All Chapters of คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ: Chapter 981 - Chapter 990

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฟู่อวิ๋นเซินพาเย่ฮวนเอ่อร์กลับมาถึงบ้านพักรับรอง พอพวกเขาก้าวเข้าประตู แม่บ้านก็ทักขึ้นด้วยความนอบน้อม “คุณผู้ชาย คุณเย่ กลับมาแล้วเหรอคะ จะให้เตรียมอาหารเย็นไหมคะ?”ฟู่อวิ๋นเซินว่า “พวกเราทานมาแล้ว เธอเตรียมซุปกระเพาะปลาไว้ให้หน่อย”แม่บ้านพยักหน้า “ค่ะ คุณผู้ชาย”ซุปกระเพาะปลานี้เป็นของเย่ฮวนเอ่อร์โดยเฉพาะ ฟู่อวิ๋นเซินควบคุมอาหารของเธออย่างเคร่งครัด ต้องดื่มซุปบำรุงทุกวัน ทั้งรังนก กระเพาะปลา ไม่มีวันไหนที่ขาดได้เขาจูงมือเธอขึ้นไปชั้นบน เข้าห้องนอนด้วยกันเย่ฮวนเอ่อร์ชักมือกลับ “คุณนั่งลงเถอะ ฉันจะช่วยเปลี่ยนผ้าพันแผลให้ใหม่”ฟู่อวิ๋นเซินมองเธอ “วันนี้เธอสำนึกผิดหรือยัง?”เย่ฮวนเอ่อร์ “...” นี่เขากำลังจะไล่เบี้ยเธอใช่ไหม? กลับมาก็จะสั่งสอนกันเลยเหรอ?เย่ฮวนเอ่อร์ “ฉันผิดตรงไหน? พวกผู้ชายนั่นเมาแล้วมาลวนลามฉัน มันไม่ใช่ความผิดฉันสักหน่อย จะให้ฉันขอโทษเพราะเกิดมาหน้าตาดีเหรอ? อย่าเอาความหื่นของผู้ชายมาโทษผู้หญิงสิ!”ฟู่อวิ๋นเซินถึงกับหัวเราะออกมาอย่างโมโห ป่านนี้แล้วยังจะปากแข็งฟู่อวิ๋นเซิน “ฉันรู้ว่านั่นเป็นความผิดของสองคนนั่น ฉันถามเรื่องที่เธอขึ้นไปเต้น

เย่ฮวนเอ่อร์พยายามให้ฟู่อวิ๋นเซินปล่อยเธอแต่ฟู่อวิ๋นเซินไม่ยอมปล่อย กลับยิ่งรัดวงแขนแน่นขึ้น กอดเย่ฮวนเอ่อร์ไว้แน่นกว่าเดิม “ฉันไม่ปล่อย”เย่ฮวนเอ่อร์ยกมือดันเขา “คุณทำอะไรเนี่ย เลขาหลี่กำลังมองอยู่นะ ปล่อยเดี๋ยวนี้!”ฟู่อวิ๋นเซินยังคงยืนกราน “ฉันไม่ปล่อย!”หลี่เถียนเถียนที่ยืนอยู่ตรงประตู “...”หลี่เถียนเถียนถึงกับเต็มไปด้วยคำถามบนใบหน้า นี่มันหมายความว่าไง? เธอกลายเป็นส่วนหนึ่งของเกมของฟู่อวิ๋นเซินกับเย่ฮวนเอ่อร์แล้วเหรอ?เธอคือส่วนเกิน?หรือว่า…เธอควรกลับดี?หลี่เถียนเถียนตัดสินใจพูดขึ้นอีกครั้ง “ประธานฟู่ เป็นคุณเรียกฉันมาเองนะคะ”ฟู่อวิ๋นเซินยกเปลือกตาขึ้นเล็กน้อย มองไปยังหลี่เถียนเถียน “เธอสวมสร้อยข้อมือเพชรอยู่เหรอ?”สีหน้าของหลี่เถียนเถียนเปลี่ยนทันที เธอขยับข้อมือโดยไม่รู้ตัว พยายามจะซ่อนสร้อยข้อมือเพชรเส้นนั้นแต่ฟู่อวิ๋นเซินมองเห็นแล้ว เขาหัวเราะเย็น “เธอบอกคนอื่นว่าสร้อยข้อมือเส้นนั้นฉันเป็นคนซื้อให้เธอ?”หลี่เถียนเถียนอ้ำอึ้ง “ประธานฟู่ คุณ...คุณอาจจะเข้าใจผิด ฉัน...”เย่ฮวนเอ่อร์พูดขึ้น “เลขาหลี่ เรื่องนี้ไม่มีทางเข้าใจผิดได้ใช่ไหม? คุณเป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอ

