Lahat ng Kabanata ng Wife of Mr. Azrael Alcazar : Kabanata 51 - Kabanata 60

Alora's POV Ngayon ang ika-apat na araw bago ang uwi ng ama ni Azrael. Sa ginagawa ko ay para lang akong nagka-count down para sa new year, ano ba naman kase ang magagawa ko kung kinakabahan talaga ako?"Azrael, si Rail?" tanong ko, oras na kase ng syesta niya. "Nasa playroom, kakagaling ko lang doon. Bakit?" Sabay naming pinuntahan si Rail. Enjoy na enjoy talaga siya sa paglalaro pero hindi pwedeng lumiban siya sa pagse-syesta. Pinatulog namin siya. Actually, si Azrael lang ang gumawa nun dahil niligpit ko ang mga laruan na dinala niya sa kwarto at ibinalik sa playroom. Naglaro kase muna siya bago matulog, kusa na lang din namang inantok ang mga mata niya kaya hindi kami nahirapan masyado. Habang nag-aayos ng mga laruan sa playroom ay dumating naman si Azrael. Kakaiba ang tingin niya kaya sinigurado kung hanggang sa pinto lang siya. "Pupunta ako sa talon, sasama ka ba?" Tumingin ako sa relo na nakasabit sa pader ng playroom. Tumango naman ako agad nang makitang alas dos pa lang ng

Alora's POVBuong araw ay ang natural lang na routine ang ginawa namin. Nakipaglaro kay Rail, nanonood ng TV, nag siesta at nagkulitan. Tatlong araw na lang din bago umuwi ang Dad ni Azrael kaya sinusulit ko na ang pag-iikot sa bahay dahil baka kapag nakauwi na ang Daddy ni Azrael ay magkulong na lang ako sa kwarto. "Wife malapit na pa lang maayos ang bahay natin so baka makabalik na tayo doon next week or mas maaga pa doon," sabi ni Azrael habang namimili ng damit sa cabinet dahil magha-halfbath siya. Mabuti na lang at hindi na matatagalan ang pagbalik namin sa bahay dahil baka talaga kainin ako ng takot sa Daddy ni Azrael kahit hindi ko pa naman ito nakita. Hindi rin naman ganoon katibay ang rason para matakot ako sa Daddy niya o baka sadyang oa lang talaga ako. Bukod din kase sa natatakot ako ay nahihiya ako at hindi ko rin alam kung paano siya haharapin. Kahit kailan ay hindi ako nagka-nobyo kase wala namang nanliligaw sa akin dahil sa estado ko dati sa buhay kaya hindi ko tala

Alora's POV "Ikaw ha, akala ko ba sinabi ko na sayo dati na huwag mong masyadong i-spoil ang anak natin?" paninimula ko kay Azrael. Pauwi na kami ngayon at kasalukuyang nasa kotse, kasama rin namin si Calem na nasa likod nakaupo. "Kase hindi siya makapili ng dadalhin eh," despensa niya pa sa sarili. "Kahit na, dapat pinagsabihan mo siya na kumuha lang ng ilan. Paano kapag nasanay yan na nakukuha niya yung higit pa sa gusto niya?" hindi siya sumagot. Mahirap na kase kung lumaking ganon si Rail, oo nga at marami ang pera ng am niya para bilhin ang mga luho niya pero mali pa rin iyon. Paano kung maubos ang pera ng ama niya saan na siya kukuha? Magnanakaw? Gagawa ng masasamang gawain? Ayoko ng ganon. "Kanina rin habang kumakain." Tumingin ako sa kanilang dalawa pero umiwas lang sila ng tingin, si Azrael ay deritsong tumingin sa kalsada at ipinokus ang sarili sa pagmamaneho at si Calem naman ay tumingin sa labas ng bintana. Napahinga na lang ako ng malalim at hindi na nagsalita, mukhang

Alora's POV "Rail dahan-dahan sa pagtakbo." Andito kami ngayon nag-iikot sa buong village. Sa isang village nakatayo ang bahay ni Azrael pero malayo iyon sa ibang mga bahay, as in malayo. Kaya naman ito kami ngayon naglalakad-lakad para naman ma-exercise ang mga tuhod namin at ang anak namin ay sobrang excited na naman as usual na para bang hindi napapagod sa kakatakbo. Walking at jogging lang sana ang plano naming gawin pero naging habulan iyon dahil kay Rail. Wala namang mga sasakyan na masyadong dumadaan pero dahil baka madapa siya at makabunggo ng mga taong nasa daan din ay hinahabol namin siya. Mas lalong nag-enjoy nga lang ang anak namin dahil akala niya ay tinatakot namin siya sa pamamagitan ng paghabol sa kanya kaya tumatawa at tumitili pa itong tumatakbo kahit ang totoo ay balak talaga namin siyang buhatin para tumigil na siya at makapagpahinga naman siya sa kakatakbo niya. Nakapagpahinga lang kami nang may madaanan kaming isang parke. May mga batang naglalaro rin doon at

Alora's POV Ang ganda ng kwarto namin, hindi ko nga alam kung matatawag pa bang kwarto iyon dahil mayroong cr, sala, kusina at saka kwarto, buong bahay na ata ito eh. Noong araw na iyon ay hindi pa muna kami pumunta sa tabing dagat dahil naglibot-libot pa kami sa mga tindahan at buildings doon lalo na iyong mga restaurant dahil gabi na rin at kailangan na naming maghapunan. Pumasok kami sa isang mamahaling restaurant at doon kumain, masarap ang pagkain nila at mukhang nagustuhan rin iyon ni Rail dahil hindi siya humihinto sa pagsubo ng kanin. Matapos din naming kumain ay bumalik na kami sa hotel para magpahinga, napagdesisyonan naming bukas na lang pumunta sa tabing dagat dahil gabi na nga rin.Pagsikat na pagsikat ng araw at matapos naming kumain ay nagpunta na kami sa tabing dagat. Ang daming tao pero hindi ko talaga mapagkakaila na maganda ang lugar. Naglagay kami ng tela sa buhangin at doon kami umupo, kaming dalawa nga lang ang gumawa nun dahil si Rail ay patakbo-takbo na at na