Tous les chapitres de : Chapitre 491 - Chapitre 500

“Christopher, ano ba? Bitiwan mo nga ako? Hindi mo ba nakikita? Ang daming tao oh?” seryosong wika naman niya kay Christopher. Hindi na siya nakatiis na pandilatan ito dahil ayaw talaga siya nitong bitiwan eh habang nakikita niya naman sa mga mata ng ka love team niyang si Dexter ang inis. Hindi lang marahil maka-porma dahil mas hamak na mas malaki kumpara dito si Christopher.. “Mr., hindi mo ba naririnig? Bitawan mo daw si Jullianne. Nakakabastos ka na!” Seryosong muling wika ni Dexter atsabay hawak nito sa braso niya at akmang hihilain sana siya nito pero mabilis na din itong naitulak ni Christohper. Lalo niyang nakita ang galit sa mga mata ni Dexter. “Mr. Christopher Villarama! I am Mr. Christopher Villarama, Katrina or Jullianne, fiancé at sino ka ba para makialam sa amin?” Seryosong wika ni Christopher at hindi na siya nakailag pa nang bigla na lang siya nitong halikan sa kanyang pisngi. Napansin niya naman ang pagkatulala ni Dexter. Nagulat marahil. Nagpakilala pa talaga

“Pwede bang bumalik na tayo ng Villa? Gusto kong makausap si Tita Arabella.” Seryosong wika ni Katrina kay Christopher. Napatitig naman si Christopher sa luhaang mga mata ni Katrina. Hindi niya alam kung ano ang problema at kung bakit bigla na lang itong umiiyak ngayun pagkatapos nitong makipag-usap “Kat, ano ang problema? Sabihin mo sa akin. Bakit ka umiiyak ngayun?” seryosong muling tanong niya dito. Kanina niya pa kinakausap ang dalaga pero wala itong ni isang sinagot sa mga tanong niya. Nag-aalala na nga siya dito eh. “Christopher, pwede ba? Pwede ba? Sinabing ihatid mo na ako sa Villa eh!” yamot namang sagot ni Katrina sa binata. Naiinis na siya. Sa lahat ng ayaw niya ay iyung tinatanong siya lalo na at kapakanan ng anak niya ang inisip niya ngayun. “Paano kita matutulungan kung ayaw mong sabihin sa akin kung ano ang problema? Gusto mong bumalik na Manila agad-agad diba? Then, tell me, ano ang problema? Sino si Carter at Julius sa buhay mo?’ seryosong tanong ni Christopher

CHRISTOPHER POV Hindi niya maiwasan na mapasulyap ng makaialang ulit kay Katrina habang tinatahak nila ang daan patungo sa Villarama medical Center. Hindi niya alam kung ano ang meron pero sa nakikita niyang pagkataranta kanina pa sa dalaga, alam niyang may hindi magandang nangyari. Hindi niya lang mawari kung ano iyun. Kanina pa , tahimik siyang nakikinig sa pakikipag-usap nito sa cellphone at may tinawag itong Kuya Julius. Hindi niya kilala kung sino ang taong iyun pero one of this days, mag-uutos siya ng taong mag-imbistiga kung sinu-sino ba ang nakakasalamuha ni Katrina sa nakalipas na dalawang taon. I think Carter ang pangalan ng nasa hospital na nagpatranta dito kay Katrina. Kanina pa siya naiinis sa pangalang Carter. Sino ang lalaking iyun sa buhay nI Katrina at bakit ganito na lang ito kung mag-aalala ngayun. Ayaw pa sana siyang pasamahin. And…sa Villarama Medical Center ang punta nila kung saan pag-aari iyun ng angkan niya. Well, malalaman niya din pala ang lahat-la

“Hindi! Hindi kita tinatakot, Kat! Karapatan ko at karapatan ng batang iyan ang pinag-uusapan natin kaya sana…sana…sabihin mo sa akin ang totoo. Anak ko ba ang batang iyan?” seryosong tanong nito sa kanya. Wala na siyang nagawa kundi ang tumango na lang. Wala na talaga eh! Alam niyang hindi niya mapapaikot itong si Christohper. Maaring siya ay kaya nitong paikutin pero siya, hindi niya ito kayang paikutin noh. “Kung ang sagot ng tanong mong iyan ay ‘oo’ ano ang gagawin mo, Christopher?” seryosong sagot niya “So, anak ko nga siya? Anak ko nga siya, diba?” tanong ni Christopher sa kanya. Muli siyang tumango “Oo na! Oo na! Aamin na ako! Anak mo siya! Anak mo si Carter!” halos pasigaw niyang sagot dito kasabay ng malakas na pagbulahaw ng iyak ng anak niyang si Carter. Nagising marahil sa malakas na boses nilang dalawa ni Christopher kaya kaagad niyang dinaluhan ang bata. Walang pag-alinlangan na kinarga niya ito para patahanin. “Baby! Baby…it’s okay! Shhh! Nandito na ang Mommy!

"I love her! I really love her! Kung ano man ang mga pagkakamali na nagawa ko sa kanya, labis ko nang pinagsisisihan iyun. MAhigit dalawang taon din akong nagdusa at nangulila sa kapatid mo, Mr. San Juan.” Seryosong wika ni Christopher kay Julius San Juan. Ramdam niya pa ang sakit ng kanyang panga dahil sa malakas nitong pagsapak sa kanya kanina pero ayos lang. Deserved niya iyun at naiintindihan niya kung galit man sa kanya ngayun ang kapatid ni Katrina. “Mr. Villarama…ilang taon din naming hindi nakasama ang kapatid namin. Matagal siyang nawalay sa amin at aware din kami na marami na siyang napagdaanang hirap sa buhay niya. Wala kaming ibang hangad sa kanya ngayun kundi ang maging masaya siya.” Seryosong sagot naman ni Julius. Hindi naman nakapagsalita si Christopher. Sobrang nagulat din kasi siya sa mga nalaman eh. Kung ganoon, may mga kapatid pala si Katrina? Kaya pala bigla na lang itong naglaho na parang bula dahil ang akala niyang screen name na ginagamit nito ay iyun pal