปิดปากเขาฮั่วซือหาน “เขาทำให้เธอพอใจบนเตียงไม่ได้ใช่ไหม? ฉันรู้สึกว่าเธอยังไม่ได้รับการเติมเต็มเลยนะ”ไอ้บ้าคนนี้!ฉือหว่านถลึงตาใส่เขา “ประธานฮั่ว กรุณาให้เกียรติด้วย!”ขณะนั้นเอง เสียงเรียกเข้ามือถือก็ดังขึ้น เป็นสายโทรเข้า“มือถือฉันดังแล้ว! ป
Baca selengkapnya

บทที่ 667

ฉือหว่าน “...”เธอมองฮั่วซือหานด้วยความตกตะลึง ไม่เข้าใจว่าเขากำลังพูดอะไรอยู่ เขาถึงกับบอกว่าเขาจะเป็นมือที่สามงั้นหรือ?ผู้ชายอย่างฮั่วซือหานที่มีทั้งฐานะและอำนาจไม่เคยขาดผู้หญิงอยู่แล้ว แต่เขากลับลดตัวเองลงมาจากแท่นเทพเพื่อเป็นมือที่สาม?ฝั่งเซียวอี้ก็ดูจะตกใจจนพูดไม่ออกเช่นกัน“คุณเซียว ผมยังมีธุระ ขอตัววางสายก่อน”ฮั่วซือหานกดตัดสายไปตรงๆ เขาหันมามองฉือหว่าน ก็เห็นนางยังคงจ้องมองเขาด้วยความตกใจ เขายกมุมปากขึ้นเล็กน้อย “มองฉันแบบนี้ทำไม?”ขนตาของฉือหว่านสั่นไหว “ประธานฮั่ว คุณไม่จำเป็นต้องพูดแบบนั้นกับเซียวอี้หรอก มันอาจทำให้คนเข้าใจผิด”ฮั่วซือหานเอื้อมมือมาจับปลายคางเล็กของฉือหว่านเบาๆ “ทุกคำที่ฉันพูดคือความจริง ทำไมจะพูดไม่ได้? หรือเธอคิดว่าที่ฉันพูดจะทำให้เธอลำบากใจ เวลาจะกลับไปอธิบายกับเซียวอี้?”ฉือหว่าน “ทั้งสองอย่างเลย”ฮั่วซือหาน “มีวิธีที่จะทำให้เธอไม่ต้องลำบากใจกับทั้งสองเรื่อง”“วิธีอะไร?”“หย่ากับเซียวอี้ แล้วแต่งงานกับฉัน!”ฉือหว่านมองเขาเงียบไปสักพัก “ประธานฮั่ว คุณควรกลับไปคิดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับลี่เจียวก่อนดีกว่า การแต่งงานของตระกูลฮั่วกับตระ
Baca selengkapnya

บทที่ 668

ลูกน้องชุดดำรีบออกมาต้อนรับด้วยความนอบน้อม “คุณหนูลี่”ลี่เจียวมองลูกน้องชุดดำ แล้วถามเข้าเรื่องทันที “ตัวที่ฉันต้องการ พามาแล้วใช่ไหม?”“คุณหนูลี่ พามาครบแล้วครับ”ดวงตาของลี่เจียวเป็นประกาย เยี่ยมเลย ในที่สุดก็พาตัวลูกนอกสมรสที่ฉือหว่านให้กำเนิดมาได้แล้วตราบใดที่กำจัดลั่วเป่าเอ่อร์ได้ เรื่องชาติกำเนิดของลั่วเป่าเอ่อร์ก็จะไม่มีวันถูกเปิดเผย แบบนี้เธอก็จะได้ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลอีก“พาฉันไปดูเดี๋ยวนี้เลย”“เชิญทางนี้ครับ คุณหนูลี่”ลูกน้องชุดดำพาลี่เจียวมาถึงหน้าห้องมืดเล็กๆ บนประตูมีช่องหน้าต่างเล็กๆ อยู่ช่องหนึ่ง ลี่เจียวชะโงกหน้าดูเข้าไปด้านใน เห็นคุณหญิงฮั่วกำลังอุ้มลั่วเป่าเอ่อร์อยู่ ย่าหลานนั่งกอดกันตรงมุมห้องลี่เจียวชะงักไปทันที เธอไม่แน่ใจจึงมองอีกครั้งเพื่อยืนยันว่าเธอไม่ได้ตาฝาด พระเจ้า เธอเห็นคุณหญิงฮั่วจริงๆมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?ทำไมคุณหญิงฮั่วถึงมาอยู่ที่นี่ได้?ลี่เจียวหันไปถามลูกน้องชุดดำ “เกิดอะไรขึ้น? ข้างในทำไมมีอีกคนอยู่ด้วย?”“คุณหนูลี่ เรื่องนี้ต้องเรียนให้คุณทราบ ตอนที่พวกเราไปจับเด็กคนนั้น ดันเจอคุณยายคนนี้เข้า แล้วเธอก็พยายามจะช่วยเด็ก เราเลยจำเป
Baca selengkapnya