จริงๆ แล้วตั้งแต่ครั้งแรกที่ฟู่อวิ๋นเซินเห็นหลี่เถียนเถียนเต้นในบาร์ เขาก็รู้แล้วว่าผู้หญิงคนนี้ไม่น่าไว้ใจ และเป้าหมายของเธอก็คือตัวเขาเองเหตุผลที่เขาเก็บหลี่เถียนเถียนไว้ เพราะเธอถูกขนานนามว่า “เย่ฮวนเอ่อร์น้อย” เขาอยากรู้ว่า ถ้าเย่ฮวนเอ่อร์เห็นผู้หญิงที่มีจุดประสงค์ไม่บริสุทธิ์ แถมยังดูเหมือนตัวแทนของเธอเอง อยู่ข้างกายเขา เธอจะมีปฏิกิริยาอย่างไรเขาอยากรู้ว่า เย่ฮวนเอ่อร์จะหึงเขาหรือไม่เขาอยากรู้ว่า ในใจของเย่ฮวนเอ่อร์ ยังมีเขาอยู่ไหมคำพูดของคนอื่นไม่สำคัญ เขาต้องการคำตอบด้วยตัวเองตอนนี้เขาได้คำตอบแล้วตลอดหลายวันที่หลี่เถียนเถียนอยู่ใกล้เขา เย่ฮวนเอ่อร์ดูใจลอย ไม่เป็นตัวของตัวเองเลยเพราะเธอกำลังหึงเขาเพราะเธอมีเขาอยู่ในใจเย่ฮวนเอ่อร์มองรอยยิ้มในดวงตาของเขาแล้วก็ยิ่งโมโห “ฟู่อวิ๋นเซิน ฉันว่าเธอเปลี่ยนไปจริงๆ สมัยก่อนเธอไม่ใช่แบบนี้เลย”ฟู่อวิ๋นเซินจับข้อมือเธอกดไว้กับเตียง “ฉันเปลี่ยนไปก็เพราะเธอ”“เพราะฉัน?”“ใช่ ฉันอยากเปลี่ยนเป็นคนที่เธอชอบ”หัวใจของเย่ฮวนเอ่อร์อ่อนลงทันที “ฟู่อวิ๋นเซิน แต่เธอไม่เคยบอกว่าพวกเราเลิกกันแล้วเหรอ?”ฟู่อวิ๋นเซิน “ระหว่างเรา ฉันไม่

