All Chapters of The CEO I Once Had a Crush On: Chapter 1 - Chapter 10

"Take it easy, saglit lang 'tong biyahe natin."Hindi ako sumagot. Naglalaro ang mga daliri ko sa laylayan ng kanyang damit habang magkatabi kami sa kotse."Dito na natin gawin," bulong ko, pilit ko siyang inaabot kahit nahihilo ako sa kalasingan.Nang magdikit ang aming mga labi, biglang niya tinigil ang sasakyan sa gilid ng kalsada, at sa halip na ipagpatuloy ang halik, marahan niyang tinulak ang mukha ko palayo."Stop. You're not a good kisser," saad niya, diretsahang tumingin sa akin pero ako ay napanguso na parang isang bata.Grabe naman! "Kaya pala ayaw mo. Sige, ibaba mo na lang ako. Hahanap na lang ako ng iba," sagot ko.Oo na, hindi ako marunong humalik. Kasalanan ko bang baguhan pa lang ako sa ganitong bagay? Hindi naman ako katulad nila Jillian na expert, e."No, yeah, kissing isn’t your strong suit," ulit niya, pero bago pa man ako makareklamo, ay agad niya itong sinundan, "But I still want us to do it at my condo."Ayun naman pala e, pero baki kasi... "E bakit naman kas

"Tita Chai..." Mahina ang boses niya, pero ramdam ko ang saya niya sa pagdating ko.Lumapit ako at niyakap siya nang mahigpit. "Shaina... Sorry, ngayon lang ako dumating."Naramdaman ko ang luha kong dumaloy, pero pinilit kong ngumiti para hindi niya mahalata. Kailangan niyang makita na malakas ako para sa kanya."Na-miss po kita," nakangiti niyang sabi."Sorry, naging busy si Tita. Anong masakit sa'yo?" tanong ko, ngunit iniling niya lamang ako."Wala po, 'wag kang mag-alala, Tita. Gagaling po agad ako." Nginitian ko siya at niyakap ko siya habang nakahiga siya. May tumulong luha sa mata ko kaya pasimple ko itong pinunasan."Chai..." Tawag ni Ate Jane na basag ang boses. "Andiyan na ang doktor. Sasabihin niya ang kailangang gawin."Nilingon ko ang doktor na kakapasok lang sa kwarto. Mabilis akong tumayo at sinabi ko na sa labas na lamang kaming mag-usap tatlo. Ayokong marinig ni Shaina ang sasabihin ng doktor."Mrs. Panganiban," sabi niya kay Ate Jane, "Kailangan nating simulan agad

"Uh—" "Hmm, maybe I didn’t make you happy that night," sabi niya habang nakatitig pa rin sa akin nang walang emosyon. Hindi ko akalain na sa maraming taon na lumipas ay muli ko siyang makikita. Mas lalo siyang gumwapo, lalo na ang katawan niya, mas naging lalaking-lalaki. Hindi ako makapaniwala na nagagawa ko muli siyang titigan. At lalong… totoo ba talaga na sa kanya ko unang isinuko ang pagkababae ko? Sa ganito kagwapong lalaki? Kay Kendrick, na palihim kong kinababaliwan noon? Hin— "Hey! Ms. Espejo!" "Uh! Sir!?" sagot ko bigla at napataas pa ang balikat ko dahil sa gulat nang marinig ang pagtaas ng kanyang boses. "Sabi ko, sundin mo na ang inuutos ko—Wait? Uh? Oh, are you thinking about that night? I guess I really did make you happy, didn’t I?" sabi niya, sabay itapat ng dulo ng kanyang ballpen sa kanyang pisngi na para bang nag-iisip. "Po? Si-sige po, lalabas na po ako." Pag-iiba ko ng usapan at dali-dali akong lumabas ng opisina. Narinig ko pang may sinasabi siya, per

("Chai, nandirito 'uli kami sa ospital. Nilagnat kasi ng mataas 'uli si Shaina.")Natigil ako sa aking pag-aayos para pumasok sa trabaho dahil sa sinabi ni Ate."Anong sabi ng doktor, Ate?"("Baka daw side effect ng chemotherapy niya. Pero kailangan daw masigurado na hindi dahil sa impeksyon, kaya imo-monitor nila ang temperature ni Shaina. Nabigyan na rin siya ng gamot. Kailangan rin niyang i-blood test ulit.")"Pupunta ako, Ate."Muli akong nagpalit ng damit, nagsuot ng jeans at oversized shirt. Dumiretso na agad ako papunta sa ospital kung nasaan ang pamangkin ko.Pagkarating ko, nakita kong umiiyak si Shaina habang kausap si Ate Jane. Ngunit agad niyang pinunasan ang kaniyang luha nang makita niya ako."Tita Chai," nakangiti niyang sabi, ngunit kita ko kung gaano siya kalungkot dahil sa kaniyang kalagayan. "Hindi ka naman po malungkot, 'di ba po?" tanong niya nang makalapit ako sa kaniya."Hindi, Shaina. Nandito ako kasi na-miss kita," sabi ko at hinawakan ang kaniyang kamay.Alam

"Where are you?""Sorry, Sir. Hindi po ako makakasabay, sinundo po ako ng bestfriend ko.""What? Hindi mo man lang sinabi sa akin? And you're going to a club?""Yes po, Sir.""I told you, you don't have a day off tomorrow, right?""Opo, pero papasok po ako bukas, Sir."Rinig ko ang malakas niyang pagngisi bago niya ako biglang binabaan ng linya. Napakagat-labi na lamang ako habang nakatingin sa screen ng cellphone ko.Bakit naman parang galit na naman siya? Papasok naman ako bukas, e."Ano 'yon? Wala kang day off bukas? Grabe, parang ang higpit at ang sungit naman pala ng boss mo," sabi ni Jillian habang nagmamaneho. Napahugot naman ako ng malalim na paghinga. Ewan ko ba doon. Kung hindi magsusungit, nagiging m*nyak naman. Gusto ko sana sabihin ito, kaso baka magtaka si Jillian. "Malapit na kasi i-release ang upcoming project, kaya siguro ganoon," sabi ko na lang."Aysus, pinagtatanggol pa. At saka, hinahatid ka niya pala pauwi?" tanong niya, kaya tumango ako habang nakatingin sa ka