บทที่ 669

ลี่เจียวนั่งลงบนโซฟา เธอเริ่มตั้งสติ คิดอย่างเยือกเย็นว่าตอนนี้ควรทำอย่างไรต่อไปคุณหญิงฮั่วหายตัวไป ฮั่วซือหานต้องรู้เข้าแล้ว และตอนนี้เขาคงอยู่กับฉือหว่าน ทั้งสองคนน่าจะวางแผนจะเล่นงานเธอลี่เจียวรู้สึกไม่ยอมแพ้ เธอไม่อยากพลาดโอกาสดีแบบนี้ เธอต้องทำให้ฉือหว่านหายไปให้ได้!ลี่เจียวหยิบมือถือขึ้นมา ส่งข้อความไปหาฉือหว่านขณะนั้นฉือหว่านอยู่ในห้องประธานของกลุ่มบริษัทฮั่วซื่อ “ติง” มือถือของเธอดังขึ้นฉือหว่านหยิบขึ้นมาดู เป็นข้อความจากเบอร์แปลกที่ไม่รู้จักส่งมา “อยากให้ลูกสาวของเธอรอดชีวิตไหม ไปที่ที่ไม่มีคน แล้วรับโทรศัพท์ของฉัน จำไว้ ถ้ามีคนที่สองรู้ ลูกสาวเธอจะตายทันที”หัวใจของฉือหว่านกระตุกวูบ คนร้ายส่งข้อความมาแล้วจริงๆเธอแค่กลัวพวกมันจะอยู่นิ่งไม่ขยับ ตราบใดที่พวกมันเริ่มเคลื่อนไหว ย่อมมีช่องโหว่ให้จับได้แน่นอนเบอร์โทรศัพท์นี้สร้างขึ้นจากเครือข่ายเสมือน คนร้ายพวกนี้ระวังตัวอย่างมากฮั่วซือหานนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน เขาได้ยินเสียงแจ้งเตือนข้อความจึงเงยหน้ามองฉือหว่าน “มีใครส่งข้อความมาเหรอ?”ห้ามให้คนที่สองรู้เรื่องนี้ฉือหว่านหยิบมือถือขึ้นมา “เป็นฮวนเอ่อร์ส่งมาค่ะ”
Baca selengkapnya

บทที่ 670

“ตู๊ด ตู๊ด” สองเสียง โทรศัพท์ฝั่งนั้นถูกตัดสายไปทันทีฉือหว่านกำโทรศัพท์ไว้แน่น ไร่องุ่นส่วนตัวแห่งนี้ซ่อนความลับอะไรไว้กันแน่? แต่เพื่อเป่าเอ่อร์และคุณหญิงฮั่ว เธอไม่มีทางเลือก ต้องไปให้ได้เรื่องนี้...ห้ามให้ฮั่วซือหานรู้เด็ดขาดฉือหว่านกลับเข้าไปในห้องทำงาน “ประธานฮั่ว ฮวนเอ่อร์ตามหาฉัน ฉันขอออกไปข้างนอกสักหน่อย”ฮั่วซือหานไม่ได้สงสัยอะไร “ได้ เป่าเอ่อร์กับแม่ฉัน ฉันจะคอยดูแลเอง เธอระวังตัวด้วยแล้วกัน”ฉือหว่านพยักหน้า “ฉันจะระวัง”...ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉือหว่านมาถึงไร่องุ่นส่วนตัวตามที่อยู่นัดหมาย สาวใช้เดินเข้ามาทัก “คุณคือคุณฉือหว่านใช่ไหมคะ?”ฉือหว่านพยักหน้า “ใช่”“คุณฉือหว่าน ปาร์ตี้บ้าคลั่งของไร่องุ่นส่วนตัวเราต้องเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ นี่คือชุดที่เตรียมไว้ให้คุณ รบกวนเปลี่ยนด้วยค่ะ”ฉือหว่านรับชุดมา “ได้ค่ะ”เธอเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เปิดชุดออกดู เป็นเดรสสายเดี่ยวสีดำ เผยแผ่นหลังบางส่วน เซ็กซี่ร้อนแรงถึงขีดสุดตอนนี้เธอไม่มีทางเลือก ทำได้แค่ใส่มันเดรสสายเดี่ยวสีดำเผยให้เห็นสัดส่วนอันงดงามของฉือหว่านอย่างชัดเจน ไหปลาร้าและไหล่ขาวเนียนดูเปล่งประกาย แผ่นหลังที่โ
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
6566676869
...
102
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status