เมื่อคืนยังนอนกอดกันอยู่บนเตียง ตอนนี้ผู้ชายคนนั้นไปไหนแล้วเย่ฮวนเอ่อร์ลุกจากเตียง เดินออกไป “ฟู่อวิ๋นเซิน? ฟู่อวิ๋นเซิน! ฟู่...”เย่ฮวนเอ่อร์เห็นฟู่อวิ๋นเซิน เขาอยู่ในครัว กำลังทำอาหารนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เย่ฮวนเอ่อร์เห็นฟู่อวิ๋นเซินทำอาหาร ตอนที่พวกเขาอยู่ด้วยกันก็เป็นฟู่อวิ๋นเซินที่ทำอาหารให้ แต่ทุกครั้งที่เห็น เธอก็ยังรู้สึกว่าเขาหล่อเวลาทำอาหารอยู่ดีฟู่อวิ๋นเซินใส่เพียงเสื้อเชิ้ตขาวกางเกงขายาวสีดำ ดูสบายๆ ผมหน้าม้าฟูยุ่งเล็กน้อยพาดลงอย่างเรียบร้อย แขนเสื้อเชิ้ตถูกพับขึ้นเล็กน้อย ทำให้ดูหนุ่มและหล่อเหลามากกว่าลุคหนุ่มนักธุรกิจที่เห็นปกติเย่ฮวนเอ่อร์มองเขาถือทัพพีพลิกไปมาบนกระทะ เขากำลังทอดไข่ ไม่นานไข่ก็ถูกทอดจนเหลืองทั้งสองด้านอาจเพราะสายตาเธอร้อนแรงเกินไป ฟู่อวิ๋นเซินเลยหันหน้ามามอง สบตากันพอดีฟู่อวิ๋นเซินยิ้มมุมปาก “ตื่นแล้วเหรอ?”เย่ฮวนเอ่อร์เดินเข้าไป “ประธานฟู่ตื่นเช้าทำอาหารเองแบบนี้เลยเหรอ?”ฟู่อวิ๋นเซินเอื้อมมาบีบจมูกเล็กๆ ของเธอเบาๆ “ฉันจะปล่อยให้เธอกับลูกชายอดได้ยังไง”เย่ฮวนเอ่อร์วางมือลงบนท้องตัวเองที่เริ่มนูนขึ้น “ทำไมคุณถึงมั่นใจนักว่านี่เป็นลูกชาย? ฉั

ดวงตาขาวเนียนของเย่ฮวนเอ่อร์จู่ๆ ก็รื้นน้ำตาขึ้นมา เธอรู้จักฟู่อวิ๋นเซินมาหลายปี และเธอก็อยากแต่งงานกับเขามาตลอดตอนนี้เขากำลังขอเธอแต่งงานแล้วเย่ฮวนเอ่อร์กำลังจะพูดออกมา แต่ในตอนนั้นเสี่ยวอู่ก็โผล่มา “อวิ๋นเซิน นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”เสี่ยวอู่มาแล้วเย่ฮวนเอ่อร์พลันนึกขึ้นได้ เสี่ยวอู่ หลินเจี๋ย รวมถึงจ้าวอี้ เรื่องของคนพวกนั้นยังไม่ได้สะสางก่อนที่เธอกับฟู่อวิ๋นเซินจะแต่งงานกัน ถึงเวลาที่ต้องปิดฉากเรื่องพวกนี้แล้วฟู่อวิ๋นเซินเองก็ควรจะได้รู้ความจริงของเรื่องเมื่อหลายปีก่อนสักทีเย่ฮวนเอ่อร์มองฟู่อวิ๋นเซิน “ประธานฟู่ ฉันขอคิดดูก่อนนะ”ฟู่อวิ๋นเซินยกมุมปาก กล่าวอย่างอ่อนโยน “ได้ ฉันรอเธอ ลูกของฉันอยู่ในท้องเธอ ฉันไม่กลัวว่าเธอจะหนีไปไหนหรอก ฉันรอได้!”เขาบอกว่าเขารอได้เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าคำพูดนี้ไพเราะกว่าคำหวานใดๆตลอดสามปีที่ผ่านมา ถ้าไม่มีความมั่นคงของเขา บางทีเธอกับเขาอาจแยกจากกันไปแล้วเพราะเล่ห์เพทุบายเหล่านั้นเขาไม่เคยปล่อยมือเธอเลยสักครั้งตอนนั้นเสี่ยวอู่เดินเข้ามา “อวิ๋นเซิน พวกนายมาทำอะไรกันที่นี่?”เย่ฮวนเอ่อร์สอดแขนคล้องกับแขนแกร่งของฟู่อวิ๋นเซิน ทำเป็